Alle inzendingen over levende wezens

Moge alle levende wezens overal zich veilig, gelukkig en gezond voelen en moge ze vrede vinden…

In het schemergebied Waarin het altijd nu En gisteren is, drijven Onherkenbare schimmen voorbij, Vage schaduwen van dode En levende wezens die evengoed Allebei onrustig bewegen In mijn hersenschemering - 'k Weet niet precies of Ik nu de heer Parkinson Of toch meneer Alzheimer Voor de deur heb staan - Ik ken ze niet meer uitelkaar…

Het water komt gulzig, uitgehongerd huizen, land, levende wezens alles verorberend ineengeslagen vechtende handen wanhopig barricades opwerpend hoe klein is de mens nu het verhaal van een oude geschiedenis schrijft verwoed een volgend hoofdstuk opnieuw laat de natuur zich de les niet lezen…

Melancholie, discipline en soberheid zijn de invloeden die hij op levende wezens uitoefent Terwijl eenzame steenbokken de bergketens verkennen brengt zijn kleurloze gaslichaam een overvloed aan starheid om hen te doen volharden in hun langzame klim tot onherbergzame hoogten Omringd door dampen en ijsdeeltjes produceert hij een traag wenend…

Onbegrepen energie voel ik stromen, die door alle levende wezens stroomt. Door wat ons leven geeft. Wat leven geven blijft. Mijn onbegrip leeft zinloos verder. Er is niets meer dat ik node mis. Dan aanwezigheid. Dan verwondering. Onze oeroude krachten zijn het. Die ooit de kern van leven waren. Die de zin van een zinvol leven is.…

Leven dat in mensen geschiedt, zoals in alle levende wezens. Laat ons heden ons voedsel delen. Laat ons elkaars egoïsme vergeven. Laat moed onze angsten overwinnen. Laat vrede blinde haat verdringen. Want U bent de Kracht en de Moeder. En liefdesbron tot in eeuwigheid. Amen.…

wezens een mug zoemde en mij de prik gaf.…

Groenlanders en ijsberen leren in de poolnacht dansen in benarde ruimte aan afgesneden randen liefdesdans noch -verhaal van ijskoningen en Inuit echte mensen gevangen in niet eindigende winterwals het kan: levende wezens op hun achterpoten leren staan maar diepe ontheemding dans of aai of sla je er niet uit opiaten leren ontembare…

. ------------------------------ noot redactie: leviteren: verondersteld bovennatuurlijk fenomeen van omhoog zweven van voorwerpen of levende wezens, zonder dat daar een wetenschappelijke verklaring voor te geven is.…

De uil In het bos Fladdert op en neer Hij blijft in het bos hij is op zichzelf Samen met de elf Die ook in het bos woont En de sfeer van het bos Beklemtoont Een stap in het bos En de mens voelt zich mens het leeft tussen de bomen Er zijn voor veel levende wezens een onderkomen Ritselende Geluiden Tussen stilte door Prachtig Toverachtig…

Mijn ruimte is niet rond en er ontbreken hoeken er zijn geen levende wezens die iets achter mijn woorden zoeken meeuw van de zee mag ik jouw nieuwste ruimte zijn ongenaakbaar voor mijn eilanddroom geef mij maar wolken zonder zorgen misschien komt er een luchtbrug voor jou meeuw van de zee om te vliegen in herziene werkelijkheid je raakt…

Maar neen, ik weet: alléén omdat zij vingen de lange straal van liefdes licht aanschijn, is 't, dat gedachte en blik de stomme dingen liefkozen, of zij levende wezens zijn.…

Wat zij niet weet, zuurstof als kleur is echt, wat zich in de eerste aanschijn aan levende wezens hecht, een speelse kracht die kleuren wegkaapt uit De Provence voor de luie voeten van een profane zon die lankmoedig op haar wacht.…

II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt niet bij Voor mij hebben…

