Alle inzendingen over mijn nestje

Een hele grote koekoek kwam mijn veilig nestje binnen, en ze duwde en ze wrong en ik kon niets beginnen. Wel pikte ik en vocht ik om mijn plekje in dit leven. Maar mijn nestje stond al wankel en begon het te begeven. Alles wat mij lief is dat bevond zich in dat nest. Dus ik ging harder vechten en ik deed nog meer mijn best.…

" zie nu eens dat nestje staan. 't Nestje zacht en warm bereid 't blanke lichte zachte nestje, 'n stuk van buurvrouw en van 't bestje van tante en die overmeid..…

haiku zwaluwen hebben hun nestje gebouwd in mijn openstaande mond…

In mijn tuin een sijsje zat, Dat zo'n aardig nestje had. 't Vleugelde in zijn groengeel pakje Vrolijk in de bomen rond, Van het takje op de grond, Van de grond weer op het takje. In het nestje zat zijn schat, Die drie jonge sijsjes had.…

In mijn tuin een sijsje zat, Dat zo'n aardig nestje had. 't Vleugelde in zijn groengeel pakje Vrolijk in de bomen rond, Van het takje op de grond, Van de grond weer op het takje. In het nestje zat zijn schat, Die drie jonge sijsjes had.…

Het nestje schuilt op 't dak En 't wiegje schuilt er onder; En beide door Gods oog bewaakt, Is dit geen liefdrijk wonder!…

hodie natus est nestje in de tijd? kribbige pantokratoor? gefnuikt verlangen? --------------------------------- kerstmis 2001 zonneleen 25 Op 11 mei plaatste ik de eerste versie: hodie natus est een nestje in de tijd voor onbehuisde zielen? hodie natus est pantokratoor in windselen?…

takjes zoeken nestje bouwen eitjes leggen hongerig grut wormen zoeken nest beschermen uitgevlogen uitgeput!…

Nestelend verblijft de meerkoet op haar nestje. Broedend op haar eitjes voor gezinsuitbreiding. Geen ene keer wil zij er eigenlijk vanaf. Zij weet inmiddels alles van natuurgeweld.…

Daar hing aan twee takjes, Heel teer en heel zwakjes, Een nestje van hooi en van hei; Bij 't nestje daar zaten Twee vinken te praten Van eitjes, die 't wijfeke lei In de mei.…

als een zwerm vogels vlogen woorden uit het nestje van haar hoofd het koekoeksjong wierp onverschrokken porseleinen poëzie overboord gebroken woorden in kalkschalen bevrucht de adem van de goden nu haar gedicht?…

Je kunt pas over leven praten, Als je je nestje hebt durven te verlaten.…

De vogel sprak: “Wat hield ik van die pop Die in het veld stond om mij af te schrikken, Maar waar ik lekker strootjes uit kon pikken; Daar bouwde ik mijn nestje dan mee op. Maar gister bleek hij plotseling vertrokken. Toen ben ik mij wel even doodgeschrokken.”…

Gelijk een vogel moede nederstrijkt Op 't nestje in loovren veilig weggeborgen, En 't kopje slapend buigt totdat de morgen Blij uit haar lichte wolkwaranden kijkt, En zachtjes zegt: ‘mijn hele hemel prijkt Alreê met rozen van mijn liefde en zorgen...’…

er ligt een dood vogeltje bij de waterzuil ik denk dat het één van de merels is uit het nestje in de druif raar vergaan het skeletje zie je maar het kopje is nog vrijwel in takt er ligt een dood vogeltje bij de waterzuil morgen ga ik in de tuin werken…

Het huidig onheilsnieuws is ongekend… Ik moét op zoek naar wat mij hopen doet: de merel die trouw op haar nestje broedt, het veulen dat aan hoge beentjes went. Is ’t waar? Trekt focus meer van ‘t zelfde aan? Dan geef ik zo wat kleur aan mijn bestaan.…

Ik hoor gezoem in de zon Niet langer die lege momenten Maar een nestje op mijn balkon…

