Alle inzendingen over nieuw gezicht

De staf van het verpleeghuis ziet eens graag een nieuw gezicht Dus blijven soms een maand of twee de pillendozen dicht Kan daarna de bewonersgroep nog niet genoeg ververst Dan is er wel zo'n kakelverse bavarois met Kerst Dan kunnen snel wat kamers uitgeruimd en ingericht: De staf van het verpleeghuis ziet eens graag een nieuw gezicht…

speel met bliksem kick op de donder wij klimmen op maar het stopt op zolder de kelder in me kop het huis gaat op slot de ramen slaan dicht het is een wonder eindelijk een nieuw gezicht…

Nog sluimert melancholie in haar nevelbed of romantiek hult zich in dwarrelende winterpret De donkerte staakt zijn verzet tegen plaagstootjes van licht en aarzelend tovert de wereld zich een nieuw gezicht…

Ook voor Afghanen geldt de nieuwste mode En daarom krijgen zij een nieuw gezicht: Tot gisteren was nog de baard verplicht, Maar nu is die zo half en half verboden. Wellicht heeft zelfs Bin Laden zich geschoren En valt hij dus ook niet meer op te sporen.…

Boeren wonen hier nu nog Terwijl de bouw maar verder gaat Het wordt levendiger doch Gelukkiger is niet 't resultaat Een boer kijkt moedeloos toe Het sneeuwt nieuwe gezichten De wereld wordt nooit moe Van andere gedichten…

Echter, nu geen plaats voor tranen: Een gedicht, een nieuw gezicht.…

Nieuwe gezichten dwarrelen op de voetstappen van oma En zo loopt de tijd door de sneeuw langs de voetstappen van oma Bedekt door nieuwe indrukken smelt de herinnering aan haar En zo loopt de tijd door de sneeuw langs vervagende afdrukken En zo loopt de tijd door de sneeuw langs de verdwenen voetstappen…

harde, primaire kleuren spiegel van de werkelijkheid ik verlies mezelf aan de koude spijt in deze trillende leegte tegenovergestelde, nieuwe gezichten asymmetrie in mijn leven, ik zoek verder een manier om je mijn hart te geven maar niks is goed genoeg voor jou…

Mijn hele wereld draait zich naar het ochtendlicht; geeft aan de dag zijn nieuwe gezicht waarachter ik al mijn zorgen heb opgeborgen. Geen vrijheid weet zich beter verworven dan de vrijheid die wordt gevoeld bij het licht van de nieuwe morgen.…

Haar is een nieuwe Verjaardag toegemeten, Een nieuwe naam, Een nieuw gezicht, En toch wordt ze onverminderd Gezocht door hen die haar En haar volk vervolgen - Met achter de muren Een kast van houten planken, Die net niet zijn gedicht Om nog wat adem binnen te laten Voor als het spannend wordt - En nu de aanval onverwacht…

en bevoegde oren werd er in mijn ziel een nieuw gezicht geboren.…

gezicht, wat eerder werd gezaaid, wordt opnieuw geboren als de mens zijn tanden in de aarde heeft gezet in een kort gedicht wat ergens tussen grijs en donker ligt.…

we gaan elkaar ontmoeten vreemden in een nieuw gedicht schermen maken deze afspraak ze beloven ons een nieuw gezicht ogen zullen zielen raken lichamen elkaar verstaan het schuchtere verlegen zijn zal ons ontroeren in ooit samengaan jij zult mij gaan bekijken met een lach op je gezicht je stem zal mij met woorden prijzen jij weet waarvoor…

laat spiegels toekomst maar bekijken schrijf het verleden af een nieuw gezicht en laat het oude wijken gewoon wat politiek de beurs is vast in trek een stukje rampgebied moord en bloed is ook niet gek plak stukjes aan elkaar die iedereen kan keuren combineren doen de lezers maar ze moeten altijd…

In vorderen der morgen baar je nieuwe gezichten van kleuren en vormen in schoonheid nieuw leven van dood om hoop weer te geven.…

Ze heeft een regendruppel in haar hand, een klein gezicht maar slecht gemaakt. Ze wrijft hem droog. Het waait onder haar vliesdun kleed; ze vangt, verkleumd, een nieuw gezicht en spreekt ertegen: lief is klein en klein is overboord voorgoed verloren.…

De bol kan draaien om zijn as, brengt nieuwe ideeën, maar ontloopt geen kras. Zou het niet fijn zijn als de bol ook rollen mag? Zeg tegen het één hallo, tegen het ander gedag. Nieuwe plekken en nieuwe gezichten. Nieuwe gevoelens en nieuwe lichten. Vul de bol en leef erin, sta er niet buiten en ga er niet tegenin.…

