Alle inzendingen over meermin

ondergaande zon op het hoofd van de meermin een eenzame meeuw…

Bij het ritme van de branding Welke dwingend mij ontsluit Vloeit het warme nat samen Beeld ik mij overmand door de zeenimf Dan voel ik haar slanke vingers in mij En als mijn schacht soepel deze omklemd Perst het zilte nat ritmisch ons samen En glijden wij weg over de toppen der baren © schrijver Ivan Grud…

een meerminvrouwe zoekt naar woorden in de woordenbron Melusine verwacht haar in haar ware gedaante duikt zij met voelende vinnen in een diepe poel de maan kust haar schouders als zij weer oprijst bomen staan beschermend rond bewogen water…

In de schelpen van haar oren ruist ruwe zee een levenslied waterorgels van tenoren waarin een zoute traan vervliedt dagen tellend als een meermin die van zichzelf niets meer verwacht bezingt ze onze levenszin vanuit oeroude zielenpracht ze verkleint het allerliefste de branding van het bang geluk onder het zaagsel van de piste waar ik…

met een mooie kraag van schuim schenk ik jou de zee meer kan ik je niet minnen…

met een mooie kraag van schuim schenk ik jou de zee meer kan ik je niet minnen…

Lege windgeslepen ogen dromen zal ik ooit meer vrouw worden of voor altijd meermin blijven.…

Links rechts je mond en dan de zee de zon als een paal boven water de zonde nevelslierten regenvlagen zeezout striemend zand het kerend tij en een meermin die zich heeft laten kussen.…

Ze heeft veel te vertellen een verslag van elke kust van de mannen die zij verleidde haar ogen vol van lust Toch is ze minder vrouw Haar borsten vol en stevig geschapen om te strelen haar lippen rood en fier als om je hart te stelen Het doet mij pijn te weten dat ik haar nooit bemin want... al is ze minder vrouw zij is zoveel meermin…

En hier lig ik dan als een meermin op het droge niet wetend waarheen nu mijn schubben benen zijn en het kind in mij steeds groter wordt En hier verdwaal ik dan met de tijd als kruimeldief en geen steentjes meer op zak word ik steeds ouder en toch kleiner opnieuw bang voor de wolf in het struikgewas…

De zee sluit me in zodat mijn schreeuw terugkeert – hij kan niet zwemmen.…

O Nachtvrouwe Luna Nooit zag ik u staan Zo dicht bij de aarde O megalomaan Door blauwe gordijnen Van mijn kamerraam Laat ge 't licht schijnen Van uw supermaan Ziet u mijn meermin Mijn lorelei staan Kus haar dan teder Als Sélène maan…

Soms kijkt de meermin op vanonder vallend waterhaar, schrijvend aan haar tafel, het eiland in de archipel Ze slaat haar ogen op naar mij en kijkt mij af omdat ik antwoord weet maar ik heb geen stem. En toch word ik voor haar een sterfelijk woord.…

meermin van tegenwinden op deze ochtenden zonder verdere luister…

Soms kijkt mijn meermin op vanonder vallend waterhaar, schrijvend aan haar tafel, haar eiland archipel Ze slaat haar ogen op naar mij en kijkt mij af omdat ik haar verboden heb, maar antwoord weet ik niet, ik heb geen stem. En toch word ik voor haar een sterfelijk woord, een zieke man.…

Een schipper, ongeschoren, die zijn eigen noodlot wenkt: "Zing voor mij meermin. Zing en laat ons samen zijn."…

De zee ik heb 'r lief het ebben en de vloed nat zand onder m'n voeten Er is geen enkel moeten alleen de branding en de koele stroom En uit de zee verrijst m'n droom: een vrouw,meermin half vis Ik word verliefd word smoor hals-over-kop Ik weet sinds kort wat het is: geen enkel aquarium van groot formaat voor handen Is m'n…

vanuit het perzik roze bed prijkt hij kloek tussen de lakens rond zijn zomerbruine borst, kassa krakend wulps gedrapeerd er scheren ohhh’s en ahhhh’s gedempt door meters etalageruit toch uitgegild, boven zijn hoofd: een dame buigt en vraagt of hij wat drinken wil daar zwemt een meermin in zijn glas ze oogt hem wulps voorbij en zwaait…

