Alle inzendingen over luchtspiegeling

Wat ik zie is onzichtbaar wat ik voel is ontastbaar wat ik wil zeggen is onzegbaar verlangen naar jou is volledige vergeefsheid want wat ik koester is slechts een spiegeling in de lucht dus ik laat je voor wat het is verspeel niet langer de naakte waarheid maar leef de gekte van alle dag…

de ruit spiegelde licht half doorzichtig zag hij zich getekend als volleerd figurant transparant naast een langbenige schone met wenkende ogen slechts gescheiden door een breuk ze verbeeldde meer dan het tijdelijk verdrijven van zijn alleenzaamheid maar hij was al gehard door opgeloste fata morgana’s en knipoogde alleen…

slechts een korte wimpertrilling verraadt de harde tegenwind een lichte blos vertrekt snel, maar wangenstrelend weer naar binnen naar de warmte van het bewustzijn en het bloedrode gemak waarmee de verbeelding zich graag laat kleuren geen vraag waagt het koele lippen te betreden overbodige antwoorden bevriezen blauwbekkend een luchtspiegeling…

Een avondtoneeltje Niets verbrak de zwoele stilte dan het nedersijplend nat Van de vers gevallen regen; Alle vogelkoren zwegen In 't zacht druppelende lover langs ons eenzaam avondpad, En de lijster schudt haar vlerkjes, Droogt zich op de dorre rank, Maar weerhoudt alsnog de tonen Van haar schelle avonddank. Helder lichtblaauw kleedt de…

Zwaluwen doorklieven de lucht, voortgedreven door onzichtbare kracht. Wolken drijven voorbij in een zucht aan de zon die altijd op hen wacht. Geen vrijheid is eindeloos als het heelal. Vrijheid is binnen grenzen gevangen van dood, ouderdom en verval. Vrijheid is eindeloos verlangen.…

In de verte zag ik jou, plots dichterbij stilzwijgend gebroken rede onvruchtbare oase de luchtspiegeling voorbij..…

alleen in de zon de vlakte zonder branding een sterk visioen misschien een luchtspiegeling groeiend verlangen naar water stikkend in het koude zand zonder later…

Onwezenlijk als een luchtspiegeling die zij aanschouwt. Van alle stoffelijkheid ontdaan stijgt zij uit boven ieder ding en gespeend van de wil, is alles om haar heen in rust, in vrede, is stil.…

Het laatste der begravenen verging tot stof en as en door de wereldkring drijven in ijle zweving hun atomen als wolken ver in een luchtspiegeling. ------------------------------------------------------------------------------- uit: de Rubayat (1911) van de Perzische dichter Omar Khayam…

er was een brug waarop ik stond te kijken naar het water strak keek het mij aan in een grauwe luchtspiegeling daagde het mij uit in beweging van denken een sprankelend schouwspel omspoeld door gedachten verborgen in ogenblikken en gevuld met liefde…

(Eerder dan juist nu (II)) Hoewel duivels denken voor zover zij bij machte zijn dit te doen de wereld hun wil op te leggen zijn hun fata morgana's echt niet van de lucht Luchtspiegelingen zijn geïnfiltreerd in hun branie-brein Wanen zij zich Zijn gelijke of kruipen zij liever als Zijn slaaf?…

De wind draait pirouetten op de vlakte van Almeria, in zijn spoor volgen dansende luchtspiegelingen: door een sluier van zand zijn kamelen te herkennen. Van ver over zee klinkt het zingen van minaretten, hier, in de Pueblo, slaat een eenzame klok.…

blik op oneindig en verstand op nul zwerf ik doelloos langs de vluchtlijn naar de einder: lusteloze grens tussen grijze lucht en braakland in het zand verwaait mijn spoor in de verte is de laatste luchtspiegeling reeds verzwonden tot leegte…

We sluiten onze ogen niet te lang er is al een bries die zingt over liefde als we genieten van onze dromen en je huppelt tussen bloemen probeert mijn geest te achterhalen over velden van verlangens onder de gunst van de zon zien we luchtspiegelingen verdergaand met leven. *…

Hoewel duivels denken voor zover zij bij machte zijn dit te doen de wereld hun wil op te leggen zijn hun fata morgana's echt niet van de lucht Luchtspiegelingen zijn geïnfiltreerd in hun branie-brein Wanen zij zich Zijn gelijke of kruipen zij liever als Zijn slaaf?…

in nevelige duisternis twee figuren in zwart zonder gezichten met de ruggen naar me toegekeerd met niet meer dan een vlek een luchtspiegeling ben ik toeschouwer van een bal masqué de duisternis houdt me tegen het licht van een wankel blind bestaan tot het licht onthult hoe ze draaien hoe ze golven met met hun torso hoofden…

zet het blauw van de zee tegen het blauw van de hemel veeg er het wit van een zeil in en de wind steekt op ---------------------------- uit: 'In druk', 1965.…

