Alle inzendingen over liefde en zelfbedrog

Ik heb mijzelf nog wel het meest bedrogen met al dat woordgetover en literair gespit, want als alle woorden zwijgen is de liefde de triomf.…

Ik ben bijna zover dat al dat geschrijf me niets meer kan schelen, nog even en ik ben vrij van dat nare gedoe om sporen na te laten, terwijl dat nergens op slaat, want fossielen dekken de lading niet en aan nieuwe hiërogliefen hebben wij ook niets. Ik heb mijzelf nog wel het meest bedrogen met dat woordgetover en literair gespit, want als alle…

Die zondagmiddag zat ik naast hem aan het bed. Hij lag in 't grauwe winterlicht glimlachend te kijken. Of 't ernstig was, zei hij, zou nu wel heel gauw blijken... Hij aarzelde en trok het stugge beddelaken net. Wat later vroeg ik bij de hoofdzuster belet. Ze zei wel, dat ze het niet hopeloos vond lijken, maar bleef mijn zwijgend vragen glad…

Regen tintelt op het meer speldenprikken in mijn vel ik denk jou een tel onder het gladde water weer terug Hoe snel en ver ook het stromen onder het zand liggen de stenen nog zwaar en zichtbaar zonder zelfbedrog Verzonken herinneringen komen terug Ik mis jou, onze liefde gaf zich aan rivieren mee en deelde zich in de zee ooit regent…

'Het ruiterstandbeeld van het zelfbedrog in het publiek onthullen' Nuttig en waar. Het trekt het gordijn weg van de beschaving, de ijdelheid, de zelfgenoegzaamheid. Het legt iets wezenlijks bloot. Zelfbedrog. Van de anderen. Uitbuikers die over alles hun schouders ophalen.…

op een dag vallen mythes om groeien dromen aan bomen hoewel ik beter zou moeten weten alleen koppigheid is bestand tegen gebeitelde argumenten die pijnlijk uit poriën zweten ik ontwijk de wroeging kies het luchtruim om vooral niet nabij te zijn en daarginds, zo ver in grootheid op de datumgrens van gisteren lijken alle zeeën klein…

en kijk om me heen de mensen, de huizen, de straten als vanzelf ik schud woorden uit m'n broekzakken al ben ik verloren dat heb ik nog m'n woorden die lopen nu naast 't zelfbedrog. en verder heb ik ook de tijd nog, o ik ben zo gelukkig!…

Grapjurk, je weet toch (met je volks- en zelfbedrog): Bij tuig is het altijd brengen en nooit halen Grapjas, dump je experten Ga in de leer bij Rodrigo Duterte…

"Het ruiterstandbeeld van het zelfbedrog in het publiek onthullen" Nuttig en waar. Het trekt het gordijn weg van de beschaving, de ijdelheid, de zelfgenoegzaamheid. Uitbuikers die over alles hun schouders ophalen.…

hoe kan ik spreken over het zelfbedrog van de dageraad als wind woestijnen blaast uit hoge torens naar het blinde denken van zwarte honden, die in de nacht zich van gehuil onthouden omdat stilte een wereld achterlaat; een neerstrekken van verbijstering waar vrijheid en poëzie breken in de dood om woorden die eenmaal waren en…

het geheugen is een raar ding terwijl ik erop ben aangewezen vanaf nu wat ik verder nog wilde zeggen is me ontschoten zo belangrijk is dat dan - - - nu ik de slaap heb te pakken blijken dromen zelfbedrog nu ik wakker ben is mijn slaap ook niet meer wat die was…

Ze doen Europa beven Gelukzoekers uit Afrika Gemeden hier als paria Door valse hoop gedreven Kansloos zijn ze en toch Wint de drang van zelfbedrog Al mislukken negen tochten Om de tiende wordt gevochten EU hou het humaan Pak de smokkelhavens aan Schiet alle boten lek Niet ná maar vóór vertrek…

Ontstaan uit zelfbedrog verstoren duivelse machten wreed het koninkrijk waar vrede altijd heerste Daar strijdt haar angstig wezen innerlijk verscheurd door opgelegde keuzen Ooit onschuldig en vrij geboren om te leven werd geketend en onthand het echte gebroken Maar eens de oorlog uitgewoed verschijnen glanzende muren spiegels van…

Vannacht gaan we de kroegen af en maken zelfbedrog het hof. --------------------------- uit: 'Bravissimo!', 1994.…

een zucht trekt door de tijd en ik vergeet doe toch alsof mijn stem wordt trager zwaarder of misschien juist ijler vreemd knikt het tweeduister mijn mond naar zinnen omlaag waar mijn angst woorden zeist verder voorbij het weigerend zelfbedrog en mijn verminkte zielenbeeld ik vergeet doe alsof ik vergeet net…

in het ervaren van werkelijkheid worden dromen tot illusies gestrekt die de dronkenman verheffen tot meester van ontworstelend gebeente hij zwart het vlees van leegte voorbij de spelregels van zelfbedrog brandt de weerzin onder zijn tong als machteloze vuisten op de nacht zijn geween breekt volle manen tikt de tijd terug…

