Netgedichten

netgedicht (nr. 9.781):

Repetitie

Soms kijkt de meermin op
vanonder vallend waterhaar,
schrijvend aan haar tafel,
het eiland in de archipel

Ze slaat haar ogen op naar mij
en kijkt mij af omdat
ik antwoord weet maar
ik heb geen stem.

En toch word ik voor haar
een sterfelijk woord.

Tenslotte zie ik dat zij is:
een vrouw die terugvalt
in haar eigen element
zee, zilt.