Netgedichten

netgedicht (nr. 15.025):

Even een pauze

Even een pauze en weten dat je leeft,
want doorheen alle drukte zou je dat vergeten:
wat zijn we dwazen en maar goed dat we kunnen
ademhalen zonder dat we daaraan moeten denken.

Weer staat het voorjaar te wenken
en de krokussen zijn al uitgebloeid
maar de lente trekt zich daar niets van aan
en doet ons zonder meer verstaan

dat alles weer goed is, al is het maar voor even
want de drukte jaagt ons weer op en
toch groeit het gras ook zonder eraan te trekken.

Wat kan ons hier en nu ten leven wekken?
Rustig maar, durf te kijken als een kind
dat weet dat het ook morgen
weer zijn speelgoed vindt.