Alle inzendingen over nietjes

Niet netjes, tweemaal zulke akkefietjes met nietjes die hij in zijn lichaam schiet hoewel hij niet van dat geniet geniet; het gaat hem om het geld, niet om die nietjes. De rechter sprak van ongewenste spelletjes, die vond dat schieten met die nietjes welletjes.…

als ik de planten en de bloemen van water voorzie dan hoor ik in de verte een mooi refreintje in een prachtig liedje wat kleine blauwe bloempjes die samen smekend zingen “we hebben grote dorst ja, we hebben zo’n dorst och alsjeblief…Johny vergeet-mij-nietjes”…

Nietjes schieten door waardevolle liefdesliedjes en schieten schietgedichtgebeden voor een vijandig kruisverhoor Tussen nietjes bundelt wit papier alle woorden in het heden die zeggen : Ik ben niet meer hier maar ervan tussen, ervandoor…

nietjes maken vast . . . . . . . . . . . . . geen kans om iets te winnen bij een loterij…

je hecht te strak beklemmend jouw nietjes ‘t is welletjes…

nietjes maken vast en zeker geen enkele kans op een geldprijs…

tijdens een wandeling velden vol vergeet-mij-nietjes kijk, daar, klaprozen…

vlinder de vijver en strooi moerasvergeet-mij-nietjes op de zonzijde van de waterkant verdwijn daarna ongezien in liefde onder golven van geduld alleen de rimpels weten…

daar waar eens twee werelden elkaar aanraakten ik alleen achterbleef omdat eigen benen niet de jouwe bleken bemerk ik in ’t verstilde van vergeet-mij-nietjes onze blijvende verbondenheid…

daar waar eens twee werelden elkaar aanraakten ik alleen achterbleef omdat eigen benen niet de jouwe bleken bemerk ik in ’t verstilde van vergeet-mij-nietjes onze blijvende verbondenheid…

Aan de staart-sliert Van de babyboomers Ter wereld gekomen Opgegroeid in toenemende Welvarendheid, uitzicht Op welvaart en welzijn Zoals de babyboomers die je Tien jaar voorgingen Blik op veel, steeds meer, Op goed-beter-best En jij dacht de je het zelf Ook beter zou doen dan de rest - Maar van' t allereerste begin Bleek het…

op een dag zullen de lijnen op mijn lijf tastbaar zijn regen zal mij vinden en mijn karkas dragen alsof alles met het waarnemen verdwijnt en enkel nog de waanzin wordt opgenomen in verbeten visioenen het wordt donker in de schaduw van de maan ook de tijd uit vergeet-mij-nietjes genomen…

Rododendrons violet sneeuwwit en bloedrood viooltjes blauw en geel primula's en margrieten geraniums aan de muur bosanemonen wild en frêle vergeet-mij-nietjes lelietjes-van-dalen 't is straks weer mei het maakt mij blij…

Op het doorleefde tafeltje pronkt in een blauw kunstzinnig vaasje een wonderschoon boeket van longkruid en vergeet-mij-nietjes, judaspenning en het blauwe druifje. De trui nog vol tuinpluis kijkt hij me stralend aan ik zie in de mij zo vertrouwde blauwe ogen veel meer nog dan zijn liefde voor dit schone.…

Teleurgesteld over zoveel of juist zo weinig gevoel voor mij, zette ik er maar vergeet me nietjes bij. In de hoop dat volgend jaar, je me niet vergeten zult.…

Hoe zacht ze speelt met sluike sprietjes ontwakend langs de smalle slingerweg en op het water wel een handje helpt met openvouwen van een lelieblad de pure naaktheid van een boom belicht om halverwege de ligusterheg zich neer te leggen in het kreupeldicht geweven bed van de vergeet-mij-nietjes.…

ik plakte pleisters zocht verwaaide verbanden hechtte jouw lippen vond zeven doekjes voor het stelpen van het bloed ik leidde je hart van a naar beter dichtte je verwondering met nietjes en lijm depte je tranen deed een greep naar het compres dat geen ruimte liet…