Ik proef 't laatste verdriet op de bries van laatste lenteregen hoor de haan spreken tegen het eerste ochtendlicht De treurzang van lente droefheid in puurste vorm draaien zich in hondertachtig graden geven de wereld een nieuw gezicht De mooie cirkels die eens zo moeilijk draaiden, ze zijn in mijn leven gekomen als rimpels en zullen…

ik duwde de wolken opzij maakte de hemel weer vrij zo dat je zon weer kon schijnen je ploegde me om na de oogst gaf me stilte en troost liet me in winter verdwijnen maar de wind droeg het zaad van de prins van geen kwaad naar een vruchtbare bodem we kiemden in licht en warmden ons nieuwe gezicht in een zonnig lentegebeuren we bloeien…

gezicht om zo de kleine uren door te komen naar een morgen vol met dromen die ik wakend heb beleefd wachtend op de zon die mij nog steeds zijn warmte geeft…

je lijf een ernstige kwaal toekomst krijgt een nieuw gezicht tijd gaat niet meer vooruit het lange wachten op de dood het geruststellend getik van regen op de ruit…

Zo graag schreef ik een kerstgedicht dat aan elk mens een nieuw gezicht, een zuiver hart zou schenken en ook de vrede wenken, maar ach, dit kan ik niet. Zo graag schreef ik een kerstgedicht dat mijn en veler schreden richt naar recht voor steeds meer armen, dat zoekers zou verwarmen, wie weet, kan ik het niet?…

Nu rijst de zon boven de doodsvallei waar schuld en zonde onder gaan, nu spelen licht en leven vrij hun spel in ons vernieuwd bestaan, nu zingt ons hart een nieuw lied voor de Heer, de toekomst heeft een nieuw gezicht, vreugde kent nu geen einde meer, wij groeten blij het morgenlicht, de dreiging van de dood is afgewend, het kruis is ons…

Het huis raakt leeg Kale muren fluisteren zacht Nog over liefde en geheimen Op enkele plaatsen verdriet verborgen onder gedroogde tranen op de vloer Liefde en warmte waaien weg door de ramen Spiegels waarin wij glimlachten krijgen een nieuw gezicht De dozen staan hier zwijgend Materialen van onze levens verpakt De deur mag dicht Ga je mee…

Waar ik vandaan kom staat haast niets meer wat er stond Wat ik verliet heeft mij onzichtbaar ook verlaten Als ik er kom en mijn verleden naspeel Kijkt alles me bevreemdend aan met steeds een nieuw gezicht Alleen de kerk en de rivier Alleen de oude maan en bomen zijn nog hier Als ik er kom smaakt alles naar een onvermijdbaar later…

Opkomend licht valt neer veranderd landschap in nieuw gezicht nog altijd staande hoog in kracht vereeuwigt in wortelsterke aarde groeiend, verslaat hij zijn oude leven nog altijd sterk onverzettelijk nog door seizoenen heen winters landschap liet hem kaal achter door witte deken omarmt tijden verschoven in smeltend water…

snijd mijn huid maar weg en verf mijn haren jong strak mijn borsten met siliconen en geen goud meer voor de kronen maar implanteer een jonge bek zo maak ik iedere man weer gek vul mijn lippen spuit mijn rimpels vol kuiten zijn nog steeds te bol wie ben ik na de lift er staat geen tijd te lezen op mijn nog nieuw gezicht waar…

Ze stond bij het graf en boog was met de dood oog in oog er was niets anders meer gekruisigd was haar Heer hoe kan ze nu nog leven wie nu nog uitzicht geven In haar ziel brand er een traan wat hebben ze Hem aangedaan waarom huil je klinkt het dan omdat het echt niet anders kan Het lege graf brengt nieuw gezicht het is nu vol met engelen…

beeld schreeuwt juwelig mooi de nacht verdwijnt als sneeuw wanneer eindelijk een gouden regen valt in een zoet gekweel streelt een lentebries geboren knoppen verlangend uitstrekkend en rustig drijft een bloemenpracht met een kleurenrijkdom geurend langs zachtjes spreekt de stilte met een nieuw gezicht…

gezicht in duisterschaduw van de nacht waar een ander personage op mij wacht verneem ik de intrige van het liefdesscript herhaal ik jouw woorden, droef en stipt de toneelvloer blijft nooit onbespeeld nu toekomst met ons zijn tranen deelt.…