Alle inzendingen over krokussen voorjaar mijmeren

De zon trekt zich terug, de avondwind wakkert aan, gele en paarse krokussen worden met rust gelaten, het wel of niet aanwezig zijn van hommels en bijen hebben zij voor mijn gevoel nog niet in de gaten. Ik geniet na, mijmer over het gloren en het carillon. Ik mijmer hoe de dag zo heel vredig begon.…

in ‘t vroege voorjaar zag ik een bed krokussen staan in ‘t oog springend tussen zilverwitte berkenstammen lieten ze hun kleurige kelkjes in de lentezon opengaan in ’t vroege voorjaar zag ik een bed krokussen staan vol hoop keken ze mijn vermoeide winterogen aan hun gouden hartjes straalden als echte liefdesvlammen in ’t vroege voorjaar zag…

genieten van de najaarszon terras, tuin of op het balkon -denkend aan het voorjaar- hoelang zal het nog duren de herfst blijft stilletjes gluren -verlangend naar het voorjaar- de winter wacht vol ongeduld zakken met sneeuw reeds gevuld -reikend naar het voorjaar- planten met hun welige groei krokussen vol in de bloei -wijzend…

het voorjaar klopt op de deur van jonge lente ik ben er klaar voor de lente kriebelt op de rug van het voorjaar want daar zit de jeuk behoedzaam schuiven sneeuwklokjes en krokussen winter voor zich uit dappere kopjes tarten de verlate vorst maak dat je wegkomt vliegjes vragen in het nog prille voorjaarslicht elkaar weer ten dans…

voor de winter heeft de klok geluid de krokussen zijn uit paden waren al ontsloten door prille sneeuwklokjes uit groen in geel en wit ontloken nog dempen sneeuw en kou de allereerste lentekleuren maar onmiskenbaar staat nu tussen grauw het vroege voorjaars paars en blauw…

Mijmeren over toen, nog meer toen wat later en dan ineens over nu, overdenken, peinzen, dit soort dingen be-mijmer ik nu, alleen in de vallende avond, is dit een stil moment van mij....…

Goedemorgen krokussen in overbuurvrouw’s tuin, wat krachtig en parmantig breken jullie ’t groen! Ik word er vrolijk van wanneer ik jullie zie en ga het volgend Lentelicht snel opendoen. Als alle jaloezieën het voorjaar laten stralen begin ik deze dag met opgewekt gemoed, kom, laat ik eens de overbuurvrouw op de koffie vragen.…

Heb je het voorjaar al begroet?…

Ineens zijn ze daar weer: de tere tinten die hart en ziel in lichtheid openmaken, die vreugde strooien als de sterren in een droom en hier vertellen dat iets nieuws kan komen... De bomen zijn nog dood, maar straks komt heel veel lente en zalft mijn ziel met balsem van een lied dat nu nog schuchter klinkt maar dat de toon zal zetten voor…

Het heimwee naar een warme tijd waar plots weer zoveel bloemen bloeien, hoe is dit toch niet uit te roeien maar komt elk voorjaar ook tot hier. Een streepje zon en blije woorden die hoop doen groeien en vol licht de krokus opent en verplicht tot verder kijken dan de winter.…

Het is genieten van het mooie voorjaar Van de kleurrijke krokussen die bloeien Van de zon en van alles wat gaat groeien Kijk naar het nestelen van een vogelpaar. Een lekker warme tijd breekt weer aan De bittere kou is eindelijk uit de lucht De lange strenge winter is op de vlucht Al heeft die wel goed zijn best gedaan.…

Krokussen in bloei omcirkelen de stam alsof ze tot de dromer willen zeggen: wordt toch eens wakker heb je ons al gezien we vieren hier het voorjaar, zie onze gele hartjes geopend naar de Zon die ons ontvouwen heeft als teken van de Hoop, wij zijn wel even dood geweest maar kijk ons toch eens leven.…

