Alle inzendingen over ongehoord

En de seconden worden letters, de minuten een woord, en de uren vormen zinnen; maar ze blijven ongehoord.…

Hij is niet uit de lucht komen vallen daar in Bethlehem al klonk er de boodschap en het lied van engelen maar heeft moeten groeien vanuit een vormeloos begin – er was alleen maar een woord dat mocht worden geloofd en dat zijn moeder ontvankelijk maakte Ook de vrede zal niet uit de lucht komen vallen als een warm zacht kleed over ons heen…

Wat je daar fluisterde zo zachtjes in mijn oor was het mooiste dat ik ooit heb gehoord tenminste, dat hoop ik wel aangezien ik sinds kort doof ben aan één kant…

ogen vertrouwen jou breken liefde vragen stom luister verdoof mij niet…

de dader een doener zo iemand met mouwen handen die de pakken niet laat zitten onderwijl wat anders plant om later te verkopen nee, de dader een mens op zijn rouwgerande vingers getikt bestookt met wederloos betoog dat hij en hij alleen ja, niemand anders zo gaat dat altoos door de dader, de mens die niet beter kon zich vergist heeft…

mijn roep weerkaatst niet nergens sterft in oneindigheid alles zo ver weg…

als de nacht, gezwicht, verplicht de zon toestaat mijn duistere woorden te verbleken dan blijkt dat daglicht is bezweken en de nachtschrijver vermoord…

De visser vist geheimen uit de zee toch is de spoeling dun want alleen de mooiste neemt hij mee De bakker ziet zijn kans schoon om zijn vleugels op te leuken want hij zegt altijd: gewoon is maar gewoon De koster schildert wolken van weleer zijdelings hangend aan de kerktoren smaken zij alleen maar naar meer De barmeid borduurt in de lucht…

Jong leren is voor ouwetjes een ding: ‘Tatata’ voor de onvolgroeide kruin! Drie vierde Vijfde? Of die van Van Duin? Of toch die oorwurm uit de Efteling? Je hoeft nu nog niet eens te zijn geboren Om er meteen een beetje bij te horen…

tussen het gekakel door ging haar immense verdriet verloren in vergelijkingen die kant noch wal raakten zagen zij dan niet dat al zij had gewild was een luisterend oor een begripvolle stilte met alle goede bedoelingen hadden zij alles wat krom was weer recht willen breien alsof er zoiets bestond…

Gemor van Adolf’s nawerk: Ongehoord! Papier en beeldbuis worden bruin besmeurd. “We” móéten “blank” zijn, “Nederlands”, “ontkleurd”. Die leer leidt vroeg of laat tot massamoord. Verschillen? Yes! Fantastisch om te zien en kleuren brengen blijheid bovendien.…

Ik ben geen imitator van Vasalis Haar Tijd is immers een dichtmonument Geen lezer die haar schoon poëem niet kent Ik boots niets na, ik weet dat dat brutaal is De tijd schrijdt onverminderd malend voort Zoals de ouden zeiden 'tempus fluit' Gevolgd door het gevleugeld 'hora ruit' De tijd kent geen genade, ongehoord 't Is ook…

onder mijn voeten delen bomen voedsel met elkaar van wortel tot kroon praten ze via hun wood wide web zoveel ongehoord moois onder mijn blinde voeten…

Ongehoord toch? ___________________________________ BEELDBUISOPERA Kom van dat dak af, M Pinokia 't Was ongehoord, uw beeldbuisopera Ik waarschuw u - zeg ik met Jan - niet meer Zie wat gebeurt, wees stil, kijk om u heen En zwijg, stel wijselijk uw oor te leen U bent geen humanist - hard in de leer!…

Ik voel me Ongehoord Onzichtbaar En klein Op momenten Dat ik Niet mezelf Kan Zijn…

In een woud van woorden Blijven ongehoorde Klanken, duister en obscuur. Als voortvretend vuur Verteert het binnenin Woorden zonder zin. Ongehoord blijft sprekend Beloften nooit verrekend. Uitgesproken en gehoord Wekt het woord in elkander Leven en licht ontloken Aan liefde, taal als geen ander.…

Zinnen en woorden Leiden tot het ongehoorde Zonder de dagelijkse zonde Was ik iemand anders geworden…

ongehoord ongezien onbegrepen onverzacht onmacht onbegrip Ongestoord Ontkracht begrijpelijk…

Een Oostindische man in Noord Gedroeg zich gehoorgestoord Maar als men dat zei Met hem erbij Reageerde ie ongehoord…

u kent mij niet toch wentelt u zichzelf in beklag, weemoed daar maakt u u niet geliefd mee Kampusch-schreeuw, ongehoord.....…

De schrijver vond het ongehoord en bracht het woord ten leven.…

niet gekust het reikte verder dan mijn ogen was ongezien en ongehoord als onrust steeds in slaap gesust haar liefde wordt mijn rust…

Glimlach, vaag schijn Ik in uw ogen Aangehoord, niet geluisterd Aangezien, niet gelezen Ongerijmd verlaat Ik deze plek Ongehoord Onleesbaar…

Alle mozes, ik "stik zowat de moord" Een zonnetje is lekker, maar nu is 't ongehoord. Als ik op een boot zou zitten dan sprong ik overboord...…

Nou, vindt u dat niet ongehoord? Heus, elke letter, ieder woord werd door uzelf beslist herkend en - wat me nog het meeste stoort - door and'ren eerder aangewend.…

als de mist dichter wordt dan flarden woorden in takken ronden bomen in wortels hun werkelijke aard en dansen witte wieven tot op de bodem en dat gebeurt alleen als de mist dichter wordt 't is niet geschreven en zelfs ongehoord…

Nergens klinkt geluid zo iel als waar geen bomen bergen of muren zijn in eindeloze ruimte van een ziel waaraan elke hoop is ontnomen enkel ontluisterd in pijn. Nergens klinkt geluid zo iel als over verre vlakte waar geen weerstand of strijd overwinning ten offer viel het leven tot de horizon vervlakte elke roep om hulp verzand.…

Daar Waar Ik mezelf Niet ben Kan niemand Mij zien Kan niemand Mij horen Voel Ik mij klein En verloren…

De aanval lijkt hem ongehoord. Z'n tegenstander schiet. - Hij zit! - In Scheveningen wegens moord.…

Het ijzelt al weken ongehoord en zoutvoorraden raken verstoord. De verdiepte Schelde loodst Egyptische helden met piramides strooizout aan boord.…