Alle inzendingen over onberispelijk

onberispelijk vullen de echtelieden het tweepersoons bed zij heeft een wespentaille en hij een paardenmiddel…

de slaap was vannacht onberispelijk aanwezig, zelfs de taart hing aan de klok die grijnzend naar me keek, vele dromen brachten de kers terug en werd gelegen in een toef van een zoet roomhartig verlangen de bochten in de weg werden verlegd tot wijde hoepels met een enkele strook die het vluchten bleef behoeden daar de omtrek van de nacht zich…

Hij lijkt zo onberispelijk en clean Geen dronken escapades of geweld Het evangelisch boegbeeld is geveld Door plaatjes die nog niemand heeft gezien Als jij bij Arie's foto's weg wilt dromen Bedenk dat hem zijn ziel ook is ontnomen…

Er was eens een keurig nette jonge dame ze hoefde zich nergens voor te schamen haar schoentjes altijd mooi gepoetst met de meest dure exclusieve schoenpoets ze ging dineren met een jongeheer van onberispelijk gedrag maar voor ieder komt een keer dat men toch wat anders dacht zij gingen samen twee aan twee keurig netjes hand aan hand liepen…

De onberispelijk geklede man in de lederen fauteuil haalt een hand door zijn grijze haar en knijpt zijn ogen toe in een poging om nu en verleden te ontwarren.…

Ze zit gemoedelijk Lachend en onberispelijk In haar zetel weggedoken Even boven haar bril kijkend. Een glimlach rond haar lippen Of is het een grijns De achtergrond is vergeeld Gekreukt, gescheurd Maar ze blijft daar hardnekkig zonder verpinken mij gadeslaan tot ik mijn rug naar haar toekeer…

De geur van liefde Onberispelijk zoet Als een suikerspin Prachtige roze gloed Een strelend gevoel Zacht en vederlicht Wonderschone lach Versiert mijn gezicht Vlinders van fluweel Kleuren mijn droom Zo teder en kwetsbaar Als duizendschoon… Lopend op wolken Begin ik te zweven Stralend nieuw begin Doet liefde herleven…

ik zag de weelde het vruchtbare groen van een ingezaaide akker de leeuwerik hipte er zijn dagelijkse ritme zong als nooit tevoren zijn vreugdeklanken melodieën van het leven zo dragend ver te horen het onberispelijke vertraagde mijn tred, de haast waarmee ik dacht te gaan in dit geschapen beeld ontmoet ik de bemoediging daar…

wat we weten is: in het veld is een put hij laat geen sporen na onder het sneeuwdek een put waarin zij verdwijnt waaruit ze niet terugkeert onder een onberispelijk sneeuwveld geen teken van wat er gebeurd is misschien bestond zij niet of stapte ze in een trein en verdween liet ze haar naam achter op een beslagen raam geen bewijs…

Donderdag 17 juli Gitzwart De dag gegrifd in het geheugen Met levenslange inkt De pluche beer die ontheemd Zijn eigenaar zoekt Maar zijn roep is als een holle klank, Een echo der vergetelheid Wat echter nooit daarin zal geraken Is het gemis dat als Een verwelke roos In een verder onaantastbaar veld De onberispelijkheid tenietdoet Nu en…

Op het station rennen vrouwen op zoek naar hun minnaars, die ze de avond tevoren in onberispelijk tenue hebben achtergelaten. Pluimachtig strijkend varen zeeschepen het tegenlicht binnen. Op de gangboorden klinkt het roffelen van glimmende herenschoenen. Feestelijk gekleden beklimmen de manden van heteluchtballonnen.…

de grijze VVD-vogel, expert in duiven weet dus ook wat vliegen is ooit belangrijk in het noordelijk duivenhok maar nu in onberispelijk streepjespak speelt hij de baas over wat gestoken is in een ander kleurrijk verenpak hij wil ze kortwieken, voorzien van ringen geeft ze een handje voer en de boodschap mee snel terug te vliegen naar hun eigen…

Onberispelijk was ze geschapen! Ze zei hem vlak na het ontwaken: 'Ik droomde heel eng over draken. Toen wekte je mij en nu ben ik zo blij, da'k een elfje met jou wens te maken.' Alsof ze gedachten kon lezen, sprak zij: 'Ik verklaar het bij deze: zo 'n elfje is fijn; ook een tientje mag 't zijn, maar het moet wel een nummertje wezen.'…

zij spelen geen toneel de handen vol hebzucht wit aangelicht op het zwarte doek langzaam krijgen zij gezicht in egoïstisch bewegen alsof het in hun genen zit het nette pak de dassen onberispelijk gestrikt met het laatste restje beschavingsvernis zij lachen minzaam als anderen van ellende stikken door het geld dat zij in woeker pikken…

Ik moest weer aan je denken Iets wat ik al tijden lang niet doe Wat aandacht aan je schenken Al doet het er niet toe Het was iets kleins, iets positiefs In zekere zin zelfs mooi Iets snoepigs, fijn, iets zachts, iets liefs Van een onberispelijk allooi Een moment dat ik weer even dacht Ook dat was jij die tijd Dit had ik echt nooit meer verwacht…

de naakte waarheid in onberispelijke vorm verglijdt onder mijn voeten en draagt de leegte die ijlings de ruimte vult op het pulserend veld van komen en gaan een vinding die rijkelijk had gebunkerd tot schuilplaats morst nu vloeibare alinea’s op het voorwoord dat herrezen uit een atoom nu blind in braille wordt gelezen vingervlug kraken de…

