Alle inzendingen over pleintje

middag in het dorp kortstondig klokgeluid dakpannen glimmen loodrecht mikt de toren naar de zoele zon stokoud zucht een linde op het pleintje het is alsof de stilte zijn stam afkluift over de kasseien kruipt niet een gerucht binnenshuis schudden stemmen het overschot aan woorden uit…

De zachte reus zat niet aan tafel. Hij lachte naar ons vanaf zijn rechthoek in de boekenkast, zijn provençaals terras, waar alles rose was met grijs en blauw, hij ook, in de zon. Plein, platanen, fontein, alles was zoals het hoort, volmaakt van barsten, kloven, mossen. Het was gezellig met zijn weduwe op die avond van het oude jaar waar…

manhaftige traanmoeders bevochten de eeuwige slaap en wreven zich krassend het oog uit hun kassen: ga toch spelen kinderen, kraaiden ze, op het pleintje voor het te laat is om op het pleintje pleintje te spelen. ik zag daar niets van, maar verzon het toen de trein waarop ik zat Brussel binnenreed, in 2007.…

Dag mooi pleintje Wat ben je ver Vanaf mijn balkonnetje Snuif ik je lucht Adem ik je licht Was ik een vogel Dan was je dichterbij…

lief poppedeintje een cherubijntje op een baldakijntje het dansrefreintje een harlekijntje op het pleintje een tierelantijntje op een gordijntje in het treintje een olijk dolfijntje uitbundig fonteintje allerliefst kleintje *Een klankgedicht*…

een lommerrijk pleintje in de stad Orange een echtpaar vijftig plus stapt van de fiets zoekt een plekje in de schaduw en even later zijn ze ieder voor zich verdwaald in hun eigen digitale wereld…

Alle oudjes op het pleintje, genietend van de lentezon, lachen stiekem om dit geintje, dromen, hoe het ooit voor hèn begon. (het verdere leven van de ekster "Japie.")…

ik zag ze bewegen in verdichting van mensen luidere stemmen de toon boos hij verongelijkt zij was wat kwijt scheve blikken in over en weer het zinloos beschuldigen maar langs de rand van het pleintje was de vogel gevlogen de steegjes in want zakkenrollen is een groepsactiviteit…

'Het pleintje' wordt nu dagelijks herhaald Een serie over zo'n gezellig buurtje Elk deel hieruit toont ons in 'n klein uurtje Waar de moderne mens niet meer naar taalt Want van dat lief, saamhorig pleingevoel Rest hoogstens nog een schone-schijn-gevoel…

Hij is soms zo'n kattekoppie, mijn kleine Droppie Hij was de eerste kat op dit pleintje zijn prive, zijn terreintje Hij is zo geweldig lief en gezellig Hij maakt het soms wel erg bont, gromt,als de deurbel gaat, als een hond Hij geeft mij veel plezier ik hou van dit heerlijke dier…

Was ik een rijpe bes, dan werd ik liever opgegeten Dan neer te vallen op een pleintje, straat of stenen graf Waar ik word opgeveegd en in de groene bak gesmeten Terwijl mijn pit door spreeuw of lijster weer wordt uitgescheten Dus mekker niet, want van die birdshit hangt mijn leven af…

ik raap de voetstappen waar je ook gaat het pleintje rond de kleine straat waar rechtuit in bochtjes gaat het terrasje lokt met koffie of een slok en keuvelig gepraat zet ze voor je bed als jij de benen hebt gestrekt zij tonen je de weg die onze dag heeft afgelegd…

De populaire jongleur verloor een hand maar bleef dromen dat zijn blote voeten zijn handen konden vervangen Nu oefent hij lange dagen zijn tenen in lenigheid in handstand op één hand ondertussen leurend met zijn nieuwe act Binnenkort de première op het pleintje in z’n straat want in het theater hoeven ze hem niet meer…

wit van trots te paard of hangend aan de rots blaak je van pracht spierwit van gebalde kracht ik heb je weergaloos in steegjes en op pleintjes openhartig en oprecht ontdekt je oude kern ijzersterk gesmeed keihard geplaveid krijtwit gekneed op een pleintje tasten mijn handen verliefd naar de milde stilte van de wind.…

Ik blijf staan op het pleintje. Jij niet, jij loopt naar huis. Ik kijk je na, kijk, of jij nog kijkt. Jij kijkt niet. Ik wacht en kijk, tot je echt verdwenen bent. Je loopt al achter de boom. Dan kijk je om, ik zie het tussen de takken door. Je kijkt om, kijkt, naar mij.…

op het pleintje in de zon staat een witte lama schetterende reclameauto lokt kinderen naar buiten drie dagen speelt het circus geur van zaagsel en dieren gepluimde paarden met berijders die op hun ruggen salto's maken clown August laat een dikke scheet of was het zijn trompetje het hooggeëerd publiek ligt dubbel morgen speelt hij elders…

zal ik onder onrust blijven liggen of weggaan van dit pleintje wat me niet doenbaar lijkt met een kapot kompas en een gescheurde kaart met ergens in een achterzak een flard herinnering waarvan ik hoegenaamd de plaats of tijd niet kan zien en dus beginnen stappen, ergens naartoe, dichtbij, nee, zeker niet te ver, de volgende boom,…