Ze rusten niet de doden ze dwalen al werden ze in graftombes te ruste gelegd Ze komen terug de doden houd je vast aan dit hangend koord lispelt de turquoise slang Ik ben een Lemniscaat volg mij ik wijs de weg naar de wereld Een onzichtbare reis een gemaskerd bezoek aan levende wezens Waar Kali haar bloedige scepter zwaait…

wezens te transformeren, uit dat aanbod wat het leven geeft en neemt, wie ben ik dan om de natuurlijk god in mij anders te interpreteren?…

theater de dood wandelt langzaam met me mee jij en anderen die eerder gingen vormen kleine kringen om levende wezens heen zo staat een mens nooit alleen Door te denken aan jou ben ik verbonden ik voel een diepe acceptatie het leven en de dood een helse, maar meesterlijke creatie…

wezens van energie en licht levend, ademend, bestaand stralend, met de ogen dicht onze eigen weg gaand wezens van liefde en vrijheid levend, ademend, bestaand leverend de levensstrijd het pad nog ongebaand wezens van lucht en water levend, ademend, bestaand huppelend tot later het leven eeuwig gewaand…

Vandaag twee potvissen naar zee gestuurd toch beantwoordt niets de echte vragen was het heimwee of straf raken dieren verdwaald waarom leren we water trappelen SOS Dolfijn signaleert potvisfuiken de Noordzee is een verkeerde afslag maar iedereen verslikt zich wel eens op reis hoe lang kunnen we dit nog vakantie noemen wasmachines…

aard van het beestje Moeder Aarde, herinner mij woordeloos te spreken met dieren, onze broeders, levend en stervend als wij alle beesten zie ik: de wezens met bont, wezens met vinnen, gevederden, vierpotigen, de kruipende wezens ik voel hun grootsheid samen met hen zing ik het lied van de schepping Titelgedicht…

Wezenlijk is alles in en om mij.…

in mijn fantasie reis ik waar ik wil opnieuw geniet ik van alle oorden waar is was en nog komen zal het licht verschilt, klimaat verschilt de dorpen, steden rivieren, zeegezichten overal ontmoetingen met mensen zoals jij en ik zij willen, wat wij willen een lief, een huis werk om van te leven in hun ogen zie ik wat ons wezenlijk…

in de diepste meanders van ons bestaan leunen we aan tegen wie we wezenlijk zijn sluimeren schoonheid en wilde dromen pakken we uit met onze kwetsbaarheid reizen gedachten over de pijngrens heen vinden we weidse horizonten zeggen we het onzegbare in onze blikken schuilt de tweespalt die ons zal verscheuren…

Hoe ouder ik mag worden. Hoe meer ik twijfel. Hoe meer ik weet. Hoe meer ik hoor. Hoe meer ik zie. Uilen weten wat vliegen is. Ze vliegen. Uilen weten wat horen is. Uilen weten wat zien is. Ze horen en zien. Uilen zijn wijs. Mensen die weten wat denken is weten niet hoe ze leven moeten. Twijfelen kunnen mensen wel. Wijzer zijn wij…

houden van overstijgt het weten ook als jouw sterven verder wegdrijft het mag dan herinnering heten maar lijkt in mijn wezen gekerfd opdat jij blijft…

stap naast vertrapte paden met voeten in zompige aarde proef naakt het malse gras snuif de geur van ziltzoete liefde in een zwoel ontsluierde nacht raap kiezelstenen zuiver wit gepolijst door bruisend water laat ze glijden door je hand en voel de stroom van eigen zijn…

De kleine wezens die tijdens onze vroege jaren vreugdevolle herinnering schiepen bij verteluur of eigen verbeelding geven het volgroeide brein vertederd medelijden met wie we eens waren "prille onschuldige zielen beheerst door velerlei schimmen" het sprookje toont een ander aanzien van het heuse onzichtbare leven dat ons voortdurend…

Ik zag een wolkje wezens waaien, een spreeuwenvolkje in de vlucht complexe haltervormen draaien met opgewonden schel gerucht. Het was een levendig spektakel. Wat orkestreerde deze dans? -Een ketting zonder zwakke schakel, ineengevlochten vogelkrans. Wie was de leider -ieder leidde. Wie waren volgers -om de beurt?…

woord dat voortgalmt in de diepste dalen van mijn zijn en wil niet dralen om alles uit dit tij te halen wat neerdwarrelt en valt voor u die ik draag en ken in wat ik wezenlijk ben.…

Groene wereld Vlijtig en onbaatzuchtig Waarachtige wezens Micro wordt Macro verwondering Groots maar klein Doen en laten Wezenlijk Van nature…