we bloeien nu wild
ik duwde de wolken opzij
maakte de hemel weer vrij
zo dat je zon weer kon schijnen
je ploegde me om na de
oogst gaf me stilte en troost
liet me in winter verdwijnen
maar de wind droeg het zaad
van de prins van geen kwaad
naar een vruchtbare bodem
we kiemden in licht en
warmden ons nieuwe gezicht
in een zonnig lentegebeuren
we bloeien nu wild en
kleuren onze momenten
wiegen elkaar zonder enig bedenken
Geplaatst in de categorie: liefde