Alle inzendingen over omgaan

Met winst omgaan Kan ik niet - Ik ben er te Bescheiden voor Met verlies omgaan Kan ik niet - Daar ben ik Te bozig voor Met het leven Omgaan kan ik niet - Ik ben er te Angstig voor…

Ik loop met lege handen en voeten zwaar als lood de nagels in m'n palm gedrukt voel warmte van bloedrood ik kan daarvan de pijn niet voelen maar zie hoe het m'n kleren kleurt en zelfs mijn denken is verdwaald na alles wat er is gebeurd 'k voel langs mijn wangen tranen die langzaam druppen van m'n kin verdriet wat zacht zal slijten maar…

Overal verkeer muziek en herrie Zelfs in de lucht lawaai en gebrom Vele mensen schreeuwen en maken ruzie En ik vraag me af; Draait hier de wereld om? Meer en meer iedereen voor zich alleen Werkt voor overvloed en weelde zich krom Gunt een ander steun nog been En ik vraag me af; Draait hier de wereld om? Er zijn geleerden en professoren…

Door het lint, in woede, weg: scheldend op de slangen in mijn leven zwerend tegen ongeluk en pech, bezwerend, bewogen en bedreven vloekend om onwetendheid, desinteresse en egoïsme ik wil meer dan tranen kwijt: aanschouw vervagend optimisme Roep ik alleen in de woestijn? 't Zand verstikt, ik kan niet praten alleen aan afgrond van ravijn…

Wees lief Voor jezelf En de ander Zal ook liefdevol Met jou omgaan…

De zon achtervolgt mij, ik volg de zwarte geest als wij de hoek omgaan van de Schaduwlaan zijn zij er plotseling geweest…

Een klokkenmaker in Grouw Beloofde ooit eeuwige trouw Doch zijn ambacht ten spijt Het omgaan met tijd Dat nam hij helaas niet zo nauw…

Mensen lachen mij uit, en niet toe. Ze bekijken van een afstand, wat lijkt te dreigen. Zij herkennen iets van zichzelf in mij, maar weten nog niet wat. Mensen lachen zichzelf uit. Eigenlijk zijn ze zelf het slachtoffer. Slachtoffer in een leven: vast van wat los had moeten blijven. Zij erkennen nog lang niet, wat een vermoeden is, dat sluimert…

Wat ik al schietend in wil brengen onder de rijken is het leren omgaan en met perifere mediocriteit; dat rozen altijd verwelken en niet levenslang prijken, voor mijn bloeiende ziel munt slaat uit menselijkheid.…

strikt genomen is een hoofddoek ook een belediging voor alle mannen die gewoon als mens met vrouwen willen omgaan en anders in elk geval een motie van wantrouwen…

Omgaan met emoties van vroeger omgaan met je eigen verdriet je wilt het van je afschrijven maar soms dan lukt dat even niet. Je woorden beginnen te haperen je pen valt even stil toch blijf je verder schrijven woorden lijken koud en kil.…

Vertragend tijdsverloop, Wijzer die maar niet Vooruit te branden is, Tijd die kruipt, die stilstaat Voor mijn gevoel, Gedachten die vertraagd worden En uiteindelijk als een Televisiebeeld worden stilgezet; Door-en-door verkort Toekomstperspectief Dat niet verder reikt Dan het avondeten hooguit Leven van uur tot uur Dat een eeuwigheid…

ze stopte het verdriet dat onmeetbaar was niet in een doosje het kon daar niet ademen versteend zou het stikken van ellende verdriet moest leven hij kooide het leed als het dier dat hij temmen moest het gromde sprong tegen de tralies op razend vond het geen weg naar buiten verdriet moest dood…

