Alle inzendingen over orkest spelen

Metronomen tiktak tonen bladmuzieken heuvels Golvende orkesten spelen paukenslag orkanen. Opuswolken regenvlagen pizzicato dagen.…

In een concert voor piano en orkest speel jij klavier, ik blaas de fluitpartij een introductie, tussen jou en mij begint met een parlando en de rest herhaalt zich en zwelt aan tot een scherzando waar in crescendo strijkersklanken zingen die in a mellow tone lijken te swingen piu forte in andante ma non troppo het doet ons vraag-en-antwoord…

jouw orkest is ook het mijne…

het hele repertoire al vele jaren spelen blind de moeilijkste en snelste passages maar vandaag nam ik eens echt de leiding joeg ze op pijn in de borst tot buiten adem en toch heeft het orkest nog nooit zo bezield gespeeld met partituren en gevoel uit de hemel…

wist dat het orkest door jou werd gedragen zag in de slagen van je armen het vertragen door pols en hand hoe beweging in de ooghoek verband legde met het instrument om de partijen te synchroniseren in samen spelen jij zeepkistte met lengte en reach het gareel niets is voor jou te veel om de tsunami van klanken in goede banen…

In de natuur speelt De mens Altijd de 2e viool En wie dat forceert Krijgt een Rammelend orkest Niet om aan te horen Maar vooral Niet om aan te zien Natuur en cultuur Gaan prima samen Als de natuur maar De 1ste viool Mag blijven spelen!…

je spiegelt al in glas lacht je ogen bloot ik tikte zacht de eerste toon aan ons kristal zag je lippen rood je opende in subtiel spel het glas weerkaatste snel een vol orkest van kristallen tonen in samengaan kon ik uiteindelijk het breken niet voorkomen…

heb de contrasten afgetast in kleur het donker overheerste penseelde toch in wit met muziek die niet kon komen weg met het winterse palet mijn orkest speelt lentetonen de krokus preludeert narcissen spelen geel violen in strijk en zet wordt zo ons muzikale voorjaar op noten ingezet…

het orkest speelt zacht de bloemenwei waarbij hobo’s de klaprozen doen wiegen het gras nog groener lijkt in speels vioolgestrijk de paukenslag ons geuren duidt van een exotisch kruid als de dag het doek laat vallen van de nacht schijnen sterren hun applaus en geeft de maan vol staand ovatie…

De wind dwingt de takken tot een sonnet En roept alle bomen op te gehoorzamen Samen te bewegen, als een brave kleuterklas Alsof het al tijden ingestudeerd was Ik loop het ritme van de regen tegen de ramen En luister naar stemmen, een dierlijk gebed Daar volgt de trom en de bas Een geroffel van een Renault De vrachtwagen geeft, rijdend…

Zeg mij moeder lief waarom wilt gij het orkest verlaten? waarom snoeit gij de limoenen niet? mijn heus staat op een heuvel mijn kinderen rijden met een fiets meer wil ik niet Zeg mij moeder lief is een bal dan niet rond? tuimelt het sap niet uit uw mond? ik zwem in de zee mijn huid wordt nat en dat is dat…

Het orkest begint te spelen, De melodie klinkt door de zaal, Muzikanten spelen op hun best, Het is een muzikaal verhaal, De mooie sfeer doet de rest. Ieder beleeft het op zijn manier, De een die heeft verdriet, En de ander veel plezier, Iedereen opent zijn hart zoals je ziet.…

met tonen van gezang die verhalen van liefde een cantate in Gloria als licht zuilen van geluk laat de stemmen klinken als ik moet gaan en eens moet ik gaan breng mij dan weg op klanken van muziek zij vertellen over schaduwen de vleugels van verdriet die het hart beroeren laat de violen huilen eens moet ik gaan dan zal er staan een orkest…

Dichten tussen riet. Verborgen woorden zingen. De wind dirigeert.…

Het orkest dat de harmonie van 't leven speelt, mist geen noten. De Harmonie, door 't orkest gespeeld, wordt eerst dán teruggefloten, als er een verkeerde noot geslagen wordt.…

in de opmaat hoor je kabbelende tonen van de zee het blauw bazuint in weidsheid rond trompetten schetteren de zon violen spelen rullend zand pauken zinderen het hete strand in koperrood golft de finale aan met witte echokuiven dan draag ik je naar zee het zomerse orkest speelt stil de avondkoelte mee…

hij laat jou zacht de snaren toucheren met vingers in de juiste greep hun lengte vibreren zo op de juiste toon speel jij je partij in het groot orkest hij zwaait en wenkt geeft de pauken nu ruim baan laat geen instrument ten onder gaan na een lange symfonie kijkt hij mij gespannen aan ik mag de laatste toon op mijn triangel…

Het orkest wacht… de dirigent in volle concentratie… stil ingetogen het orkest wacht.. de dirigent verwacht zijn interpretatie van een meesterwerk het parelend zweet langs zijn gezicht als toen de meester zijn laatste noten wist gebogen hoofd.. recht! ogen gericht armen omhoog dirigentenstokje rechts en dan….…

niet meer componeer slechts eigen spel waarin stilte weer de toonsoort is die mij als muziek in de oren klinkt…

Het orkest speelt a-mineur en ik heb een pesthumeur!…

in blauw spelen jouw violen kou wiegen in het prille groen hun eerste lentebloemen de trommelsectie roffelt weer uitbundig dat de zomer komt het koperrood galmt na in lange lome avonden pas als koren in akkoord hun applaus oogsten zal de zon in herfst langzaam doven maar jouw orkest zal winters echt niet sluiten want mijn…

zacht preludeerden violen bouwde slagwerk het ritme op verkenden trompetten hogere sferen jij gaf de opmaat aan het orkest om met hart en ziel te spelen zij hebben hun bloempjes buiten gezet wij hoorden ze groeien zagen hun knoppen zich richten naar jou voelden de spanning tot bloeien alle secties verzamelden kracht tot na de donkerste…

één viool geplukt maar het hele orkest was meteen van de wijs…

in het verleden graven of dwalen heeft geen enkele zin de melodieën blijven maar het orkest is al lang begraven!…

vervallen balzaal - in klankgat van een gitaar, diermuzikanten - op een poster het orkest, volledig open gebloeid…

Het orkest zweeg Het publiek verveelde zich dood De dirigent nam de tijd voor zijn hoge nood…

ik heb ze zien spelen de kleine orkesten niet alleen hoempa maar ook kamermuziek voor een uitgelezen publiek of in de zaal naast de bar waar dans de inname snel groter maakt in het zicht van de kleine uren belt overlast traditioneel de bekende klachten van de buren dan selecteren vocalen een eigen groep neuriën anderen…

eigen do-re-mi en zwijgend deel ik lente uit aan ongewenste blikken tot het orkest uiteen.…

begint te spelen ben jij de dirigent daar wordt dit liefdeslied geboren…

van een nieuw geluid voor ons orkest wij doen ons best en god de rest…