Alle inzendingen over openheid vrijmoedig hart

Ook jouw tastzin kent hier in geen grenzen; slechts de openheid van een vrijmoedig hart.…

Mijn verlegen ligt naakt tussen de lakens ik wacht op hem die mij niet kent en leg mij er bij neer ik bloos…

Dat zijn geen wetenswaardigheden In wat voor kleren dan ook ben ik met benen, romp en een gezicht mijn hart, begeerd of niet ik wil jouw fantasie om de wereld te toveren waarin we kunnen leven vrijmoedig veilig zijn en zonder opsmuk knielen voor de anderen, lief hart samen kunnen we alles wat we wensen ondernemen…

(elfje) mensjes klein moeten we niet hinderen laat hun vrijmoedig zijn kinderen…

Naakt zijn en sex hebben dat is gemakkelijk Iemand in je ziel toelaten in alle kwetsbaarheid je hoop, angst, vrees, verlangen eenzaamheid tonen aan elkaar dát is pas écht naakt zijn.…

kan ik, nog genoeg moeite betogen in vriendschap vormen om woorden als de jouwe achter een spel met maskers kan ik, nog op zachte toon schrijven met gedurfde vrijmoedigheid in blauw/witte draden die het goed met elkaar vinden wat het hart kan dragen aan deugd, meer als een vriend met al dat kan inspireren waarin 'hart' en 'gevoel'…

Treed zachtjes, wandelaar; neen, treed vrijmoedig aan. Gij hebt geen nood van hem te wekken, Want ook al hoorde hij u op zijn grafsteen gaan, Hij zou het tóch in twijfel trekken.…

Om wat voor redenen ik je spijtig ook laat gaan in vrijmoedige armoe daar je het leed verblinden kan; alleen op grond van ons fundament in de Edisonlaan, jouw zaklamp dan uitschijnt over een gebroken dakpan.…

, geen haast, tijd is even niet het vliegt voorbij, toch duurt een minuut uren ik open zonder gêne mijn hart, mijn ziel voor jou en hoop dat dit nog lang zo mag duren want jouw open geest biedt mij alle ruimte geeft mij lust te leven en te zijn wie ik ben jouw open hart laat mij de warmte hervinden jij bent de spiegel waarin ik mijzelf herken…

Tranen namen iets mee recht vanuit een gelovend, open hart. Dit hart werd zwak, week 't brak en bezweek kwetsbaar als het was voelde het iedere steek. Verlangend naar al wat onmogelijk bleek. Omringd door onbegrip hierom heen. Voelde het steeds meer verlaten en alleen. Van jou heeft dit hart eens gehouden als nooit tevoren...…

Ons hart staat voor U open het is geen koude stal verlangend mag het hopen dat U eerstdaags komen zal één kaars is al ontstoken een brandend liefdesvuur UW licht is nog verdoken we waken uur na uur de aarde is nat en duister van bitterharde tranen achter feeërieke luister van versierde kerstramen Zijn komst zal verblijden…

Haal me over, verras me, duw mijn angsten maar opzij, trap de deur in, steel mijn hart, breng het beste terug in mij....…

Wees een bloem in het centrum van je hart. Vol van geur, vorm en kleur. Als een openheid naar de wereld, je eigen levensbloem.…

Geen ja geen nee, Slechts nu en wee Maar afwachting in tijd Wellicht respijt En openheid…

je kwam in mijn hart sloot de deur en deed hem nooit meer open…

Toch is er iemand, die jouw hart onderzoeken zal. Hij zoekt naar goedheid en hoopt dat hij die vinden zal. Zo onderzoekt hij alle harten. Vervullen we zijn wens? Laat hem maar goedheid vinden, ja... stel je hart maar open. Je wordt een beter mens.…

Het regende en stormde. Wolken, grijs en onstuimig, trokken boven door in de grauwe hemel. Er stond daar, tussen heel dat tumult, regen en wind, krachten en machten... een vrouw te dansen, in héél haar vrijheid: zij heet "Sshhh"... Zij draaide, met armen wijduitgespreid, gelijk een Engel... om haar as en telkens weer om, zonder naam.…

