inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 7.160):

we bloeien nu wild

ik duwde de wolken opzij
maakte de hemel weer vrij
zo dat je zon weer kon schijnen

je ploegde me om na de
oogst gaf me stilte en troost
liet me in winter verdwijnen

maar de wind droeg het zaad
van de prins van geen kwaad
naar een vruchtbare bodem

we kiemden in licht en
warmden ons nieuwe gezicht
in een zonnig lentegebeuren

we bloeien nu wild en
kleuren onze momenten
wiegen elkaar zonder enig bedenken

Schrijver: wil melker, 7 mei 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 525

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Wim Niesten
Datum:
7 mei 2005
Email:
wimniestengedichtenmsn.com
Gewoonweg SCHITTEREND, maar gewoonweg bestaat niet voor dit gedicht. S C H I T T E R E N D !!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)