Kruip je weer in je nestje? En dan zat ik er al, onder de plattebuiskachel, met poes op schoot, tegen de voeten geschaard om de pot -kelkbladeren rond een zonnebloem- aan te kijken. Boven me op de glanzend geschuurde plaat wist ik de waterketel en de zwarte strijkijzers. Me nooit nog zo geborgen gevoeld.…

Zijn ogen zien hoe merels liefdevol een nestje weven in het paars van de seringenboom turen dan stilte klevend aan de tijd die zwijgen traag verlengt hij glimlacht vaag bij de herinnering aan hoe mooi het was waarom schrijnt zijn verdriet misschien omdat ik stierf lief fluistert zij hij hoort haar niet…

heb een holletje gevonden mijn nestje opgebouwd met takjes die we kenden gestoffeerd met zachtjes pluis al eerder had mijn uitverkoren mees zijn jawoord al gekeesd op zoek naar een toch lichtjes sjofel onderkomen ben een simpelmees ons broedsel is te snel gekomen voor de de jongen van mijn dromen is het voedsel niet genoeg…

Winter maakt plaats voor lente ga naar buiten zie hoe vogels hun nestje bouwen hoor hun getsjilp ruik zachte bloesem voel de zonnestralen op je huid ruim op keer naar buiten ervaar dompel je onder in de sensaties de lichtheid van het moment het is voorjaar leef…

minder dan de afstand tot de maan zijn we van elkaar verwijderd ik ben een meteoor raas langs de hemelkloot vol reien en bochten bergen kijken toe hoe vogels hun nestje bouwen in trillende uitgestrekte armen onder blauw baldakijn tranen dakloos in de zon verdampen…

gedroeg zich als een vief jong heertje Hij kon niet anders, het was maart had al zijn energie gespaard nu moest het er maar eens van komen gezocht het vrouwtje van zijn dromen Zij was bedeesd en wachtte schuchter bekeek zijn druk gedoe wat nuchter hij sleepte pluisjes, blad, een veertje zij dacht:'t is naar mijn zin, dat heertje' Het nestje…

hodie natus est een nestje in de tijd voor onbehuisde zielen? hodie natus est pantokratoor in windselen?…

ik heb vanmorgen vroeg met mijn merel gesproken hij is van zijn hoge tak af gedoken kwam goed in zicht zag zijn wakkere ogen vol blijdschap over het eerste licht begon mij omstandig uit te leggen hoe hij zich tegen indringers verzette het territorium was van hem en zijn griet hun nestje en liefdesgebied ik begreep hem draaide…

Aai bijna slapend aan de donsjes op m’n kaak Kruip zachtjes weg in het nestje van m’n borst Slaap maar gerust in de omarming van m’n schoot - Je slaapt - De wind stopt even, de vogels kijken op En de zon, belicht ons op z’n aller allerbest zo, zijn we lief zo, gaan we blijven…

Paniek-getjiep klinkt het verderop Er sluipt een kat met een nestje in zijn kop Geruisloos verdwijnt hij de struiken in Moedermerel bekijkt het flink, tegen haar zin Tjiep – tjiep zo klinkt ononderbroken onmacht De lichte lucht verkleurt, verdraait, verzacht Horen doe ik haar al lang niet meer Ik denk:‘Morgen hopelijk warmer weer.’…

er zijn warme nesten koele nesten en holletjes die warm lijken maar ozo koud blijken te zijn in zo'n nestje kwam dit kind terecht een keel als een aap zette ze op er was geen kalmeren aan ze kwam met wieg-en-al op-de-gang te staan eindelijk weet ze nu te vertellen waar haar spraakwater is ontstaan en dat ze om te worden gehoord…

keeltjes piepen leven kleurige verenbolletjes een lentedroom in een veilig nestje in het kastje in de oude berkenboom straks, ja straks is er het ontmoeten met de wereld van heimelijk verdoken gevaar in trillende timbres kregele snavels staat het ouderpaar klaar: ‘scheer je weg onraad’ de aarde smacht naar dit kloeke,…

In de boom, ik houd je nestje vrij. Van die telefoon krijg ik nog spijt, laat me met rust, laat me met rust. Sorry ik wilde alleen mijn eitje kwijt.…