Van omgelogen dromen geen museum maken en een ander middelpunt aannemen dan de verwarmde holte van de eigen hand het prentenboek van kinderlijke teleurstelling verbranden de spiegel uit zijn recht ontzetten van de eerste bezienswaardigheid de afgepaste vakken van de tijd niet meer te buiten willen gaan het ruiterstandbeeld van het zelfbedrog…

Vergeet je niet mijn vel te schrijven? De schijnstalt van mijn wezen zat al lang verscholen; nog voor mijn huid deze wereld betrad. Alle bezwaren hadden zich op een hoop gegooid. In de mand van paradoxen en ambivalenties. Maar het mocht niet baten; het onophoudelijke zijn draaide me een tong. De perverse hoop spitste zich op de roede…

is er een ochtend na nachtbraken is wat niet kan ook wat niet wil deze tango zonder lijven te raken vroeg de maan aan de aarde stil een jaar met louter schrikkeldagen kent ook uren van verborgen leven die zich nooit zonder te vervagen aan de openbaarheid prijsgeven nachtvissers blijven water verzwijgen zodat bovendrijven geen moeite kost…

Ik zie het wel in het isolatieglas mensen dragen zichzelf op hun rug hun hemden zitten strakker dan hun huid kalkoenkerels steken hun waaier trotser dan heer pauw .....met gebonden handen .....paraderen ze in de lucht .....van hun droogwindige darm- .....bacteriën en ze laten daklozen leven .....van de natte muntjes .....uit…

Meer dan één goede leugen heb ik als belofte niet nodig Verder zoeken lijkt zo zinloos verder vragen overbodig Vragen die als aanval onstuitbaar gestaakt zoeken gaan verwijten Die met zelfbedrog openbaar of ongesteld zullen spijten Want de leugen is slechts een smoes en de vraag allang stelling gebleken Maar ik leef nog liever deze roes…

Vaak terwijl ik lijd aan zelfbedrog waar ik ook ga loop ik verblinding achterna zorg goed voor mij tranen die mij volgen overval mij met voorspoed verstop mij aan de binnenkant van jullie frivole bustehouders laat af en toe God in ons.…

Natuurlijk is het zelfbedrog, maar gun mij desondanks op iedere ochtendstond een intens gevoel van schier eindeloze vitaliteit . . .…

rijk aan gedrevenheid is de smetteloze wiens jacht op vunzigheid vereeuwigd in al zijn zonden hij dient in den nevel van de nachtelijke aard van beslommeringen zich enkel te bekommeren om de stille gang door de spelonken waar vrees en duivel heersen hij kent geen deemoed in de herkenning waar speer en drietand zich spijbelend hebben…

is pastiche voor penoze niet in staat tot close zoekend niet ’t ware niet te klaren ’t onware? in al de dubbelheid het onbehaaglijke het ondraaglijke van werkelijkheid? een bouquet rode rozen is dan om te vozen niet komend dichterbij het eigen innerlijk' tij tekent afstand onze onmacht is dichterbij taal van kracht het ware lief…

ik treed uit je ogen en ga wat dichter naar de verte elke stap opent de einder waar schreeuwende vogels beuken tegen de branding van barstend zelfbedrog wanneer dagen korten en zich losrukken van wat ooit vleugels waren over een vlakke zee van meisjesjaren die ik meedroeg op mijn heupen voor jij in mijn tepels beet en het naïeve…

In mijn leven heb ik vaak aan jou gedacht en voor je gebeden ik heb mijn geloof en liefde voor jou beleden.…

Emoties, liefde, hoop- en haat, toch beter als je verstand werken laat, daar: haat wordt verward met liefde, terwijl de hoop is vervlogen, de liefde vertrapt en haat een voor haar: onbekend gevoel is.…

Hoop, geloof en liefde zijn de pilaren van ons bestaan. Het zal ons steunen, waar we zijn of gaan. Dat zijn de dingen die gratis zijn in het leven, waardoor we rust in ons hoofd en lichaam kunnen creëren. Hou de moed in het leven, want het leven is ons maar 1 keer gegeven.…

Leven kent al vroeg plaatsen waar jij kinderen gaat krijgen jij stappen gaat zetten en waar jouw tafel lang zal staan, kent allang de plekken waar het allemaal deels zal gebeuren jij liefde zult ontdekken en kennen maar soms ook zult treuren.…