Alle inzendingen over koralen

Een stoere zeebonk uit Koog aan de Zaan Hield in zee vaak zijn onderbroek aan Maar dat ging goed fout Want zee bevat zout Koraal is tussen bal en slip ontstaan…

koralen in kolonies bloemdieren planten zich zelf stekkend voort ongeslachtelijk met dicht de poort in zee zonder poeha bevrucht geen roofvis wordt geducht riffen die zichzelf bestieren zo ziet men het koraal vrij en blij terwijl de vraag rijst wat doen wij…

Sluipend door 't koraal volgt hij zijn rivaal tot hij plots een onzichtbare stoot.…

ook puur en oprecht werkelijk en duurzaam nu gestaag de jaren ons verbond verkleuren van koraal naar smaragd spreken weer onze harten en ogen die belofte ooit: “ik ook van jou”…

Wetenschappers plaatsen luidsprekers in dood koraal en verbreken alzo de oneindige stilte die er was ontstaan. Vissen komen massaal af op de geluiden en het nieuw herwonnen ecosysteem draagt bij aan de opbouw van nieuw koraal.…

ga de golven voor je beuken de zeeën splijten in obsceen gebaar op zoek naar het ultieme waarvoor ik altijd met je ga duik naar dieptes in het zwart heb alles wel gehad wrakken en koralen haaien die me paaien willen snaaien tot ik jou eindelijk vind in het labyrint van riffen die de dag bepalen jij bent het kind dat ik zo godvergeten…

Ik verdrink in de stroming van het kleurrijk genadeverbond als symbolisch wezen met koralen tot mijn geroepen richting; het geen genade wanneer de witte kaars zonder brandend lont, in ongenade het slappe koord voor een anker tot verlichting.…

ik heb je gedronken als een spons, je opgeslorpt tot al mijn poriën van je verzadigd waren en koester je nu teder in de knusse geborgenheid van mijn cellen je leeft in mij onlosmakelijk als een koningin op een troon van koralen heers je over het paradijselijk rif in mijn droomwereld…

II Er is een poort - Twee kapen van koraal Zuilen omhoog: welvende bliksem spant Van top naar top zijn roodgetakte brand, Plots'ling koraal zelf, groeiend, straal na straal: Dat is de Lichtpoort Equatoriaal; Vlammende wonderboom aan elke kant En tovergroei van bliksem-slingerplant Strepen met rood het zeevlak, blauw als staal.…

De kruin als koraal wiegt de westenwind in slaap. Hij danst als een sjamaan, schaamteloos, theatraal, zijn jas ligt op de klinkers; de hemel, onbewogen, ziet zijn naaktheid door de vingers. Een berk in december rekent niet op mededogen.…

- en 'k wens om weg te wezen, Weg van mij-zelf, in 't land des doods, doods vrezen Vergetend om de vrees voor 't donker koel En doods gewoel des levens, dat in kringen Rond-draait geduriglijk, en Ik draai mee, Ach, ik, een klein arm ding in duizend dingen, Met u geslingerd in één-zelfde dringen, Wijl onze klare stemmen kalm als twee Koralen…

heb de koralen weer gezien nee geen groot barrière rif maar dichterbij ze kleurden leven maar al stromend kwam ook voor hen het dodende beschavingstij zag restanten van de oude steden schepen die hun aards bestaan al eeuwen onder water leden moest omhoog zag zonlicht breken in de kleuren van de regenboog en wist dit is mijn…

Uw wijnbrauwkens zijn boogskens van hebenen: De mond koraal, de borst’kens van albaste, De tanden van ivoor als de gepaste, Ermkens massief, en wel gemaakte schenen.…

behoedzaam zet mijn voet zich neer tussen koraal en schelpen ik volg de waterlijn voel de warmte van de zee de flauwe streling van de wind langzaam ga ik verder voel de vrijheid en loop zo mijn gedachten in…

gemeente blij God en Bach ook blij laten een spat regen vallen op hun "Bacherschuit" met koralen "KORAALVAREN AMSTERDAM" !…

koraal verdicht zich, regenboogvisjes boven je, adem je filter filter gefilterd licht alles heet zoals zij, voorbij het water de kust, de aarde de lucht beweeg het water de rode zee zucht en zo doen de visjes heel zachtjes…

uit brakke bron ontsprongen eeuwen opgezouten in klei gaf de zee mij deels weer vrij luister, leg mij aan uw schelp duizend woorden nam ik mee hoor, de schoonste hymnen als koralen uit het bloed der zee…