Honderd en een, vergeet- mij- nietjes kleurden haar tuintje blauw een tinteling van bloempjes met een hartje. Ik vroeg haar of de wens al was vervuld, maar kon de hint niet vatten. Je bloemen spreken over; niet vergeten. Dat alles zou nog blijken het lag nog in 't verschiet.…

verlangen naar een hemel van vergeet-me-nietjes blauw naar lange lichtende dagen vol van zonneschijn met avondlijke geuren van meidoorn en jasmijn in de rozentuin met mijn vrienden waar ik van hou een verstrengde lockdown heeft ons uit elkaar gedreven in mei de riemen wat losser, mogen wij weer buiten leven!…

ik heb dezelfde tere trekken van mijn moeder, die zij van haar moeder had geërfd : dezelfde blonde noorse haren, dezelfde vergeet-mij-nietjes blauwe ogen waarin ik de fjorden weerspiegeld zie dezelfde speelse glimlach om mijn schalkse mond.…

Als een oude hommel overmoedig op vergeet-me-nietjes aanvliegen In de gouden strofe van mijn vlucht het geheim van de dood opbassende, verwar mij alsjeblieft met de zon, chrysanten, huiselijke margrietjes, opengesperde paardenbloemen.…

Laat me weer even bloeien, laat vergeet-mij-nietjes op mij groeien. Ik word vruchtbaar door het zaad, van duizenden gewassen, gans mijn lijf is nu doorweekt, laat mij jou toch verrassen.…

Vergeet-me-nietjes Een schattig bosje Erg toepasselijk Maar meer ook niet Het is verwerkt, zegt zij Ze moet nu verder Desondanks voel ik verdriet Haar moederdag is blijvend anders Ontbijt op bed verleden tijd Niet samen op, geen peukie roken Geen kopje koffie of simpel ontbijt Dit is alweer de tweede jaargang Haar man rust zachtjes onder…

Op naar de verre velden vol vergeet-mij-nietjes. Wat rest van Queetnie wordt er in de grond gestopt, op een speciaal perceel – er staan daar weet-ik-nietjes. De zerken halen er gestaag hun schouders op.…

overal waar jij verscheen gaf natuur acte de présence zag in de verte al de knoppen van bloemen zich openen om in volle nieuwsgierigheid hun hart aan de kijker te tonen struiken ritselden bomen ruisten hun groene welkom melodie de vergeet-me-nietjes in het gras wisten al meteen dat jij er was adembenemend hoe zij groeiden…

open oost je ogen -lege bekers hopend op het morgenlicht- over 't opkomen van de dag open oost je oren, luide sprekers boos en storend, boren zich in een pasgeboren schaterlach toast op : Joost mag weten wat er komen zal nu bommen bloeien als vergeet-me-nietjes aan bomen barstensvol geweld toast op : troost voor velen : Babylon,…

liefste woordjes en als ik dan die woordjes hoor dan denk ik aan jou Als je kleine kinderen hoort spelen die zich zeker niet vervelen dan hoor je de leukste kreetjes en als ik dan die kreetjes hoor dan denk ik aan jou Als je de radio hoort zingen over de allerleukste dingen dan hoor je heel veel liedjes over hartjes en vergeet-mij-nietjes…

Lissewege Huisjes zij aan zij monumenten torenhoge symboliek een dorpje nog nederig en mooi onaangeraakte schoonheid een kapelletje zo klein op de markt een carrousel van muziek met spelende kinderen schaduwgevels schuiven langs de lege kasseien straatjes zo mooi als een ansichtkaart bruggetjes versierd met madeliefjes vergeet-mij-nietjes…

daar lig je dan het gedruppel meet zich naar leven en sterven uit een geelachtige stenen muur -waarachter gelijke kamers zich opmaken- ontwaken vogels die onverstoorbaar vliegen door zelfbeklag heen vloeistof zoekt een weg, schept stromen en gedachten en plant giftige vergeet-mij-nietjes langs de vlinder rond mijn hals het verschoonde…

Ik zie in een tuin wat een ander niet kan zien en droom verder over klaverblaadjes en vergeet-me-nietjes, over je-houdt-wel-of-niet-van-me en zorgeloze madeliefjes. Mijn juichende hart verlangt naar de zoete geur van seringen. Mijn liefde voor jou ontluikt in al deze kleine, maar wonderlijke dingen.…