Soms loopt mijn hoofd te tollen, de haren rijzen dan daarbij. Maar 'k val niet op mijn achterhoofd, ik houd de kop erbij. Dat komt dan door mijn neus, die steek ik ergens in. Nee, ik heb hem niet gestoten. Men wrijft er wel iets onder. Of soms ook nog er in . Ik bijt wat op de tanden, en wrijf wat vaker in mijn handen. Dan gooi ik het…

zijn dit dan de normen en waarden waar men het over heeft, is dit dan met mensen omgaan is dit wat wordt bedoelt? dan snap ik het niet meer, want telkens opnieuw elke keer weer word ik geconfronteerd met schijnheiligheid en stiekem gedoe, en ik kan er niet mee omgaan, zou niet weten hoe? Jij wel?…

Soms kun je er mee omgaan, maar soms ook niet. Geniet van het leven, keer op keer. Wees eerder tevreden, dan heb je meer.…

Anders moeten omgaan met hoe wij mensen overgaan, weer met de orde van de dag oplopen. De verdediging van die vrijheid van mijmeren vol van al die nachten laat ik zelf aan een ieder. Anders moeten omgaan met overgaan blijft de eeuwige vraag. Hier heb je en daar laat jij ja wat, ik trek de polder in, glunder opnieuw.…

Omdat men steeds meer veiligheid nastreeft leert zij nu omgaan met verkeerssignalen Na haar examen stopt ze met patience en gaat ze meedoen met rollatordansen.…

midden de gloed van een ondergaande zon verwaait hij mij met een nieuwe wind in zijn verhaal waarom kan ik niet omgaan met jong zijn het refrein inademen is het omdat ik hem zie als een droom met een beetje werkelijkheid de werkelijkheid van mijn twijfel…

Zo leren ze meteen al omgaan met: “Al onze medewerkers zijn bezet.”…

die niet kan ómgaan met een kwetsbare getraumatiseerde ziel... érg oneerbaar? De kwetsbare ziel is weerbaar!…

Nee, doe haar liever fijntjes uit de doeken Hoe zij moet omgaan met asielverzoeken.…

Als de stoep, hiervoor, vol staat met journalisten... dan heb ik in ieder geval mijn werk goed gedaan! Niemand had zo voor deze taak kunnen bestaan. Niemand!…

Wanneer een scheiding eenmaal is bezegeld Dan kan het opgeluchte scheidingspaar Daarna nog best wel omgaan met elkaar, Mits deze omgang netjes is geregeld. Maar anders gaat het absoluut niet samen. Kijk maar naar Nederland en Suriname.…

De winnares was daarnaast heel bedreven in ‘t omgaan met een zeer misplaatst verzoek. Ze sprak eenvoudig: Nee. Daar zei ze alles mee.…

Hij kan er niet mee omgaan, hij is zijn leuntje kwijt, hij ziet haar langzaam afgaan, van heldere frisse meid, naar iets wat haast geen naam heeft, hij kan er niet mee omgaan, dat kleine hoopje mens, wat langzaam weg teert naar iets wat niets meer is.…

het einde van een fase de gedachten ontleden diepgang en oppervlakkigheid vaak met wijsheid soms omstreden het inzien van gevoelens leren omgaan met innerlijke rijkdom geen plaats meer voor het negatieve terug op de rails in een wereld vol perspectieven…

Ik zie mensen, Die in vrede met elkaar omgaan. Ik zie landen, Waar eindelijk geen oorlog meer is. Ik zie vijanden, Die eindelijk weer vrienden zijn. Ik zie natuur, Die niet meer vervuild wordt. Ik zie mensen, Maar zij zien mij niet. En dan pas voel ik, Dat ik droom…

Ooit werd ik begeerd nu genegeerd Ooit voelde ik me vereerd nu zwaar bezeerd Ik heb nu geleerd ben zelfs bekeerd De liefde verleerd door pijnen verteerd Ooit geobsedeerd maar dat bleek verkeerd Daarom nu volleerd zelfs een beetje getalenteerd in het omgaan met een gebroken hart…

eenmaal omvat poëzie een avond dodende lezer die een meedogend boekje valse trappen op en af draagt tussen zijn overspoelde wijnkelders en een badkamer zonder spiegeltroost waar een vrouw zich volgeschreven inlaat met veelkoppig schuim dat een beeldtaal opkloppend vanonder de deur uitrukt alsof in zijn wanruimte nevels neerdalen…