Netgedichten

netgedicht (nr. 42.880):

EIGEN WIJS

Ik oefen partituren
waarin de toon ontaard
de noten balken jammeren
omdat ze half vervaagd
de wijs niet kunnen houden

er komt geen einde aan
de valsheid in geschrifte
de strijkers nog aan zet
laat ik als spechten tokkelen
hun beeltenis mijn rust

boomschors houd ik mij voor
tot aan de generale
de dirigent een kikvorsman
zijn poel een uitgedroogde
zijn grondtoon craquelé

ik leg het blad terzijde
speel eigen do-re-mi
en zwijgend deel ik lente uit
aan ongewenste blikken
tot het orkest uiteen.