Altijd onberispelijk gekleed; een Echte heer zoals het heet. Serieus staat hij daar op het groene veld; Bij weer en wind een echte held. Altijd in dezelfde pose; een hoeder Tegen onkruid tussen de rozen. Nimmer zal deze tuinkabouter zijn Plicht verzaken, of van enige Onregelmatigheid van zijn stuk raken.…

Waar regen me achterliet; een leeg perron in middagmist de klok onberispelijk wijzend naar een lange dag en de zwarte waas – als altijd – uitwaaierend, me dronken meesleurend in zijn spoor.…

verminken de vetreserves zullen drastisch slinken ik stort mij in de strijd en ... zegevier ik rook niet meer en stop meteen met drinken (behalve af en toe een glaasje bier) ik eet gezonde granen, ziltig wier de loftrompet zal ooit weer kunnen klinken’ al snakte je soms naar een sigaret de lange straf werd dapper uitgezeten je hield een onberispelijk…

Nu bewegen wij ons in een overdonderende scène, op een laatste hartsnaar van een hogere octaaf, maken we een onberispelijke pirouette, het hoogtepunt als middelpunt in een verbond zonder gêne in een onuitspreekbare taal.…

Ik was net op weg naar mijn werk toen een verwarde man onberispelijk gekleed met koffertje en paraplu zich losrukte uit een stroom forensen 'Heeft u het gezien-' scheeuwde hij me toe, haast wanhopig zich tegen de stroom aan me vastklampend ik wist niet wat 'De voortdurende vernieuwing van alles wat leeft- het ontspruiten, bloei en…

Onomkeerbeer, tegendraads en onbegrijpelijk We sjouwen, duwen en slepen ons voort 'De tijd zal het leren' Alsof we dat nog niet genoeg hebben gehoord Bijna onberispelijk Waan ik me iets waaraan ik me conformeer Ben ik wie ik ben? Of is het de tijd?…

Als ‘n onberispelijk zuivere kristal fonkelt 2004 aan ’t heelal volkomen ongerept zo smetteloos helder Zonnestralen bespelen ’t perspectief weerspiegelen ‘t spectrum intuïtief luisterrijk ontsproten vanuit ’t niets Invalshoek en licht bepalen de toonkleur beroeren alle aspecten naar willekeur ‘n briljant scheppend Zielenschouwspel…

ik zit in de kantine van het ziekenhuis waar felgekleurde parasols raar zomerachtig zweven tussen pastellen muren we doen gezellig even koffie met gebak terwijl zichtbaar de lak bij iedereen op springen staat de dame met het onberispelijke kapsel haar lipstick is te fel en net ernaast het meisje met de neusbel en de navelpiercing…

Zeventien Lentes jong In de kerk waar ik eens zong zat een jongen, niet onaardig Zijn naam was Henk Kanon Zijn haren waren ietwat blond De scheiding zat opzij Zijn kleding onberispelijk Hij glimlachte naar mij En ik was in de wolken Ik lachte ook naar hem Hij was verliefd geworden Verliefd denk op mijn stem Of wat ik stond te zingen…

een paar waarop ik jaren geleden bewoog op muziek vergeefs probeer ik in een wanordelijke la het ooit aangeschafte vlinderdasje te vinden een filmfragment met Gene Kelly en Stanley Donen schuift traag voorbij: Singing in the Rain als ik mij ’s avonds tegen zonsondergang naar het kerkhof begeef zien donderkoppen toe de regenjas hangt onberispelijk…

Buiten smelt de sneeuw al die bijeen kruipt als water op een glazen plaat, maar het hagelwit van het laken dat jij om je lichaam slaat is nog onberispelijk intact.…

En noem je namen, O Lipoe m'n Pootjesslang: 'Sierlijke Reigersbek, Steelse Gep, Fluwelia, Schele Puiloog en Hondester', o Onberispelijke, herken je me dan? 'Ai vlug dus, vraag Orion verlof nu! Wat maakt die spat hem op zijn twinkelende eeuwigheid!…

Lang geleden leed het Nijmeegs garnizoen onder een plaatsmajoor met onberispelijk blazoen. Een echte dienstklopper, een man van orde en tucht; onder z’n ondergeschikten gehaat en zeer geducht. Zelfs de kleinste overtreding werd zwaar door hem bestraft: menig soldaat is door deze majoor publiekelijk vernederd en afgeblaft.…

Ik heb het overvaren opgegeven. Bij nacht en ontij regelde ik afspraakjes per boot. Al snel kwamen de tortelduifjes weer terug gedreven en moesten met de billen bloot. Ik lapte ze op in de kajuit. Door al die huiverende lijven zag het er menigmaal naar uit dat mijn scheepje niet stabiel zou blijven. Ze mompelden met holle ogen iets over…