Wat zat er in het hoofd van Paul Depla, toen hij vrijmoedig bij een liberale naar satisfactie zocht en wel orale? Het 'Oudkerk-stofje', óók PvdA? En Thom denkt bij zichzelf van al dit vozen: "Had ik m'n wethouders maar zèlf gekozen."…

Vrijmoedige wandelaars slenteren over het slingerende zandpad vol bont gekleurde bladeren in vroege verte zien zij het herfstkind alleen met zijn onvoltooide schoonheid de wildernis op zijn jonge gezicht op zoek is hij naar zijn enige vriend de onvolwassen wolf die met hem speelt en alle nare kinderdromen deelt in stilte.…

Al onze kloppende harten tesamen, voeden oceanen met wijsheid. Uit onze hoogstpersoonlijke bron, stroomt een onrustige rivier. Aan de oevers mediteren mensen. Waar water hemels spiegelt. Waar niemand oordeelt. Waar de vrede woont. Waar liefde stroomt. Draag water naar de zee. Neem liefde met je mee.…

Vanavond wordt er live geopereerd Vanaf de eerste snee, da's de incisie Zit ik te trillen voor de televisie Want er kan niks geknipt of gemonteerd Dat alles goed gaat in die ribbenkast Als kijker houd ik daar mijn hart voor vast. ----- Omroep Max presenteert vanavond de Open Hart operatie…

cirkel getuigt van vrijmoedigheid in het jargon van een altruïstische overtuiging…

Ouder Van kinderen Jaren gaan tellen Dan kijk je achterom Een heel leven gaat voorbij Jaren met liefde, vreugde en verdriet Honderd procent inzet, soms niet zo gemakkelijk Dank wordt niet altijd vrijmoedig getoond of uitgesproken Met een cadeau en woorden doe ik je tekort Ik geef gevoel: fijn dat ik je kind kon zijn…

Brood met harde korst tot stukjes breken en langzaam aan in de melk laten vallen zeer eenvoudig gerecht dat wellicht overheerlijk smaken mag het beeldt helder Evangelie vanuit Gods Geest neer dalend op luistergrage mensen met onbevangen ziel gereed om Jezus' wil vrijmoedig na te volgen.…

achter mijn verblijf ben jij gastbuur boven het zuiden in graverende pauzes van andere bogen dat weet ik door het hart voor ademhaling van loopvlakken langs de wegen ik woon op eigenschap in dagen op stem en oog van plaats tot plaats op de manier van gedachtegoed geduld vult zijn taak van stromen naar stemming en bestemming dat verandert…

Langs de tramlijn van mijn begeerte zie ik haar staan bij elke halte met open glimlach en armen staat zij daar vol engelengeduld en liefde slechts twee haltes zal ik plagerig aan mij voorbij laten gaan om dan alsnog heerlijk achterop haar fiets te gaan zitten…

een korrel zand schuift traag over het duin een zuchtje lucht perst zich door een kier een straaltje licht vindt de weg naar buiten alles blijft open niets wordt gedicht…

Zelden heb ik open voor een mens zo open als voor jou gestaan...…

mijn gevoelens ontbloot kwetsbaar opengesteld meteen gestorven een vroege dood na wat jij me had verteld toch nog steeds geen spijt het is goed zoals het is ik moest het gewoon even kwijt het moest uit die gevangenis opgekropt, weggestopt deed het te veel pijn nu opengelegd, niet meer verstopt lijkt het minder te zijn…

de dood zo dichtbij, voor je het weet zijn het allemaal dromen, het geld voor jou maar ook voor mij, ons kan het allemaal overkomen, zijn wij eerlijk of achterbaks, zijn wij tevreden met ons leven, zijn wij oprecht of toch te laks, was ons niet openheid van mening gegeven, was ons niet openheid van mening gegeven.…