Netgedichten

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 86.557):

Oogsten in de sociale tuin

Op een warme avond, wachtend op de oogstlijst,
Begin ik al te dromen van bladeren en geur.
Bieten rood en geel, prei en knoflook, zo fris,
Een mand vol beloften, vers en puur.

Samen plannen we gerechten vol tuinleven,
Sla voor de lunch, andijvie voor de vrijdagstamp.
Elke groente kent z’n eigen dag en streven,
Een ritme van delen en dank op het groene land.

Twee manden vol, de auto als trouwe metgezel,
Traditionele rotan en hemelsblauw kunststof samen.
De tuin ligt een eindje verder, maar ik ga altijd wel,
Want vreugde groeit met elke stap en ieder amen.

Oogstvlaggen wijzen de weg door rijen groen,
Tussen de bieten, de bonen en de prei.
Met geduld en aandacht, mag ik gul delen,
En kies ik de dikste, de mooiste erbij.

Rond het gebouw ontmoeten we elkaar,
Picknickbank, thee, een praatje, een lach.
Een recept wordt gedeeld, herinneringen gemaakt.
Kinderen koken, vrienden groeien elke dag.

Zo wordt de oogst een feest van samen zijn,
Niet alleen de groenten nemen we mee naar huis.
Maar ook de verhalen, glimlach en zonneschijn,
Verworteld in aarde, verbonden – ons groene thuis.

... Oogsten in de sociale tuin
Met dit gedicht breng ik de sfeer en het ritueel van de oogsttuin tot leven: het plannen, het oogsten, de ontmoetingen, het sociale en het geluksgevoel dat je daar vindt.

Kom oogsten in de sociale tuin – waar natuur, ontmoeting en vers eten samenkomen. Iedere mand gevuld met geluk, elke dag een nieuw verhaal. Samen zaaien, samen groeien en genieten van het beste uit de buurt! ...

Zie ook: http://www.deoverkant.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
19 augustus 2025