22 resultaten.
Jellie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
245 vijandig brutaal
recht in het gezicht
midden in je verhaal
het felle wrede licht
verblindt het zicht
verstoort je lieve leven
slaat het zoete lezen dicht
op de tast naar meer dan even
vroege en latere verhalen
allemaal nog-een-keer vieren
alles nog-een-keer herhalen
liedjes zingen nog-een-keer zwieren
jij dacht: het kan niet waar…
Als zelfs jouw glimlach
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
278 Als niets meer
Echt is, als
Alle natuur tot
Kunststof is
Verworden in
De maalstroom
Van deze maatschappij -
En niet alleen
Jouw tranen maar
Ook je glimlach
In plastic is gestold
Dan weet ik zeker
Dat alles dat voor mij tot
Dusver waarde had
Voorgoed is uitgehold…
Plastic(s)
snelsonnet
4.2 met 9 stemmen
400 Een kunstheup en een bypass had ik al,
Inwendig zit ik vol met kunststof slangen.
De wereld is er al bij mij vervangen,
Van alles haalt de wetenschap van stal.
Maar dat ze nou zo doorslaan is bizar,
Wie stopt er anders plastic in mijn knar?…
Toen alles alleen nog plastic was
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
292 Het leven dat ophield
Toen het uit zichzelf
Beëindigd was - en er geen
Levend wezen meer te vinden was
Op de aarde die inmiddels
Net als alle leven
Tot kunststof verworden was
En jouw lippen en de mijne
Tot plastic versmolten waren
In een kus die altijd duren zou…
Atlas van de waterwereld
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen
283 De oceanen liggen vol met troep
En microdeeltjes drijven in hun maag
Het leven wordt verdrongen, laag na laag
Wij maken van de zeeën plastic soep
Ons kunststof-dna vervormt de cellen
Straks zwemmen er slechts plastic schaalmodellen…
Stiller in de dood
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
184 Een mens van weinig
Woorden was je -
Stil vergeleken
Bij anderen die
Zo luid te horen waren -
Maar toch zo aanwezig door
Je oogopslag, je onfeilbare
Lichaamstaal die altijd
De waarheid sprak en
Waarmee niet te spotten
Viel, uiting van vrede
Gevonden in je eigen ziel,
Nu zij er niet meer
Zijn is het einde daar
Van zoveel…
Ècht leer
netgedicht
2.6 met 5 stemmen
200 We lopen enkel nog op kunststof schoenen
Op sneakers, met een plastic onderkant
Zoek het maar op, in wolters
of in koenen
Echt leer is haast verdwenen onderhand!…
Kunstmens
netgedicht
3.9 met 7 stemmen
1.023 Ritselend ruisend
streelt nylon dijen
scherpe nagels rood gelakt
gepofte lippen
oraler vrijen
kuiten strak want hooggehakt
make-up mascara
naar liefde dorstend
half open bloesje, zij aan zij
pronken daar fier
ècht kunststof borsten
gegarandeerd van kanker vrij.…
Het jaar 2020
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
304 Mijn hart klopt met een kunststof klep
In mijn kransader zit een stent
Mijn kunstgebit zit met drukkers vast
Ach ja alles went.