Het is genieten van het mooie voorjaar Van de kleurrijke krokussen die bloeien Van de zon en alles wat gaat groeien Kijk naar het nestelen van een vogelpaar.…

in het roze van de avondzon zag ik je ogen ze donkerden de nacht vanmorgen keken ze zo veelbelovend toen het ontwaken ons de vroege uren bracht wisten lente in ontdooien zagen winter zich in krokussen ontplooien en lachten naar elkaar hoorden vogels voorjaar fluiten en in tonen hun domeinen sluiten in de kruinen van de boom…

De krokussen, de krokussen staan overal te zoenen, stiekem in omheinde tuinen en openbaar in de plantsoenen. En als je vraagt, waarom ze dat nu allemaal doen, dan roepen ze eendrachtig: 'Het is ons seizoen'.…

Weer staat het voorjaar te wenken en de krokussen zijn al uitgebloeid maar de lente trekt zich daar niets van aan en doet ons zonder meer verstaan dat alles weer goed is, al is het maar voor even want de drukte jaagt ons weer op en toch groeit het gras ook zonder eraan te trekken. Wat kan ons hier en nu ten leven wekken?…

Een zwaluw scheert met een tulp in zijn bek de zware baard van het voorjaar. Herders flikflakken over het hek van de dam zijn de lammeren hoorbaar. Krokussen deinen verrukt op de maat van wat kwinkelerende vinken. Een bakkersjongen loopt fluitend op straat zijn neus en zijn bolletjes blinken.…

Ze staan al in de tuin en in de perken Blauw geel of wit, groot en klein De winter kan ik dus in mijn gedachten wegwerken Heerlijk, die lente met af en toe die zonneschijn Een vooruitzicht van veel buiten zijn Genieten van de tuin, de vogels en de bloemen Voor mij een natuurlijk medicijn Wat verlang ik toch naar die zonneschijn…

hartverwarmend die getuite mondjes ze geven luchtkusjes krokussen, net boven de koude grond…

worden door kinderen bomen geplant de bloemlezing helemaal ondergedompeld, zoekt heel iets bijzonders in hun ervaringen, geel en groen, vertellen dat de lente begint, zijn de kleuren van het land, sneeuwklokjes, krokussen, narcissen kunnen hier hun hart ophalen.…

verzonken in zichzelf buiten bloeien krokussen wat is het leven…

krokussen lachen die dekselse winter uit hij antwoordt met sneeuw…

Ineens zijn ze daar weer: de tere tinten die hart en ziel in lichtheid open maken, die vreugde strooien als de sterren in een droom en hier vertellen dat iets nieuws kan komen... De bomen zijn nog dood, maar straks komt heel veel lente en zalft mijn ziel met balsem van een lied dat nu nog schuchter klinkt maar dat de toon zal zetten voor…

Krokussen: lachende zon die wegduikt voor koude winden, lente doet vinden in tere tinten.…

Met een nog koude hand liefkoost ontwakende aarde de krakers van het ijskasteel ---------------------------- uit: 'Geen hemel zo hoog'.…

Als de krokussen in ’t gras, heel stil, verbaasd.…

Weer zijn ze daar, de lentebloeiers, in wit en geel en paars; de madeliefjes groeten hen en zijn ook weer erbij. Wat maken al die krokusjes mijn hart en ziel weer blij want na die lange, droeve tijd van weinig licht en zon is't nu alsof de lente mij weer troosten wil en nieuwe ogen schenkt om echt te zien - of droom ik dat misschien?…

[Haiku] bloeiende vlammen in het zonbeschenen gras – jonge krokussen…

Een blije zon al krokussen schuilen in 't gras, toch een klein wonder.…

Spinnende poezen Op zonovergoten muren De eerste mieren onder mijn deur Ik weet ik ben wellicht te oud Maar in een zotte bui Koop ik een jeans met designerscheur Flanneer door stadsparken Met intense geuren Vind mezelf weer uit Op een laat terras Veracht de nacht Die straks Alles weer verdrijft In aanzwellende duisternis En ik, ik proef…