Alle inzendingen over mismoedig

kinderen nu voor hen allen wonende in deze plaatsen in Nederland zeer cru zie ginds komt de stoomboot kleuters spanningsvolle oogjes zo blij oh een lege kade geen uitgestrekte kindervuistjes roepend pepernoten wat een lekkernij gelet weg uitzonderlijke kinderpret…

Al honderdvijf maar hij hoeft nog niet dood. Lichamelijk valt er haast niets te klagen, de geest vertoont geen sporen van vervagen en ‘t libido is ook verrassend groot. Hij neemt zelfs Mien de thuishulp op zijn schoot die hem met regelmaat zit uit te dagen. Bij hem verveelt ze zich nog lang niet dood: drie keer per week, nee haar hoor je niet…

Ten teken van Louis' mismoedigheid heeft hij z'n beide armen uitgespreid.…

schemer in een dolle rimpeling door de ogen van een dwaas zijn mismoedig zacht relaas als een cirkel zonder ronding verbied zich om op te kijken; het zou nergens nog op lijken zijn blik ontbreekt weerkaatsing en koestert ongemerkt geraas omdat zijn volharding helaas stierf tot een goede herinnering…

zit al vroeg achter mijn bureau kijk uit over toppen van kaal wordende bomen werk vlot niet; zit wat te dromen computer geeft me verdomme ook niets cadeau van achter mijn keurig gepoetste bureau kijk ik door de natgeregende vensterruiten hoor de wind en zie de regen buiten zich vermaken met gevallen bladeren en stro zit stil te zitten achter…

Er is mismoedigheid zonder jou. Laksheid. Angstvalligheid. En er gaat geen uur voorbij, Er is nog geen uur voorbijgegaan.…

je hoeft niet eens 't water in om te verzuipen zee en lucht 't is één pot nat paraplu's sneuvelen aan het regenfront plassen fronsen boos om de drieste wind verlaten terrasjes schuilen mismoedig onder drijfnatte parasols in café 't Anker vinden we troost en een Bossche Bol…

de god van de dood legt de luchthartige veer op de weegschaal neemt behoedzaam het hart plaatst het naast de veer het hart houdt zich vast Anubis schudt mismoedig het hoofd: hart je hebt zwaar getild aan je bestaan je legt teveel gewicht in de schaal enkel het hart, het vederlichte viert de lichtheid van de dood…

zie hier het bewijs want zoals u ziet is dit gevaarte onderhand al grijs bejaard en is het spek verhard tot steen mijn cliënt hier in deze stoel schudt zijn hoofd en grijnst mismoedig daar de fondant zijn gebit naar een zeker gebod verwijst hoe minuscuul is het feit dat bedrog geen wijsheid kent en dat uw betoog als een fuga de getuigen…

Thans aan de kassa kijkt ze mij mismoedig aan. Met het klimmen van de jaren gaat het leven harder slaan.…

Ze is mismoedig vandaag ziet het even niet zitten vindt 't leven een plaag wil het liefst gaan pitten. Wat heeft haar gevoel verdoofd waardoor d'r glimlach verdween, hangen donk're wolken om haar hoofd omdat dat zon al dagen niet scheen?…

ze was een mooie vrouw maar grenzend aan het ordinaire terwijl ze toch zo graag een dame was geweest met intellectuele kwaliteiten en hoogstaande moraal ze zuchtte wanhopig links ze zuchtte mismoedig rechts om maar begrip te vinden maar al wat ze bereikte was dat men dan dacht nou die lust er wel wat van ze ging dus maar naar…

Ik wil hier echt niet zijn, dacht zij mismoedig. En door de vensters tuurde zij naar ’t zwerk. Zij voelde zich verloren; waar was zusje? ’t Was stomvervelend hier zo zonder haar. Jessica, haar voorbeeld, steeds met grollen klaar en een afleidend, snel gegeven kusje. Tersluiks keek zij vlug even naar haar oom.…

Wanneer jij verdrietig bent Ik zie het aan je ogen Zo groot met een mismoedige blik Dan sterf ik, want jij hebt verdriet Ik ben dan het diepst verdwaald, niemand kan me terughalen Ik zit vast voor altijd.…

horloge een gouden Ze hield van wandelen derhalve tippelde zij; zo lokte ze vele mannen in haar heerlijke net Die verlangden warempel een kus op hun dij waarna ze liefde zochten met de dame in bed Gouden bergen waren haar destijds beloofd helaas vielen haar verdiensten zwaar tegen; Daarom ‘ werkte’ zij dagelijks als verdoofd en sjokte ze mismoedig…

De grassen wuiven wit als in kant gestoken vrouwenhanden naar het lompe blad dat wat mismoedig dorst. De dag is al gespannen, verten liggen meer dan uren open. Overal kom je iemand tegen en sandalen, korte broeken, verschikte knieën. Een zomer is niet verfijnd.…

, de ôfdroegen jurken Foar in hânfol jiske fan it fjoer fan de leafde Foar de maitiid dy't no sa ûnberikber fier fuort is Foar de simmer dy't de earrebarre nei fiere lannen brocht Foar de siel dy't noch hieltyd net leauwe kin Dat de gloede fan joustermerken de hjerst al ferljochtet De rogge terske is en de boekwyt rispe is In string fan mismoedige…

afgepeigerd, verscheurd, geërodeerd, verweerd, afgedankt, vergeten, verbannen, uitgerookt, afgewezen, geweigerd, gestigmatiseerd, geëlimineerd, vernietigd, opgeheven, gesloten, weggedrukt, verpulverd, afgebrand, gekraakt, geboeid, bezwaard, onteerd, ontslagen, weggezonden, werkloos, zinloos, levenloos, kut, kloten, kolere, krankzinnig, kankerend, klagend, mismoedig…