Alle inzendingen over paardenstaart

een moeder vlecht een armband voor haar dochtertje, van pa’s paardenstaart…

Al kennen we nog lang niet alle namen, We delen gretig mee in hun geluk, ’t Zijn dappere leeuwinnen, stuk voor stuk, Graag vieren we een voetbalfeestje samen! Van technische kritiek wil ik niets weten, En aan m’n vrouw vraag ik wel hoe ze heten.…

varens oud als groen en sint-janskruid langs het pad - los haar paardenstaart…

Een geile beer, een poes, een loopse hond, een speen, een paardenstaart, een bronstig schaap, een hijgend hert, een hete slingeraap, een slurf, konijnenhol of kippenkont; ik hou van alle dieren, groot en klein. Hoe kan nu de Senaat daar tegen zijn?…

Niks tikkie terug, maar hup de bal naar voren Niet stiekem trekken aan een paardenstaart De frêle enkels worden ook gespaard En geen kapsones; dribbel, pass en scoren! De vlag gaat uit voor gloednieuwe idolen Het vrouwenvoetbal heeft ons hart gestolen!…

zag je lopen op veel besproken benen hoog gelaarsd in het bontje van de jas danste steeds je paardenstaart spijkerde in broek wat god vergeten had uitnodigend in groet ik mocht de tassen dragen naar je grote wagen lachte in verwachten je kus was goed…

je paardenstaartte vroeger blond met kleurig lint gebonden wij lachten altijd omdat we jou dan zo parmantig vonden het eigenwijze neusje is gebleven de staart had geen lang leven zo af en toe zie ik weer het profiel uit lang vervlogen tijden weet waarvoor ik viel het waren voor ons de allerbeste jaren…

Mensen lieven zich traag zwiepen paardenstaarten alles in een wei.…

Paardenstaart in haar nek. Mijn handen zijn het Die plotseling beseffen Nooit jouw kind te zullen zien. Met haar te lachen misschien. Nevel in mijn oog.…

Of wij het voormalige opperwezen kunnen overklassen door onszelf te upgraden naar een regeneratief organisme is een vraag die vandaag het zicht beneemt op deze smartelijke kwinkslag: jouw paardenstaart herinnert ons blijvend aan het veulen dat je was ------------------------------ uit: Toen het moest (2017)…

eerste liefde lange paardenstaart kijken in kleuterliefdekleur babyzeep en blond haar snikkend snoof haar geur zij snoof een eigenwijze kinderblik jongens horen er niet bij vind ik dacht ze toen hij haar naam zei en staarde naar de deur alsof ze lucht en bloemengeur wilde een lonk over haar schouder trilde zijn laatste weerstand stond…

sporttas aan haar schouder terwijl haar rechterhand een kleine koffer trekt ze kijkt niet op of om loopt vastberaden recht vooruit met voor een lady eigenlijk net iets te grote passen nog geen volwassenheid bereikt wenst ze haar eigen weg te lopen advies is niet aan haar besteed zij claimt de wijsheid van haar brein het meisje met de paardenstaart…

duizend stoelen met wat tafels mensen ontmoeten met paardenstaart op de racefiets strak in 't blauw met helm en mobieltje aan je oor lege glazen op tafel met een net uitgemaakte peuk, grote schaal versnaperingen geroezemoes spontane lach bedelend hondje bij haar baas rolt een buggy langszij vliegen duiven plots op als stoere motor wordt…

mensen uit de chaos te bevrijden de dragers van de inherente norm die eerst op Aarde dienen te bewijzen dat ze bestand zijn tegen elke storm die daar historisch woedt; da's een enorm weerbarstig feit om boven uit te rijzen als 't pocherig verhaal van de baron die met zijn paard in het drijfzand dreigt te zakken die door zich bij zijn paardenstaart…

Kijkend naar Holland zie ik een armada van twee maal elf benen ten strijde gaan rijen van kansen maar telkens weer nada als projectielen in een foute baan en in de hete arena ontketend dansen de pluimen van hun paardenstaart met in de doelmond een lenige sluitpost, bezonken, betrouwbaar, alert en bedaard het tempo is laag…