Oktoberlicht Tuin gedompeld in oktoberlicht Als koraal in het rif Fris, schoon en kwetsbaar in het zicht Werden de dingen neergelegd Door de donzig strijkende stralen Van de middagzon De bomen, de struiken en het gras Oh, ik kon Ik kon hun wezen zien Alsof ik hen ook zelf was…

in een sprankelende waas halverwege de horizon lijken shepen slechts speelgoedbootjes nachtstilte zeilt onder een gouden maan sterren slapen glanzend in een holte boven zee mijn hart van koraal echo't de golven hartstochtelijk als een kleurboek van dromen…

Door de windingen van je zonnig haar weefde ik een guirlande een broze krans van blauwbloesems sterren van aquamarijn En ik zag hoe het tedere koraal van een glimlach als een vlinder over je lippen zong En hoe je fluisterde : Vergeet mijn warmte niet het lied van mijn hart Hou van me, m’n lief Nu... Elke dag... Steeds weer...…

Vergeef me de hobo in mijn ver- stild en hullend huilen in uw lijnen, het verhaal in uw koralen. God, bewaar mij in uw lijden, in het zijden lentelicht van mijn zware dralen: ik wil mij aan u wijden in de nacht, in uw recieten.…

De slaperige blauwe oceaan kan mij stiekem verleiden om tot de bodem te gaan en niet langer te strijden Dromerig neem ik een besluit om heel lief te verdrinken ik spreek mijn vonnis uit door langzaam te zinken Prachtig doorzichtig koraal verwelkomt mij aan boord ik sta voor het mooiste portaal dit is eigenlijk geen zelfmoord…

Rustend op de bodem en herademend geniet ik van de zachte schoonheid en kalmte, nestel mij op een bed van koraal.…

wijd zijn de gespreide vleugels die speelse woorden dragen vederlicht vluchten klanken langs vingervlugge handen tot een volmaakte melodie ik vang gretig, en adem tijdloze muziek uit nevelnerven van het ongebleekte blad bespeel het heelal in koralen vervlochten met trompetgeschal van hemelse engelen, zeven in getal…

in avondlijke stond ligt open naakt naast mij jij, en wij op ‘t strand van een nog onbekend land met achter ons een storm lust en passie zout lik ik van een wond en vind je dagelijks nieuw laat mij weer in jou vallen de geur van algen en koralen begeleidt mij tot jouw grond.…

Ik zoek je, enigma voorbij de weg van het verborgen dwaallicht Herinner je het kosmische geheim van de eindeloze melkwegen, het felle, zalige zilverschrijn Ik wil klaar water uit je drinken ambrozijn, wijn, bloedrood als koraal De helianthus mateloos zien bloeien in de broze meren van je ogen, de gouden lotus in de diepten van je geest…

hij dacht niet aan oeverloos water toen hij de zee zag verder dan dat dreef de chaos, het wrakhout druipend van taan en olie af en aan spraken vissen met open mond over volle netten zilte kaken, koraal en dronken land een windvlaag strijkt door zijn haar Caramba! Isabella even is daar het weten van dat, wat hij ooit heeft liefgehad…

Bekoorlijk dans ik naar het licht Zwemmend in iedere traan woont de zee die een waterhemel aan zeesterren in dromen spiegelt De anemoon wiegt zich zacht murmelend tezamen met de algen Rijgende koralen als vurige ogen volgen mijn danspassen op het mulle zand en in een pirouette swing ik mij moeiteloos huiswaarts intens gelukkig…

Bekoorlijk dans ik naar het licht Zwemmend in iedere traan woont de zee die een waterhemel aan zeesterren in dromen spiegelt De anemoon wiegt zich zacht murmelend tezamen met de algen Rijgende koralen als vurige ogen volgen mijn danspassen op het mulle zand en in een pirouette swing ik mij moeiteloos huiswaarts intens gelukkig…

Bekoorlijk dans ik naar het licht Zwemmend in iedere traan woont de zee die een waterhemel aan zeesterren in dromen weerspiegeld De anemoon wiegt zich zacht murmelend tezamen met de algen Rijgende koralen als vurige ogen volgen mijn danspassen op het mulle zand En in een pirouette swing ik mij moeiteloos huiswaarts intens…