Alle inzendingen over persoonlijk pad

En zo begint het pad van verkennen, ontvangen, loslaten, een dans van lichaam en ziel, van aanraking en stilte, een intiem gesprek dat begint bij mij.…

Zeeën van tijd, Waarin je wordt geconfronteerd met de persoon die jij bent. Rusteloos en vol met twijfel. Aan het begin, Het begin maar van wat? Deuren staan wijd voor je open, Maar wie wijst mij het juiste pad?…

, tot stil verdriet Dat wat je meemaakt zorgt ook voor remming 't zijn jouw fragmenten, zo persoonlijk Zoals het is en meer ook niet…

de jungle bij nacht een andere wereld weg uit de steden wars van alle paden reeds betreden andere geluiden een ander gevoel gissen in het duister streven naar een doel momenten van bezinning een kwestie van gewenning eens op een andere manier in het leven staan tijd...voor persoonlijke erkenning…

Geen sekse of geslacht, een Engels woord dat onvertaald wat sjieker klinkt als dzjender: in plaats van hij, zij, hem, haar voortaan hen, der nee diens, of.. Tsja, wie weet nog hoe het hoort? Begrijpt u, activisten, de moraal wel: begin geen nieuwe taalstrijd, speel een taalspel!…

adem maar de geur van het verleden verwelkom de personen die uit de schaduw van hun schilderijen treden voel de stenen loop het pad hun schreden hebben eeuwen eerder al die tijd gehad pas op het terras zie je de werkelijkheid in vergelijk is rembrandt 's licht een paar penseeltjes anders…

ik blijf toch wel vervloek mij, verzoek mij ik ga niet weg zoen mij met zoete lippen ik blijf nog even kijk mij recht in het gelaat was mij de oren ik blijf toch wel degene die ik ben ik ga niet weg…

Weet je lieverd, het doet er eigenlijk niet toe of jij van me houdt of zij - ik ben onvervangbaar.…

De splitsing was een feit, gespleten was, haar persoonlijkheid en iedereen maar denken dat ze alleen maar met consumptie sprak.…

een zwerk fluks achter bossage van groen en grijs houterig versteend verleent opgelost vervlogen, een koninkrijk voor mijn drift! hoe graag zweefde ik mee hoog boven nimmermeer…

de glazen waardoor ik zie spiegelen mijn ziel in de avond soms aangeslagen door het stof van de dag er wordt soms veel aangedragen waarvoor ik in gedachten kniel ik ben dan klein de ander vaak sterk of groot kwetsbaar ben ik dan, neen, niet geheel uit het lood ook zijn er dagen dat ik zonder vragen aan zoete druiven proef talrijk in…

Zijn schamel wiegje was een houten kratje, hij kreeg van huis-uit nog geen stuiver mee Zijn moeder had niet eens een port’monnee en vaak ontbeerde hij zijn droog en natje. Hij groeide op tot man en wist van wanten, het zaken doen dat lukte hem voor twee en alles liep gesmeerd wat hij ook dee; zijn saldi groeiden aan, van alle kanten. Maar…

Elke traan, elke lach Alle pijn en tegenslag Alles wat is gebeurd Het leuke dat zich heeft voorgedaan zorgde voor de persoon die er vandaag zal staan…

niet gegeven, De droom is persoonlijk, obstakels op de weg Hij kiest voor de weg door het duister De doorns prikken, de takken krassen Het lichaam lijdt, de geest verhardt De strijd is zwaar, het einddoel mooi Het pad vrij maken voor de volgeling De massa volgt hem zijn droom in…

duizenden onmiskenbaar het Twentse accent vertrouwd het timbre dat weliswaar verzwakt wordt opgevangen nog steeds rillingen veroorzaakt een sterk gevoel van verlangen magnetische krachten verzaakt je zingt hoewel ondermijnd een eigen wijs straalt uit wat vele idolen node missen sympathie niet uit te wissen kritisch oorstrelend geluid persoonlijkheid…