Wat het oog niet weet maar helder ziet aan de warme horizon Land en water bevrijd van zwaartekracht Gewelf van trilling Wolkenland Spel van een onzichtbare hand. (Jean-Luc Ponty - Mirage) http://www.youtube.com/watch?v=bKkMvBvyqvE…

in labyrinten verdwaald zoekt ze met het kind naar een luchtspiegeling de hemel een verdampte koepel verschroeide verlangens in stolpen bewaard gemangeld laveren ze tussen de vervlochten grondtonen van wanhoop en weemoed ze klauteren op rotsig niemandsland de duisternis kruipt met hen mee alle ruwe kanten op moeder wijst naar de…

Een mens die loskomt van eigen luchtspiegelingen of dagdroomwensen. Tweeënveertig kilometer vlak of vier kilometer berghelling op. Een weg naar beneden gaat eerst over de top. Een weg die weet geeft van wat men er voor moet laten; Een loper, een klimmer op zoek naar unieke laureaten.…

Een goedemorgen Fatima Morgana Zijt gij een droomvrouw of een déjà-vu Een nachtpauwoogsurprise prèsque nue Sirene, engel, elf of een mirage Een schijngestalte van de achtste muze Gesluierde Ondine, parvenu? Waar schuilt uw diepste mysterieuze macht Uw zinsbegoochelende toverkracht Waart gij in mij, o wachtster van de nacht?…

. -------------------------------------- uit:'Luchtspiegelingen', 2001…

zijn onze leef kleuren net als wij ons bestaan vinden in water en wind zij hebben mede ons karakter gevormd in directheid en recht op de man af omdat er geen tijd voor dromen is zoals in de tropen of het mediterraan gebied waar warmte dwingt tot rust en het snelle leven uit het westen onmogelijk is door woestijnen die luchtspiegelingen…

we baadden in kolossaal water zij gaven ons namen er waren nog geen luchtspiegelingen geen buren, geen besef van gisteren of vandaag, van het kloppend huis, dat ons lijf belichaamt, ons zicht op zaken, dat geest bezielt we traden in voetsporen weken van zijde, verlieten de buurt van brandgangen we voelden ons enkelmuurs omringd…

. --------------------------------- uit: 'Luchtspiegelingen', 2001.…

Het dak van de oecumene opende zich en oogverblindend licht zoog ons naar de grenzen van het universum tastend op zoek naar het pad van de waarheid die zich als een luchtspiegeling openbaarde en in een trage symfonie langs trok hoger en hoger zagen de bergen en zeeën onder ons kleiner en kleiner worden verdwijnen in het niets en achter…

het is uitdagend fris op deze plek die als luchtspiegel weerkaatst in een overzees veld, nergens een kleinhuizig, aangeharkt dorp, het is een pleisterplaats die in de smaak valt en de kinderjaren zijn al verlaten de avond loopt voor de troepen uit, lijkt zich elders te bevinden, in een opgeschoond, onwrikbaar tijdperk er drijft geen huis…

Wat in het Testament niet wordt vermeld Is hoe de kribbe Op een onbewaakt moment Door een hoeftrap van de os kantelt En het omzwachteld Kind Over hooi en drek en haver rolt Het moet geheim blijven Streng bewaakt door een kobold met brokkeltanden Het rookgordijn dat over de schandvlek schoof Voedt het raadsel Misschien was het maar een luchtspiegeling…

Een geul in het zand die om het dons Van haar kuiten gruist, glimmend brokaat Zeewater dat hij op haar navel morst Zijn afdruk bij de hare, finaal De luchtspiegeling: een strandhuisje Met een dak oranje zonnevuur De houtgeur van de zomerstede Stoffig licht kierend op haar figuur Zuchtende planken, mousserend vocht Een…

eeuwen geleden hard en ruw soms in losbandig scharlaken avondlicht dan weer ingetogen in krijtstreepjes van pastel elk schijnsel wacht geduldig op wiekslagen en reeënsporen - taal van passages - sprokkelaars en eekschillers verzamelaars van karigheid zwoegen er zwijgend sprengen springen uit sompig mos schenken klaar water en luchtspiegelingen…