Sulveren lint

Ik tankje God foar noch in hjerst
Foar it sulveren lint yn myn hier
Foar de fersliten skuon, de ôfdroegen jurken
Foar in hânfol jiske fan it fjoer fan de leafde

Foar de maitiid dy't no sa ûnberikber fier fuort is
Foar de simmer dy't de earrebarre nei fiere lannen brocht
Foar de siel dy't noch hieltyd net leauwe kin
Dat de gloede fan joustermerken de hjerst al ferljochtet
De rogge terske is en de boekwyt rispe is

In string fan mismoedige wykdagen winkt
Der is in skeel tusken presje en kofje
En yn de tas - resepten en earste hulp
It is net langer de koekoek - mar de ekster dy’t raast

Dochs wegeret de koppige siel te leauwen yn de hjerst
De koppige siel sweeft om yn de simmer.
Wêr't de nachtegeal sjongt en de reinbôge yn'e blauwe loft bûcht
Wêr't lok bedwelmjend is en hannen stevich tegearre ferbûn

Wêr't it hert noch net de pine fan it partsjen wit
Myn siel swalket noch altyd yn'e jeugd, sels no
Ik rop - de stim giet ferlern yn de miks fan stimmen

Mei it sulveren lint fan fertriet yn myn hier
Gean ik de Hjerst fan myn libben temjitte .
De dauwe kuollet myn fuotten, ynein en neaken

Ik tankje God
Foar de Simmer
Foar de Hjerst
Foar Hjoed, de dei dat ik de kâns krige om dy te treffen
Ik winskje dy it alderbêste!

Frysk Fries herfst jaargetijden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 13 stemmen 540