Alle inzendingen over sarcasme

Als sarcasme te koop was, omdat ’t gebruikt werd dan was er vast een wet, die er ooit voor aangenomen was.…

Sarcasme siert een mens niet. Het geeft vaak blijk van wantrouwen in de ander, het roept verzet op en het schept afstand. Wees liever af en toe ironisch; dan kan de ander ook meelachen...…

Met enig sarcasme Dacht ik aan een pleonasme, Terwijl ik er om glimlachte. Ook als je het niet gelooft, “We denken toch allemaal met ons hoofd”.…

" Haar enthousiasme verandert in sarcasme. Zo roept ze alle dagen: "In plaats van een orgasme, bezorg je me een pleonasme ..."…

De morgen van zijn honderdste verjaardag Kreeg opa een beschuit bij zijn ontbijt En deden alle zusters even aardig: Per slot is honderd jaar een hele tijd. Hij mocht de hele dag bezoek ontvangen; Er werden stoelen rond zijn bed gezet En roodpapieren slingers opgehangen; Dat gaf meteen zo’n feestelijk cachet. Om half elf kwam de directeur…

de trukendoos van soldaat van den Vijver bevatte geen kogels meer na het salvo van huilend gelach in de soldatenmess nadat hij zijn komediantenact afsloot het was een steengoede act zelf uitgedacht door soldaat eerste klasse van den Vijver net niet goed genoeg voor voordracht aan het front hij mocht gaan zonder act, met volle trukendoos…

Hoe kleine digitale enen en nullen de lucht met zonneschijn kunnen vullen Werkelijk wonderbaarlijk Hoe aaneengeregen kleine lettertjes kunnen laten verlangen naar een kus Werkelijk wonderbaarlijk Hoe sarcasme en teleurstelling verward kunnen worden door woordenspeling Werkelijk wonderbaarlijk Hoe kleine golfjes door de atmosfeer kunnen…

Het mag toch niet zo wezen dat ik mij voortploeg in de vorens van sarcasme en verdwaalde utopieën benevel met dorstigheden al hecht ik wel waarde aan de draai wanneer ik moet keren als de sluithoek van de zon me donkert in de fijnste mazen en de afdrukken in mijn huid de grenzen bepalen van mijn menselijke mogelijkheden doch mijn stiel…

Gelukkig ben ik nog altijd sarcastisch Het is hier fantastisch Prettig weekend allemaal…

Naast mij ook de vogels en de vissen Ach, die kunnen we best wel missen Al sta ik in sarcasme zielsalleen…

als in vroeger dagen de straatlantaarns wijzen als lichtende vingers de hemel tussen huizenblokken straalt niet meer zoals toen de ijzeren putdeksels klinken na in mijn oren waar op de straathoek onze stemmen vervlogen in het nu van onze dromen hangen daar misschien nog ergens vervaagde beelden onder hanenbalken ingehaald door het sarcasme…

_____________________ Er is naar jou een heleboel vernoemd Jij was Eras, maar jij zei 'Ik zal zijn' Dat is 'Ero' in Middeleeuws Latijn De Lof der Zotheid maakte je beroemd De milde ironie van een erasme Brug tussen kerk- en maatschappijkritiek Meer dan Madocke's Reynaert - laat staan Driek Was toen best scherp en snedig als sarcasme…

Sarcasme is een vorm van vreedzaam protest. Ik ben niet de enige, maar waar blijft de rest? Samen staan we sterk. Stellen we paal en perk. Aan onze regering die langzaam maar wreed. Onze zogenoemde samenleving, stukje bij beetje ontleedt Wie o wie staat mentaal nog sterk? Tegenover op hoogniveau, misdadig werk?…

ze wonen er, mijnheer dat doen ze al jaren in huizen van karton rond straten zonder steen ze warmen zich, mijnheer verkleumde handen tegen grauwe wangen ingevallen waar loosheid in liefde speelt en soms lachen ze, mijnheer met het getinkel van een stuk dat glimmend wordt aanvaard voor een stukje brood morgen ze zijn er, mijnheer dat…

