Alle inzendingen over kleuren toneel

Nog vervend op het witte doek Streelt ze langs de felle kleuren Waarin ze stralend langs de randen Schittert op het toneel. Dansend voor het publiek in de Regenbui dweilt ze af op het papier Als ze zich droog maakt van de show Buigt ze met haar kwast weer in de schilderdoos.…

er zijn niet veel kleuren mee gemoeid in rake streken ben jij de ezel en het doek veegt onbarmhartig jouw leven op het toneel uitgetekend…

Ik lag in het hooi, De hemel was mooi, Mijn bed zacht en goed, En het geurde zo zoet. Ik keek met een zucht Van genot naar de lucht. Mijn geluk was als dat Van een spinnende kat. En ik dacht: 'Zo meteen Moet ik op, moet ik heen - Maar ik weet nog niet, hoe Ik dat kan, ik dat doe. Als nu spelenderwijs Mij de Man met de Zeis Had…

Ik zat in 't hoge gras; Het was een warme zomerdag, En uit de donkre schaduw zag Ik naar de lichte plas. En onbeschut voor 't zonnevuur Lag 't slaperige land Te domlen in het middaguur, Door moeheid overmand. Het was zó stil, zó stil.... De vogels droomden op hun tak, Het windje sliep op 't watervlak, En rustte koel en stil. Een…

het is al zolang geleden dat het doek voor de allerlaatste keer is gevallen hoofdstuk gesloten, schijnwerpers gedoofd en elk gaan we verder met ons eigen boek verleden nog nauwelijks in ons hart maar nog zo duidelijk in ons hoofd veel te lang voelde ik mij de eeuwige figurant en ik zag de vragende blikken van het publiek acterend in…

Moet je jezelf gedragen Zoals een ander dat graag ziet, Altijd even lief en leuk, Jezelf ben je niet. Voor massa’s “vrienden en kennissen” Speel je elke dag je rol, Het kost je zoveel energie, Hoe houd je het toch vol. Mensen enthousiast omhelzen, Die je helemaal niet moet, Tegen een ander bekritiseerd, Leef je dan je leven goed? Geen…

Het toneel waarop we ooit konden leven, blijft leeg, het lijkt ons om het even. Voorbij is de kans op een open doek.…

ik viel uit mijn rol en was weer voor even mezelf confronterend wel…

Ik heb zo te doen met acteurs. Ze moeten zoveel acteren en altijd in andermans kleren, ik heb echt te doen met acteurs. Waarom wordt men ooit acteur? Het komt hier op neer, strikt genomen, dat men door een deur op moet komen en af moet gaan, ook door een deur. En al wat men doet daartussen zal altijd weer afgekraakt worden door wezens…

De wereld is een speeltoneel, Elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel.…

Op de bühne voel ik mij thuis daar speel ik een rol en iedereen applaudisseert dien mijn tegenspeler van repliek laat hem droevig of blij en buig netjes voor het publiek daar voel ik mij geëerd alleen omdat ik de tekst volgens verwachting heb geleerd daarbuiten ben ik naakt kwetsbaar onvolmaakt ik ken de regels niet en niemand…

In het gareel met die kapjes In supermarkt, in trein Begon ons eerste toneel met 't bedekken van ons naakt lijf? in hoeveelste bedrijf? Nu moeten w' ons nog meer verstoppen Hoe dat te verkroppen is dit onz' eigen schuld zo omhuld te leven? Wie of wat maakt ons wakker?…

En dan nog is het toneel, als je met veel deftigheid Naar je laatste rustplaats wordt vervoerd. Toespraken over jouw leven. Het was zo goed gespeeld. Ja, de facade mocht niet vallen. Maar misschien heb je je... doodverveeld.…

Nevelig herfstbos Herbergt vele roodborstjes Tjilpend in de kou Het jaar loopt weer af Ze kleuren tezamen rood Op een grauw toneel Wolkjes waterdamp Gevormd door kleine bekjes Cirkelen weeldig Bladloos in de kou Met zijn talrijke bomen Woont het bos in hen...…

heb slechts de kleuren wit zwart gebruikt wilde de verf verdunnen met tijd op groot paneel schilderde ik het toneel van mijn dagelijks leven kon de scene geen diepte geven werkte met schaduw en licht maar aan de personen ontbrak een duidelijk gezicht profileerde emoties met scherpe contrasten mijn grootste kwasten kwamen niet…

