Alle inzendingen over maartse bui

~~~ de maartse buien zijn poeslief vergeleken bij mijn maandstonden ~~~…

De maartse buien benemen koud en grillig lente de adem…

langdurend oordeel over een verloren vriend - zijn klagende gedicht ik benijd je rust onder de maartse buien groeiend onrust weg met levenstucht ik hou wel van wat krenten in de rijstebrij perfecte pagina er loopt een witte mier over de bladzij vissen en vogels en wandelende takken komt allen -…

Bombastisch na een maartse bui lonk ik door een gekleurde boog naar de horizon in oranjegloed nu mijn hart een sprongetje maakt. Lage zon in hoge sferen het licht dat duisterheid verlicht mijn route naar de droom waar het uitzicht nooit vervaagd.…

Het regent deze ochtend maartse buien in vroeg april. De hemel is zwart en het prille gras lijkt groener dan vóór de bui. Ik ben de regen meer gaan waarderen met zijn geur, geluid en ritme van de druppels. Het ritmische geluid is het geluid van een waterfestival dat diep doordringt in mijn hart.…

Je hebt tegen me geglimlacht toen we elkaar de volgende dag herkenden en in Dordrecht, tijdens een maartse bui zijn we voorgoed uit elkaar geregend. ---------------------------------- uit: Tijd (1986)…

lente viert feest zonder maartse buien noch aprilse grillen. wat is er dit jaar met de natuur aan de hand?…

In Maartse buien stuif ik en ontvang gretig mijn eigen wolkjes, blozend van verwachting. Ik voel langzaam mijn vruchten zwellen bij zon en zomernachten tot het vallen van mijn laatste noten in november.…

In Maartse buien stuif ik en ontvang gretig mijn eigen wolkjes, blozend van verwachting. Ik voel langzaam mijn vruchten zwellen bij zon en zomernacht tot het vallen van mijn laatste noten in november.…

Morgengroet telkens vroeger ontmoet nachten die ontwaken licht verlengde dagen maartse buien afscheid nemen weinig regen is er gevallen smaken ver-schillen nachten verkleinen mistbanken langzaam verdwijnen. Open hemel vrolijke tred voetstappen verder reiken natuurlijk springen zomerse getijden schrijven.…

lentebaten hoort geen gefluister in katrines bomen daar ruist hooguit iets in haar struikgewas het pimpelt in pastelgetinte dromen waar 's ochtends in de bellefleurenbomen een marter klimt en otters in de plas zich met de rugstreepzandpad laten horen het wiekt en wuift er, 't zindert in het gras als ware zij de mei van herman gorter in maartse…

Dan rest geen bekend panorama geen omrande ogen, wellicht maartse buien maar geen sneeuw wel een gedicht misschien iets over vlindertuinen en het was toen een bijzondere dag die dag in ons hoofd denkend aan ja jou die bloesem. Tot zien rust zacht mooi mens.…

‘t Giert onophoudelijk met een kracht die je niet evenaart de wind is nietsontziend neemt mee, wat ie op z’n weg ontwaart Bloempjes delven ‘t onderspit mensen zetten zich schrap ook dat een Maartse storm zoals deze we hebben het vaker gehad: Maar zonde blijft ‘t…

Maart, Maart, Roer vrij je staart: Nog maar een poos kan je ons kwellen en plagen; Dra zijn je vlagen Weg met het vuur, dat je houdt aan de haard, Lastige Maart!…

Jaren verjaren, woorden vermoorden, verliefdheid vervliegt liefde naar liegen. Leugens uit liefdeloosheid. Waarom, waarom? Er rest alleen eenzaamheid.…

je pakte wat wind wolkte mijn zon hagelde ijs en regende later je warme lente ik droogde bekoeld zag het blauw tussen jou en de buien nam een van mijn laatste winterse truien fiets nu door maart laveer tussen winter en zomer jij roert je staart en ik blijf een lentense dromer…

Het kan me zomaar overvallen, weemoed omdat de blaadjes vallen, ben niet depri of anderszins, maar als ik die blaadjes vallen zie ginds, kan me zomaar overvallen dat weemoed gevoel, niet depri maar weemoedig, snap je wat of ik dan bedoel? Zodra de zon zijn stralen weer laat zien, is de weemoed weer verdwenen misschien ?…

Bitse buien sneeuwen haastig terug in tijd. De bomen stijven takken in ijzige kou. Katten rollen zich op, de mensen griepen uit. Maart is kil en kaal, de oude winter snijdt.…

Poëtische bui Zakdoek gepakt Bui voorbij…

Dit is een duivelskind, deze maand Maart. Men kan dit in een stormnacht goed bemerken: Hij buitelt door de schoorsteen op de haard En blaast de torenhanen van de kerken!…

regen op ramen explosie van veel water rollende tranen…

ik ben het weer ik kan dagenlang regenen en dan opeens heel erg droog zijn soms hang ik als dikke mist in het landschap om daarna heerlijk helder te zijn soms maak ik je vrolijk soms maak ik je treurig soms voel je mijn hitte op je huid maar altijd ben ik warm - al voel je dat niet altijd - ik ben het weer:…

Ik voel me wat lentetriestig Het grijs wordt zwart na een dag van voortdurende zachte regen Door wortels heen stroomt, ruist het vocht, het blad richt zich op De dingen gaan zoals ze gaan als Venus, een inktzwarte stip op de zon en toch waar ben jij wie ben ik word jij als het regent nat?…

regen die je van je afschudde bleek niet dezelfde die je vorige week had meegebracht het waren zoute tranen van geluk…

Grimmig snellen rondgerolde wolken, Eindeloos grote kluwens, aan door 't blauw. Doodse stilte! Toch, ze naadren gauw, Scherp weerspiegeld in de molenkolken. Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken. Zuiver, als geslepen edelstenen…

Grimmig snellen rondgerolde wolken, Eindeloos grote kluwens, aan door 't blauw. Doodse stilte! Toch, ze naadren gauw, Scherp weerspiegeld in de molenkolken. Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken. Zuiver, als geslepen edelstenen…

de zon schijnt helder in een blauwe lucht hoopvol huppelen de eerste zeilplanken over de stevige golven ze vriezen echter snel het water uit de koude heeft immers nog steeds geen schipbreuk geleden er zijn ook optimistische wandelaars met roodblauwe handen en snelle tred om niet te hoeven klappertanden op zoek naar wat warmte stranden…

ten tijde van dit uur terwijl de harde wind zijn kou door kieren drukt lukt mijn lied niet, want ik zing slechts schrale tonen op weg naar morgen blijft de klank verborgen in de vensterbank ze huilt er slechts en laat me zoeken oh moment, je wendt je naar mijn hart maar elders leef ik in gevaar mijn lippen dun, de wangen koud diep doorwaaid…

vanochtend langs de kust kans op een bui, de kust kust de bui en buigt…

iedereen is maart eenentwintig maart alles wordt nieuw geboorte en dood zijn niet nieuw maar mensenlang nieuw ervaren opnieuw geboren opnieuw de dood opnieuw het leven geboren uit de dood de dood wuift ons toe een schuifelend levenspartner fluisterend in het oor maart eenentwintig maart een vriend maar niet nieuw soms zien wij de doden…