Alle inzendingen over luchtigheid

over de velden liggen grijs grauwe sluiers luchtig gedrapeerd…

welke zin bepaalt de zin van de onzin? die van de zinnige onzin of de onzinnige zin? wat onzinnig lijkt kan zinvol zijn wat zinvol redelijk lijkt is nimmer rijk aan zinnen ik koester de onzinnigheid in zinneloos handelen en wek mijn zinnigheid in onzinnige gedachten 1979.…

De straat is leeg, het asfalt grauw Een verlaten cypres reikt halzend naar de hemel Regendruppels vallen als een weldaad op haar bladerdak Het asfalt kijkt zwart mat terug, half lauw Druppels plassen beekjes kolken niets beweegt anders dan water Vormeloos passeert de tijd Vormeloos drijven volle grijze wolken De lucht hangt gespannen als…

Over een uur, dan kom ik je halen Gaan we verdwalen in oude verhalen En laten we ons in nieuwe verhalen bijbetalen Kunnen we weer opnieuw ademhalen. Over een uur, dan pas.…

Hij sprak tot haar: 'Heb jij geen kont? Je stinkt behoorlijk uit je mond. In jouw omgeving word ik gek: een gore walm verlaat je bek! Ik moet haast kotsen van de stank! Neem alsjeblieft een gorgeldrank.' Ze werd door hem geïrriteerd en zei: 'Doe niet gecompliceerd. 't Is simpel op te lossen, want je hebt je lot in eigen hand. Ik wil geen…

vanuit een zelfgesponnen buitenkant zweef ik als de jonge zomers en ik laat dit leven aarden, in de grond van mijn bestaan er vliegen vogels mee hun zachte vleugels zingen van de zwaluw in een ranke luchtbeschrijving lijkt hun dans de ondertoon van gaan ooit, als de seizoenen kruisen trekt mijn lijf haar sporen mee maar haar frêle…

Ze liepen giechelend wijl ‘t van de regen goot op hun blote voeten op de geasfalteerde straat Eentje had blond haar de andere was vuurrood beide hadden die typische giechel op ’t gelaat Twee zonnestraaltjes wijl ‘t goot van de regen hun kleren waren door die regenbui al drijfnat Zij zongen samen, wij kunnen daar wel tegen en bovendien ach kijk…

Je leeft leuk en luchtig als lachgas: grappig, vluchtig…

wolkenformaties penselen iedere dag een luchtige prent…

de golven braken schuim in luchtige vlokken strandjutters matten…

vliegers die zweven zwemmen of klimmen in lucht een luchtige sport…

bescherming voelen het spreidt ons luchtige bed warmer in liefde…

Vluchtig En luchtig, Erg fragiel. Maar niet proberen Het te futiliseren.…

rustige deken valt als aarde luchtig neer waterval van rust…

(V)luchtig gefladder op golven van lentewind Tere flits in kleur.…

Als je iets niet wil of kan Bekijk het dan van onderaf Zie het luchtig overkomen Sta versteld, lig paf…

Bij het veld vol hooi deinen klaprozen luchtig. Spaart het maaien hen?…

Twee vlinders van formaat fladderen met elkaar ruimte is de hemel lucht het paradijs een gaat links maakt een draai ander zwenkt naar rechts dansen in een vast patroon ook vlinderen blijkt heel gewoon op het alleronverwachts ontmoeten zij elkaar kort en luchtig puur intens een zucht een rust uit op groen-en-blad ander strijkt…

Als ik omhoog vlieg door de lucht ontsnapt de adem luchtig door het vest, zo gaat de vlieger op de vlucht naar een hoger gelegen nest. Ik zwaai hem in gedachten na en denk als hij is opgevlogen: tot straks als ik boven de pannen sta, dan stijg je weer in dampen voor mijn ogen.…

Levensadem, die heel Nederland mint, waait al een eeuw vol ontembare kracht, doolt over het waddenrijk als kustwacht, is tegelijk een stuwende landwind. Met de aard van een nieuwsgierig zoekend kind schuifelt hij voort door Veluwes ruige pracht, blaast zacht geurend in zoele zomernacht bij weidezang, als krekelliefde hem zint. De bereisde…

soms struikel ik omarm de wereld wat hardhandig als ik verschrikt weer sta lijkt alles wel veranderd weet meteen mijn plaats en toch een tikkeltje opstandig de lijnen strakker het bestaan compacter de flierefluiter eindelijk goed wakker…

Het wachten laat van zich genieten een nagalm van lange zomerse dagen zo licht aangekleed, dat men ze kan laten vallen, opnieuw tegemoet kan treden met een flair van alledaagse vanzelfsprekendheid, ik spot sproeten rond de zomer haren los in de wind, een warm beeld dat zijn weerslag vindt.…

Mijn lichaam baant zich een weg, door de spelonken van het leven. Om nu en dan te blijven steken, in de dalen van mijn lot. De wereld zal ik terug gaan geven, aan de mensen en de ruimte. De uitkomst van mijn plot. Want de wereld is te vol, met mijn ik erbij. Keten me, bedwing, maak de aarde vrij. Laat het maar weer ademen, zuchten van…

is vaak de schroom waarmee kinderen over hun droom vertellen jij hebt ook die respectvolle terughoudendheid in afstand tot onbekend in een dimensie waarin de mogelijkheden ongelimiteerd lijken in werelds verschijnen en toch zo anders van vorm en kleur dan normaal in niet te vangen nuances de droom heeft het vluchtige en luchtige…

Zoude ik zo luchtige liedekens zingen, Zo ik hier binnen de vreugde vond? --------------------------- uit: Iris (1928)…

Je wolkt en drijft over, van passie en luchtigheid; het ijle niets bezwangerd van je hele anatomie bevalt me elke dag weer iets meer. Feromonen, ziltig zweet, de zachte hardheid van je lijf, bevangen zonder dat je het weet, mijn zinnen, buiten kijf.…

~~~ met sierlijke danspassen zweef je door de bossen jong blad dwarrelt speels rond je gracieuze verschijning dartel als een wervelwind beroer je de uitgestoken takken vrijmoedig blaas je het lentegroen tot een vrolijke choreografie warme briesjes tover je tevoorschijn gevuld met hete zomerse beloften jij laat je niet vangen door…

je bent stil maar toch alert op indolente wijze het grijze krijgt ondanks de jaren geen enkele vat op jou in lichte luchtigheid speel jij met tijd zonder sporen na te laten hebt een vrede over je waardoor de wereld jou niet meer kan raken maar in het kringetje van vrienden en vriendinnetjes vallen steeds meer gaten stop met…

op hartenklop schommelt weten tussen herinnering en vergeten danst lichte dromen in luchtige niemendalletjes gaat vluchtig voorbij aan de zwaarte van bestaan pas als de hartenklop stokt de schommel stopt wordt weten eeuwig vergeten…

vandaag het eerste licht dat danst dit jaar warmte opent verborgen dimensies in luchtige frequenties schalks bloeien ogen gekleurde bogen aan contact onbedekte benen flaneren in onzeker wit langs wat zij hebben gemist zonnen is puur feest wij zijn een winter lang niet in het echte levenslicht geweest…