Toen ik even Van de verzen, die ik las, De ogen peinzend hield geheven Tot de vreugd, die buiten was... Jaap, Jaap! Wie zag ik daar komen Onder mijn raam door de eikenlaan? Jaap, mijn jongen, De vogeltjes zongen Hoog in de bomen En alle vinken begonnen te slaan... Ook in mijn hart ging het zingen aan. Jaap, Jaap! Daar liep Jaap met…

Op het geitenweitje Staat het kleine geitje Bij de grote geit. Geiteke, wat moet je Met je fijne snoetje, Dat zo klaaglijk schreit? Met je bleke bekje? Geiteke wat rek je, Trek je aan het touw? Snuffelende aan mijn mouwen... Met je lief vertrouwen In zo'n vreemde vrouw! In mijn handen stop je Nu je jonge kopje: Zeg, wat moet ik doen…

maar die kleuren kunnen van minuut tot minuut, zeker van seizoen meer schitteren en stralen. hoe ervaren zwartkijkers dat?…

soms speelt de tijd met stemming en licht verandert het zicht op pleinen en straten die andere kleuren op deuren en ramen dragen haast heeft in traagheid nog geen plaats gekregen het groen rust zonder wind ergens lacht een kind stukjes decor uit het toneel van mijn jeugd die steeds vaker mijn gedachten bewonen in…

groen voor een prachtig nieuw seizoen de bomen schilder ik mooi bruin van stam tot tak diep in de kruin bloemen, zullen altijd geuren het maakt niet uit in welke kleuren de liefde krijgt een rode strik zaai met vrede, heb geen schrik want in een leven van verkennen moet alles wel zijn kleur... bekennen!…

Je leven stond in het teken van de schijnwerpers en vulde zalen met de lach van het toneel Als een vurige diamant schitterde jij aan het publiek Liet de mensen genieten met een snik in je keel Je veelzijdigheid bracht zoveel kleur in je leven Hierdoor kon je andere mensen helpen in doodstrijd Woorden die je in het stervensuur kon geven als…

Het geweten huist in je lichaam, Zeggen zij die het kunnen weten - Dostojevski, kenner bij uitstek, Schrijft het toe aan de complexheid Van de mens - hij zegt dat het geweten Onlosmakelijk met diens lichaam Verbonden is - gisteren gedroeg ik Me onheus tegen mijn lief, vandaag Begint mijn geweten te knagen En zal ik dagenlang de pijn…

Ik lees dat Job Cohen toneel gaat spelen, Wat mij betreft verandert er dus niets. Want komt er een politicus in beeld, Dan wordt er structureel toneel gespeeld.…

vandaag alle rouge en schmink van de wereld verwijderd kostuums en decors weggedaan naturel aan het werk gegaan maar ontmoette slechts vreemden in een onverstaanbare taal gaf kussen op gevoelloze wangen schudde handen in weggooi gebaar geen kleur te ontdekken in het grijze circuit dat uniek zijn ontkende er is geen toneel in…

al spitzenlopend sluip ik weg van het toneel en ontspring de dans…

de lichten aan kleur in de coulissen moest op toneel en wachtte op je blik jij was er wel maar mensen veel te veel toch sprong de vonk weer over in magie jij gaf mij sterren aan zag de hemel in je ogen ik liet mezelf volledig in jouw warme aandacht gaan ben geland op het gevallen doek in toegift heb ik jou mijn hart en ziel gegeven…

zij die zo verleidelijk mooi mij leek stuurde men natuurlijk had ik het niet gedacht van het toneel ofschoon zij was van Napels men op Capri niet meer slapen kan omdat zij toen zij van het toneel afkwam nog veel meer met haar blikken haar lippen haar blonde ronde uitdagende charmante je weet toch wel haar gitzwart haar die…

al spitzen lopend sluip ik weg van het toneel en ontspring de dans…

Zij speelt toneel voor haar familie vrienden en buren Ze heeft totaal geen plankenkoorts Ze kan perfect haar rol sturen Zij is haar eigen toneelcreatie En speelt dat met verve en gratie Maar wie ze echt is weten we niet Wellicht ligt dat nog in 't verschiet…

In dit theater is het eerste stuk al opgevoerd achter gesloten deuren. De muren van de huizen krijgen scheuren, wat afbreuk doet aan cultureel geluk. Ze zijn nog maar gevorderd tot de vloer, toch is het halve centrum naar z'n moer. ------------------------------------------------------------------ ...Omwonenden van de bouwplaats van het…