Jij bent de aardigste persoon die ik ken jouw liefde voor liefde en meer mensen dieren het leven ik wil je houden gewoon en meer.…

spreekt samen in kalk een portret uit duizenden een steunpilaar, zeg maar balk woorden doen deze wereld duizelen selenietsplinter in m`n vinger en de korst sluit lucht af een najaarsblad blijft een beginner maar nooit begonnen. laf raadzaam als schaatsen op een ijsbaan, en maar lachen je kan dit nergens plaatsen ondoordachtbaar persoon…

Overal mensen, toch voel ik me alleen. De enige met kleur in deze grijze zee. Een donkere kleur, toch een mens. Een maatschap, maar geen maatschappij.…

Ik stop mijn oren dicht met zelfgekozen geluiden ik giet mijn ogen vol met statussen en weetjes en soms zie ik ver weg op een foto het licht van de dag van vandaag Ik negeer de mensen om me heen, zo persoonlijk is mijn leven, helemaal op mijn maat gemaakt in mijn hoofd en bevestigd door mijn vrienden die mij raken en zich uitsluitend…

besluiten met warme hand zelden heb ik zo een koop gesloten want de eer en het gewin voelde geweldig aan mijn kant alsof jij iets had weggeven dat een belangrijk stukje was in jouw leven iets persoonlijks waarmee ik mij mocht verrijken door mijn geluk ook door anderen te laten bekijken…

Elkaar bestrijden op persoon Is daar heel gewoon Elkaar bestrijden op inhoud Is waar de Hollander van houdt Een wijs hart is als een klompje goud Het pad van zegen Met respect voor het leven Hopelijk waait de wind niet over Van klatergoud en kits en lover Maar dat het beste dat er is Zal mogen winnen zeker en gewis…

Ik roep zo hard dat de doven hoofdpijn krijgen dat de woorden je bedreigen maar je hoort me niet Ik schud de boom totdat zijn wortels krullen het kraken je oren zal vullen zolang je mij maar ziet Ik spreid gedachten over ellenlange, vochtige paden tot ze in eigen zweet baden maar wat heeft het voor zin?…

dank u allen geliefde paddenredders heel veelal gered zoniet overgereden PET eenmaal per jaar zijn de paddencharmeurs klaar om te paren langzaam kruipend naar de spannende overkant wij mogen hen nooit vergeten deze dierenredders hoera wat zijn zij toch charmant…

Het lege veld ligt voor de dichter in mij spreekt het aan nog zó ver om te gaan de paden moeten uitgezet maar welk leidt naar het doel?…

Lichten van de boten flonkeren en de hemel is een zee vol sterren een wolk schuift voor de maan doorkruist het pad van maanlicht aan de randen van de stilte waait de wind mijn gedachten over zee er is geen weg terug je kunt alleen nog maar vooruit…

Op mijn pad groeien aldoor prachtige bloemen. Maar soms zit ik gevangen in een storm en weet niet wat ik er mee aan moet. Op zo’n moment verdwijnen al mijn mooie ideeën, is mijn hart bedroefd en omgeven met een sluier van vervelende emoties.…

Op mijn pad groeien aldoor prachtige bloemen. Maar soms zit ik gevangen in een storm en weet niet wat ik er mee aan moet. Op zo’n moment verdwijnen al mijn mooie ideeën, is mijn hart bedroeft en omgeven met een sluier van vervelende emoties.…

Gedurende de hele dag vergezeld ze me bij al mijn bezigheden op mijn donkere én lichtende pad zonder dat ze maar iets van haar schoonheid verliest.…

Ik veegde het pad voor je verliefde voeten en de parkeerplaats. Nu kun je komen om samen te genieten van nu en van dan. Het terras is schoon tussen de wilde bloemen die hoog oprijzen. Ik zend mijn geest uit naar jou en ieder ander om te genieten.…

Op het pad dat leven' heet kan een mens soms flink verdwalen...…