Voor controle moet ik naar de huisarts toe
Maar die gaat met pensioen
Er wordt nu 3D een nieuwe arts geprint
En daar moet ik het maar mee doen.…
De nietsheid van nu
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
231 Schakerend van onschuldig licht
Naar het donker van een
Bezwaard gemoed en
Tenminste nog uit lucht en
Dreigend vocht bestaan waaruit
De ontkiemende korrel zijn
Kracht kan kweken om
Leven door te geven, zij
Staan in schril contrast
Met de nietsheid van nu -
Tranen die geen tranen zijn
Maar uitgelopen mascara -
Of is het gesmolten kunststof…
In bezweringen gebeten
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
630 zegt is waar
binnen de context van het doel
dat je voor ogen hebt
maar niet iedereen
heeft hetzelfde doel
dus zweeft waarheid
ergens tussen stilte
de muggen bij de vijver zwijgen
het spiegelbeeld van de natuur
kent nu slechts toekomstdromen
van vergankelijkheid in tederheid
consumenten zwerven naar
het winkelwarenhuis voor
een kunststof…
Toen er gras over groeide
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
409 Er was gras gegroeid
Over dat heilloze
Dat maanden, wie
Weet al jaren niet
Lag weg te rotten
In wat we de bermkant
Van het leven noemen -
Kunststof die eeuwen
Liggen kan zonder
Ooit in zichzelf op
Te lossen - door gras
Overgroeid en aan het oog
Onttrokken alsof het niet
Meer bestaat - wij weten
Wel beter, ' t is juist
De…
Thuiskomen 2
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
440 Dan steek ik de sleutel in het slot
van de kunststof voordeur
en draai ‘m
voor de zoveelste maal alweer, om
Een soort verwachting,
een beetje een mengeling van hoop en twijfel,
en tegen beter weten in,
doet iets met mijn buikspieren
God mag weten waarom
Je zelf gek maken,
heet dat, maar wie ben ik
Ik laat me in de oude fauteuil…
Zeelucht
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
689 Voor mij geen kunststof cruiseschip meer, van eender welk merk.
Bekijk het maar, nooit weer koop ik zo’n klereopblaasbootje!…
Heer van lak
gedicht
4.0 met 1 stemmen
5.079 en grondverf, meester van dit schildersbedrijf,
van liefdevol strijken over de posten van de deuren
als waren het houten dijen, van blozend kleuren
met zachte kwasten van roofdierharen,
branden, schaven en met de vingertoppen schuren,
van glad als tot kunststof trekken van de lakken
in duizenden tinten.…
Onverteerbaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
196 Plastic colafles met
Afgerukte bodem vind ik
Vandaag als de sloot
Door de gemeente
Wordt uitgediept,
Van diep uit de modder vandaan
Word je naar boven gehaald,
Hoewel je vorm na vele jaren nog
Zeer herkenbaar is, heeft
De kunststof waarvan je
Gemaakt bent de kleur van
Modder, van pure derrie aangenomen -
En toch, ondanks alle…
KUNSTWERK
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
207 met een van titanium
gemaakte heup en knie
en een brilletje met
varifocale kunstofglazen
is ‘t mogelijk dat ik alles weer
aan kan en weer zie
met een nepklep in m’n hart
en bijna onzichtbare apparaatjes
in m’n oor is het dat ik
alles beter als nooit tevoren hoor
heel duidelijk en lekker hard
en ik leef al swingend door
met geïmplanteerd…
Ze is verschrompeld tot bezoekuur
gedicht
3.9 met 25 stemmen
23.217 Ze is verschrompeld tot bezoekuur;
op de tijden dat het haar geliefden schikt
schrikken haar vissenogen even wakker
uit hun dommelslaap en lacht zij haar gebit
van kunststof venusbloot, als dit
niet op het kastje ligt te grijnzen.…
Versteend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
261 Ik zit op kunststof
wit als tandpasta
warm noch koud
nietszeggend draagt het mij
lang staan valt mij zwaar
Als de zon schijnt
heb ik schaduw
bij regen zit ik droog
behalve als de wind
hard vanuit het westen waait
Ik ben niet thuis
heet niemand welkom
ik zit en kijk
naar ruggen
van mensen onderweg
In een wolk van diesel
stopt een…
Mijn couveuse?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
193 ik moest buiten blijven, de keuze alleen
maar toe te kijken naar alle ideeën
achter kunststof ruiten, het lijkt er al
op dat ze een bijzondere weg zullen gaan
ieder met een zonovergoten vergezicht
ik word met een dwingende hand weggeleid
‘ komt U morgen maar kijken op de zelfde tijd
al hun zintuigen staan al open, ze zijn kerngezond, ,…
koopmansland
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
340 Neem je kunststof klaphandjes,
je leuke Theo en Thea tandjes,
trek gewoon je juichpak aan.…
Het nieuwe continent
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
269 leiding van de expeditie
wij claimen een vondst en het tart ons verstand
ons schip is kapot en inmiddels verlaten
wij staan met ons team op een nieuw ontdekt land
bijgaand de foto's en eerste rapporten
wij voeren ons werk uit vanuit deze tent
een dikke laag plastic en zwarte bitumen
vormen de bodem van dit continent
Boringen in deze kleurige kunststof…