November Het zonnetje Schijnt Uitbundig Ik ben Samen Met mijn Kleindochter We maken Een wandeling Het zonnetje Schijnt heerlijk Op een pleintje Een beschut plekje In het zonnetje Staat uitnodigend Een stoel Kijk eens Zeg ik Tegen mijn Kleindochter Speciaal Voor ons Een stoel Ik ga zitten Mijn kleindochter Op schoot…

waar is het dan, dat dorp met pleintje, omzoomd door bomen waaronder bankjes staan niet bezet door mensen waar de zon door bladeren schijnt lucht trilt van warmte luiken van omliggende huizen dicht zijn gekko's gevels bestormen krekels vleugels langs elkaar strijken daar zou ik willen wonen alleen, met boeken soms, heel soms met mensen…

Je sluimerde over het pleintje het was nog vroeg en de bomen fluisterden jouw ogen droomden een verscheurd gevoel de zon kwam gestaag door het wolkendek De wereld leek te draaien op een paar vierkante meters en je hart klopte verleden weg maar de pijn die bleef Ik lag in bed roofde de laatste geuren die jij achter liet Mijn tranen…

Op het pleintje, In het parkje voor mijn huis, Liggen perkjes stil te geuren. De vrouwenmantel pronkt er Met haar grote kraag, De lavendel sproeit uitbundig met haar parfum. 't Is zomaar feest vandaag. De zon zoekt stralend al die kleuren. De hemelsleutel blikt naar haar omhoog.…

ik weet niet of de zomer me verblijdt met een warmte die nooit wordt vergeten met nachten wanneer jouw boezem de ochtend sneller brengt dan ik zou denken een beetje Beethoven, een vleugje Bach of gewoon een frivool orkestje met een bombardon waarvan de slagen galopperen over het pleintje alwaar ik woon als ik mocht hopen wenste…

taartjes bakken in het zand waarin spelvouten gemaakt mogen worden rebels woordhangen in de touwen taal kliederen op de schutting als vijf en half jarige heb ik het moeilijk met mijn lekkere bekkie smijt ik toch gezellig mee raak bijna buiten zinnen alleen van spatie heb ik geen notie zelfs de klinkers op het pleintje…

waar een roomse broeder mij ooit leerde schrijven, toen nog met een kroontjespen daar heeft de school al ’n tijdje het veld moeten ruimen, mist het pleintje zijn oude gezicht maar soms hoor ik hier nog de schoolbel luiden, zie mij in een lange rij naar binnen gaan alsof de voorbije beelden er nog altijd schuilen, de school bij…

een pleintje met twee winkelstraten een man die zong de strooien hoed en mensen die zich aan hem vergaapten geen sjofel type maar een geschoolde stem zong over haar en hem gebroken door een scheiding diep sneed zijn pijn in een klassieke timing de melodie met liefdevolle nostalgie tekst uit zijn verleden het leek alsof mijn vaders…

's Avonds op het pleintje begint het. Frisse lucht De palmen ontspannen zich Zacht licht van olielampen Een uil roept, de slangen- bezweerder fluit de manden open. Tumult in de bomen een vogelparadijs.…

De blauwe regen op ons pleintje, tooit zich wazig groen. Zijn lange vingers tastend, naar de warme lentezon. Hij moet zich haasten, 't is al April, dus niet gewacht. Nog maar enkele weken, tot zijn bloesempracht. De merel wil zo graag Zijn nestje bouwen. Terwijl hij wacht op zijn dichte bladervracht.…

Vaak zit de charmante oude dame -eens door vele mannen bemind- op het pleintje voor mijn huis zou U weer twintig willen zijn?…

Eerst dacht ik even dat hij een levend standbeeld was zo stil als hij daar stond op het pleintje voor de grote kerk de beruchte grote kerk met de zwarte kousen terwijl de zware klanken over het dorp galmden zoals ze voor vreugde en verdriet onaangedaan al eeuwenlang hun klinkende taak verrichten Dichterbij gekomen zag ik de intense…

Vol verwachting loop ik naar het pleintje, en zie het meisje met donkere krullen... ze is nog zo jong, echt nog een kleintje, en speelt heel vrolijk, met enkele jonge knullen... Ze glijdt van de glijbaan, en huppelt in het rond, wie kan zo'n kind weerstaan, 'tis echt een knuffelkont...…