Alle inzendingen over regenbui glans allereerste_lentedag

één regenbuitje en de tuin glanst en glinstert als ware het de allereerste lentedag…

Het regent pijpenstelen het regent dat het giet die druppels die het geeft die zie ik wel maar niet de pijpen die het giet!…

Voorspeld een frisse regenbui, die kwam en viel omlaag En alles werd weer groen, fris, nat, vogels tjilpten blij Want die heerlijke frisse bui, viel vandaag die beestjes zagen de wormen komen en de regen trok voorbij!…

Druppels vallen neerslachtig uit de grijze lucht Een voor een spatten ze dood op het koude glas Overlevers rollen zachtjes weg van de dodenplas Beneden komen ze samen na hun vreselijke vlucht Achter het koude glas zit ik, de pen in de hand Zonder inspiratie, het blad nog altijd leeg De ziel gedood na de brief die ik van je kreeg Voor mij is de…

Hoort bij mijn trieste stemming voelt bij iedere drup mijn hartezeer, Elke spat als een traan over mijn wang Het komt en het gaat keer op keer. Hoort bij een mijn stralend humeur die al mijn zorgen weg wast, bij de stralende zonneschijn een scala geeft aan kleur.…

Daar is hij weer! De deuren toe, de luiken, boven, neder; de zolder en de kelder dicht, en alles toegetast, zo dat hij maar niet in en bore, en buiten blijve, vast, de vijand, die geruchte houdt, en buist en boos is, weder! Hij rotelt aan de ruiten en hij doet de ramen ronken; de wind is zijn gebuurman, en…

Regen hing er boven de haven van Honfleur De donkere wolken -blijkbaar- nog niet klaar voor het vallen Deuren van de hemelsluizen nog in het slot Je schrikt je kapot als het dan zover is Het schijnend gemis van paraplu en regenjas of cape En alles wat water heet blijkt zich samen te ballen wij worden werkelijk…

Dan een regenbui.…

regen klettert op straat speelt met de stoepranden en glijdt op het glimmende asfalt vormt plezierige plassen waar kindjes met gekleurde laarsjes vrolijk in stampen auto’s laten het water opspringen tot fonteinen vol glinsterende druppels regendruppels zoeken hun kille weg naar paraplu’s regenjassen schuilende mensen volle portieken…

De glans van ongekende stilte was het feit van getrooste golven vol gelach waarin de kwetsbaarheid van het gesloten hart eindelijk werd geopend door de stralen van onafhankelijke woorden.…

hoe, dit te evenaren een gratis kunstwerk in miljoenenvoud kleurstelling en vorm in volkomen harmonie als natuurlijke gratie juist vergankelijkheid geeft extra glans aan deze dag…

dagen vullende regenbuien als spiegels glimmen de straten personen schuilen onder voorpuien een gelegenheid tot bijpraten dagen vullende regenbuien zoutsporen bijten in mijn ogen herinneringen blijven kruien de dagen zonder jou vervlogen regenbuien vullen mijn dagen als spiegels klinken mijn dromen als ik jouw drempel kon verlagen zou…

Van zomerdagen Nog wat zon Ook wind en regenbuien Nagenieten…

na de regenbui zingt in de tuin de merel prachtiger dan ooit…

Bevlogen tranen voelen in een regenbui als een warme douche.…

het is een pose, aangemeten verhevenheid een regenbui maakt ze net zo nat als u en mij…

Gezegend verdriet door de mooiste regenbui geeft morgenrood weer.…

hij bereikte de diepste bodem in de jungle in alles wat het einde in zich draagt kiemt een nieuw begin de stille maan was getuige van de glans van zijn ziel…

Alles wat leeft kan glans geven. Bij dingen duurt dat altijd maar even. Een mensenhart dat voor jou klopt, geeft de glans die nooit meer stopt.…

Zij is met de glans die haar omgeeft, voor mij een ster in schittering. Naast haar verbleekt de mooiste roos, dat zij nog lang en gelukkig leeft, naast de man, die zij ooit zelf verkoos.…

nu dat dit kindje dan geboren is bellen losgebarsten zijn in - wat men noemt – de stille nacht sta ik mij het wachten toe een straffe wind slechts in de rug maar niet als steun of zacht de dreun komt achteraf- zeggen ze nou ja – wellicht - richt alles op zo’n laatste dag zich tot de weerschijn van het vuur dat werkt in mijn gezicht…

Het graf ligt voor mij open maar ik trek mij dat niet aan ik loop er gewoon niet langs voor nu grijp ik mijn kans en ga feesten mijn leven vieren blij dat ik er zijn mag in een bootje de oceaan op varen de wereld verkennen hij is zoveel groter dan de achtertuin laat ik het glas nu heffen op een leven zo kansrijk en op een gaan even…

in dit rode vulkaanlandschap op de diepste bodem in het leegste landschap de genadeloze hitte wezenloze stilte alleen maar vlakte en in de verre verte bergtoppen deze genadeloze ruimte zo diep zo leeg zij bood hem een nieuw begin de stille maan was getuige van de glans van zijn ziel…

regenbui stort zich elke dag steevast kurkdroog de krant op de mat…

regen kleurt gras weer groener dan het was geeft geur en glans aan blad en bloem als een milde zegen van boven over gras zo mals zo groen…

Voor minder zou je zuchten in deze hitte, maar ook dàt gaat voorbij; straks komt een malse regenbui en dans ik in de wei!…

ik trek een jurk van tranen aan verse nog ongeboren gedachten kleuren de dag die langzaam overgaan in een gigantische regenbui…

De slakjes ontwaken na een frisse regenbui en als je goed kijkt zijn de wolken nu ze breken met helium gevulde schaapjes in de rui…

Als een rozenblad in een eindeloze regenbui Hulpeloos en zonder doel struin ik rond ik weet niet waar Maar als een rozenblad nat en doorweekt zo voel ik mij…

Je tong druppelde woorden in mijn oor Ik glimlachte en besloot te antwoorden op jouw verlangens we verloren ons in een eindeloze regenbui...…