Dromerig staarde ze voor zich uit en brabbelde een paar woorden Als je goed luisterde, fantaseerde ze voluit Al kon je het bijna niet horen Stoïcijns staarde ze naar de lucht, droomde kinderlijk verlangend over een prins en een paard Soms ontsnapte er een stille zucht, met haar hoofd achterover hangend en haar haar in een paardenstaart…

Er is mij iets ter ore gekomen en werkelijk dit gaat veel te ver het is ook al op de teevee en het verschijnt doodleuk op de STER Het gaat om een pop symbool van de onschuld zoals witte sokjes en de paardenstaart ik moet bijna huilend bekennen dit popje heeft bij mij opzien gebaard Omdat het popje van "Zap" is heet het "Krejasjoon…

de alpinisten en de smokkelaars waren steil- en sluikbehaard de illegale taxibestuurders hadden allemaal snorren de vissers hadden stekeltjes en de schakers zwoeren bij matjes de langlaufskiër had twee tochtlatten en de bokser een ringbaard vuurtorenwachters hadden rode haren en zeelui watergolf de amazone had een paardenstaart…

Mijn handen waren het die je troostten als je viel je veters strikken leerden je naar zwemles brachten, basketbal Paardenstaart in je nek. Mijn handen waren het die deden wat je zelf niet meer kon je eten gaven, water, medicijnen je hand verlegden op de aangewezen plek. Loempia’s op zaterdag.…

Met de strijkstok der ervaringen bespannen met eens door liefde vrij wapperende paardenstaart haren. Vreugdige melodieën camoufleren mijn vrijelijk vloeiende innerlijke tranen. Vrolijk dansende noten tussen neer dwarrelende bloesem die je in een veilige geborgenheid doen wanen.…

de gaten vrijheid kwijt en ingesoesd geen zin meer om te praten miste Schwung in mijn bestaan zelfs verbondenheid ontbrak keek je nauwelijks nog aan en als je me weersprak kon dat me niet echt raken alles was me om het even wist dat ik af moest haken ben veel te lang gebleven op een dag, ik weet nog goed mijn rode rok gestreken paardenstaart…

Hij vond het heerlijk Om aan die tafel te zitten En sprak gevraagd en ongevraagd Ik respecteer die man Willem En ook zijn gedachtengoed, maar daar houdt het wel voor mij mee op Ze zijn gek op die man, die Engel De volgelingen, de aanhangers En vooral de vele, vele vrouwen Hij heeft iets heel aantrekkelijks Met z’n baardje en z’n paardenstaart…

het niets sta ik bij de McDonalds met m'n fiets komt er zo'n pooierbak aangescheurd Met daarin een macho met een staartje wegelopen uit Charlie's Angels of zo of zo'n aso uit een Jerry Springer show met Bud, Billy of Butch op hun kaartje Afijn, ik laat hem nog voor bij de Drive In besluit zelf een double whopper te halen rijdt die paardenstaart…

En daar stond Greet, ze had mijn partner afgetikt Ik kon niet terug, nee nee, ik moest er aan geloven Daar sta je op je vrije avond met zo'n dove Het vette haar was in een paardenstaart gewrikt Och lieve help, wat was ze houterig en stijf Dit werd een zaak van even heel diep ademhalen Die rose kousen en dan ook nog die sandalen De gele bloemenjurk…

Daar staan dan 11 leeuwinnen voor het volkslied opgesteld De paardenstaart op oorlogssterkte veilig vastgespeld En in hun blik kun je de overwinning alvast zien Die Denen gaan eraan liefst met een nulletje of tien Het stadion gevuld met fans van piep tot middelbaar En thuis voor de tv zitten er ook miljoenen klaar De vlaggetjes gewisseld…

Ik scheerde mijn rebelse baard, jij knipte je lange paardenstaart. In deze absurde wereld, verbijsterd en hopeloos rondzwervend nu, mijn liefste, herinnert mijn resterende tijd, me alsmaar Kathmandu.…

spoedig zou herleven in wat voor vorm dan ook, even gaat het woordje karma door mijn hoofd, maar karma behoeft geen naam, het is het lot, een uitgeplozen voorziening in de manifestatie wanneer alle voorwaarden zijn samengekomen Tietje, Jantje, Albrechtje, etc… ze zijn niet dood, ik zie ze dansen in een cirkel omringt door vuur en zie hun paardenstaarten…