Marsman, meermin, heks, bard, barbaar; Sybille, profeet, filosoof, blinde ziener; Vergilius, Jem Casey, Billy the Poet; Schrijver, schriftgeleerde, paus, Paulus, priester; visser, koning, keizer, admiraal: Popla willen ze allemaal.…

noch lorelei zij dan wel hij is ambigu hun eden is de hof van nu Zij roept hem tot het bruiloftsmaal andante, piano, stil van heil haar stem die sotto voce klinkt zingt 't lijf is vrij, een fiere vaas een hinde opgaand in de gloed van licht dat achter bergen blinkt langs bedauwde blauwe heuvels ruist amour toujours in de wind zoals in meermins…

orkest speel jij klavier, ik blaas de fluitpartij een introductie, tussen jou en mij begint met een parlando en de rest herhaalt zich en zwelt aan tot een scherzando waar in crescendo strijkersklanken zingen die in a mellow tone lijken te swingen piu forte in andante ma non troppo het doet ons vraag-en-antwoord spel vervagen meermin…

Odysseus, meester van ideeën Trok het ruime zeegat in Van eilandnimf tot een meermin Een zwerver over zeven zeeën Hun stem, hun lach, hun flux de bouche Ze zongen gonzend in zijn oor Geluiden klonken galmend door Een zoete stroom, een warme douche Met in zijn lijf een tinteling Zijn lokken, waar de geur in hing Van hun parfum, betovering…

A horse with no name Door dorre woestijn Een zwarte sirene Naar hall zonder fame Gros bisous de partout Een anoniem paard Plotseling de nulle part Sans doute tout à coup Een bodembestaan Ondergronds zonder water Nooit werd het er later Diep als d'oceaan Gros bisous is au bout Een meermin met voile Een zwarte étoile De nulle part…

Haarfijn en op de man af schieten ze het plaatwerk: 89 geworden in een bejaardentehuis op Bornholm. Een halve eeuw terug had ze triomfen gevierd als prima ballerina bij het Koninklijk Ballet van Kopenhagen, waar ze model stond voor het bronzen beeld van Edvard Eriksen. Alles kijkt gerimpeld de lens in, vooral de armen als geploegde akkerstroken…

Ik beminde haar onder het licht van ontelbare sterren en beleefde een nieuw spel met die meermin uit de zee. Zij nam met liefde op de golven mijn onschuld met haar mee. Het geluk bracht mij naar de zee. Het bracht met het getijdenspel van de golven ook het tijdelijke van het leven met zich mee.…

Ik beminde haar onder het licht van ontelbare sterren en beleefde een nieuw spel met die meermin uit de zee. Zij nam met liefde op de golven mijn onschuld met haar mee. Het geluk bracht mij naar de zee. Het bracht met het getijdenspel van de golven ook het tijdelijke van het leven met zich mee.…

ze rekent af met minimaal geld dat ze op de toonbank neertelt zo minimaal als haar groene slipje en haar groene beha die ze heeft behouden van de zee zij ranke meermin straks weer zonder raadsels aangekleed.…

Lichtflits die verdwijnt Licht zegt hallo wat krijgen we nou zijn jullie niet wat vroeg maar het duo mompelt iets van feestdrang nieuwsgierigheid tijd genoeg om Schaduw als Magere Hein naar binnen te zien glippen de feestzaal in Regenboog staat strategisch in een hoek te stralen Spiegelbeeld beheert de bar plek van Ochtendgloren leeg nog Meermin…

van de regen op een zondag zonder zorgen, speelt jan klaassen de trompetter de nieuwe morgen kondigend malle babbe lacht en zingt in het licht van de seizoenen het werd zomer in haar hart met de liefde om te zoenen dag zegt zuster ursula met een glimlach zo sereen als leonardo dromen schildert in kleuren die we nooit zo zagen een meermin…

Zeer tevreden met hun buit keerde de vissers snel hun schuit, ’t zou zich zeker rijk’lijk lonen deze meermin aan ’t volk te tonen. Haar gesmeek haar t’rug te zetten, haar te redden uit de netten, baatte haar niet in het minst; Schouwes vissers roken winst.…