Alle inzendingen over klauwen

Met een vacht die knettert Op poten van een luipaard, bespatte flanken, Ontsnap aan haar klauw! Een driftig dier, een vrouw of een gevaar? Haar tanden raken mijn vezels, Haar koorts besmet mijn lachend bloed, Zij staat in mijn oor te hijgen, tropenwind. Zij haakt de poten in mijn heup en hals. Volgzame prooi, gebeef van verlangen.…

ze spuwende tongen met vurige vlammen Koele ogen met pupillen van pijn Lelijk waren ze, afschrikwekkend Maar ik hoop dat je ze niet hebt ontweken Dat je de deur hebt laten openstaan Hen een kans hebt gegeven om te spreken Geluisterd hebt naar de puinhoop in mij Draakjesharten vol van verdriet Enkel troost willen ze, kijk naar hun poten Klauwen…

De have rond de hoeve lijkt gezond, Maar goede boeren mogen niet verzuimen Om die uit angst voor ziekte toch te ruimen; Het gaat van klauw tot klauw en mond tot mond. Vanwege het gevaar van mond- en klauwzeer Heeft menig boer geen vee en zelfs geen vrouw meer.…

een jonge boomvalk grijpt met gretige klauwen de blauwe juffer…

Pijlsnel daalt grijpgraag een gier met zwarte klauwen - toch een aalscholver…

Komt een gewichtige miljardair, met zijn dagboek in zijn klauwen, vol ontroerende verhalen. Over hoe verantwoordelijk hij is, wat zijn vermogen wel niet vermag, en hoe hard hij heeft gewerkt. Hoe hij zijn geld wettelijk heeft vergaard, en eerlijk aan de mensen moest onttrekken. Volgens zijn kasboek in zijn klauwen.…

Een kreet, een gil klinkt schril en rauw: De landman, door de waatren vast-genepen, Wordt in de dood gesleurd met brede klauw. -…

transparant hangt moordend aan klauwen cirkels klimmen omhoog beneden nerveuze ogen…

de natuur sierde mij met ronde zwarte vlekken mijn territoor bescherm ik krabkrassen zijn mijn merk lenig beweeg ik mij door nevelwoud en water mijn prooi vervolg ik spring, met dodelijke klauw de dood brengt leven moeder aarde geeft en neemt…

Poes-poes-poes is thuis. Wat kan bollen zal ze rollen, rukken lappen uit en lint. Poes-poes-poes is thuis. Poes-poes-poes is thuis. Voor de krauwkens van haar klauwkens, vreest alleen een heel klein kind en een oude muis.…

Wordt ge allen door zijn klauw verscheurd, Dan wordt uw trotse witte lelie Door hem met bloed en slijk besmeurd.…

de poes vangt een staart slaat haar klauw erin en merkt hè dit is mijn ding…

verteerd, stil verspeel ik met opwinding door precies genoeg te weinig kleding korte adem vleesgeworden droomdrift lijft mij in vreemde handen om jouw middel zachtjes nee dan geschokte zuchten in verschillende ritmes klem, langzaam strakker verlaat je haast je lichaam nog juist bewust spinnend rolt je holle rug spieren spannen hard klauwen…

ik spreid mijn vleugels vlieg de manen terug die dit jaar verschenen zijn een gebroken vlucht de wereld op zijn rug in hun reddeloos verloren schijn de existentiële pijn van het onzichtbare bestralen chemo’s die de metastases achterhalen de klauw van kanker is gespreid het verenkleed nieuw aangeregen nu vliegensvlug terug naar het…

je passeerde in glijvlucht op donkere orgelmuziek viel met bazuingeschal als een steen uit de lucht dook met klauwen gestrekt op de nek van de prooi nog dwarrelen veren het lied van de dood rond die plek…

en nu is ze dood bevrijd uit de klauwen van angst en kamp niemand weet hoe vaak ze is gestorven nooit meer bang…

Een lied en de liefde de liefde en het leven het leven en de dood, overlopers als spionnen in zandlopers, in de klauwen en het kluwen van de tijd !…

scherpe nagels krassen mijn huid ik denk ze is terug maar zie dan de kat klauwen naar een kever die in mijn schaamhaar verdwaalde…

scherpe klauwen Brengers der liefde lopen geen gevaar Daar ze aan werelds toekomst bouwen.…

ze nam me mee de nacht in rond de lakens duisternis die steeds dichter ons omringde en tijdens het spel mij als klauwen bij de strot greep…

roerloos ligt het op de loer maandenlang zonder voeding geduldig wachtend op zijn kans en dan valt het aan zet zijn klauwen in mijn hart en laat het weer bloeden…

in arendsogen nestelt een onrustige nacht een klauw voor leven eenzaam op wacht begeerte weerspiegelt als in glas overlevend instinct de overkant nabij en verras…

monsterlijke klauwen slaat het onbestrijdbaar beest dieper in het weerloos vlees machteloos staan wij terzijde vragen ons vertwijfeld af: en waar is God verdomme?…

Die klauwen in de nacht.…

Gevallen in de klauwen van een kat? Of was hij soms het vliegen zat?…

Met gekromde klauwen stil biddend in de lucht spot hij zijn prooi op kwart over 10 Scheert strak, duikt tikt, haalt uit, te laat de prooi is niet wijzer het laatste uur is daar…

Om haar schouders draagt zij zijn huid zielloos doelloos ging hij ten onder klauwen verkrampen en raken weelde haar lichaam tooit rijkdom zijn pels belichaamde warmte ooit wasecht…

de mensheid struikelt gekneveld over de drempel met veel te grote klauwen en rood doorlopen ogen klampen we ons vast aan het nieuwe jaar kruitdampen verwaaien wat rest blijft liggen…

Ik ben een vrouw, ik ben krachtig; Mijn magie is machtig: ik klauw en ik miauw, ik stoei spinnend met jou en ben dan drachtig; Ik ben een vrouw, ik ben krachtig; In mij groeit aandachtig het leven dat ik brouw, het is prachtig: Ik ben een vrouw, ik ben krachtig!…

Jouw felle nagels klauwen mijn tijd in vacuum rood gekraste lijnen striemen toekomstig verleden nog steeds gehard in het raken en scheuren van dagen stoot mijn tijd geschiedenis…