ik leidt de dysleksie in men rangen het gelid gesloten, weiden vol letters die met elkaar dansen zomaar wat rondzwansen wil ik een hoera voor elk schreifsel van mijn linkerhant de kant die schrijft over wat mij dreift na jouw kommentaar van waauw voel ik me zo goed in mijn vel ik spring en juig en roep hard uit volle borst joepie en…

de kathedraal wankelt haar zwenkende kantelen vertellen over isolatiemateriaal in muren die enkel mochten dragen over ijzersterke vijzels die nooit aangevezen werden een monument staat te vallen de architecten met de handen in het uitgevallen haar weten niet genoeg uit hun fouten geleerd dat luchtkastelen zonder cement nooit gebouwd kunnen…

het was een groot probleem drie nachten heftig copuleren voordat de maan op een bevruchting scheen in stilte werd geluid geboren de stemmen zijn geschoren voor de bevalling van het woord persen met een rood gezicht het ingehouden schreeuwen vraagt om verlossing van gewicht hier is dan het gedicht u mag het nu gestalte geven door het…

kale nekken strekken zich voorbij wat wenselijk is ze azen op de kruimels in een blikken zonder blozen dat niet menselijk is ze vreten de restanten uit het marginaal krijsen schuttingwoorden maken hels kabaal in hun meer dan uitgekauwde taal ze verklauwen vederlicht hun prooi behalve hun excreten vinden ze niets mooi zij zijn…

Jij vulde mn hart met het licht van je ogen Jouw eeuwige lach liet mij niet onbewogen Je zaaide je liefde diep in mij een nieuw hoofdstuk, een nieuwe bladzij Maar toen kwam de duisternis de droefenis, de ontsteltenis Jouw liefde bleek een leugen vastgelegd in mijn geheugen Jij vulde mijn hart met de haat van je ogen Jouw sarcasme liet mij…

Wil je geen kop koffie en een peuk Vijf dollar misschien, we doen geen kwaad Of vind je ons sarcasme niet zo leuk Anders gooien we wel een handgranaat Dus klimt hij vrijwel naakt uit zijn bunker We bevinden ons in Zuid Libanon En iets maakt los in hem een hunker Naar de genade van een zoon van Zion Zijn leven laten of hem laten leven Het…

Je verminkt jezelf met dubbelzinnigheid vermengt betekenis met prooi omhelst je in de slachtofferrol het schip is al dertig jaar aan het zinken met medicijnen en alcohol aan boord de zee blijft vrijwillig in het verdrinken jouw wanhoopstem wordt niet gehoord jouw glimlach speelt de clown met zinloze ironie, onvermoeibaar sarcasme…

Na het spartelen in het water, de winden vaak ongunstig de havens zelden vrij, spoelde hij aan als wrakhout Waar het vel te dun geworden was zette het sarcasme zich op de huid als een aanwas, een slechte gewoonte waar moeder nog voor waarschuwde Moeders zijn machteloos al branden hun kaarsen plechtstatig wanneer de huizen leeg zijn…

moegestreden mens Zijn ziel ontvangen in Uw Raadselrijk Wil die ontdoen van alle slik en slijk Dat is van ieder hier de grootste wens Draag hem terwijl hij slaapt voorbij de grens Geef daarmee van uw Licht en Liefde blijk Wil wiegen toch de moegestreden mens Zijn ziel ontvangen in Uw Raadselrijk De hunker is onhoudbaar en intens Stel toch sarcasme…

M'n liefje en m'n duifje kent u wel Ik las Op weg naar d'hemel fanatiek Hij schreef verhalen voor het jonge grut Maar ook romans - suspense, verrassend plot Sarcasme, ironie - z'n toon was vlot Al fantaserend in z'n schrijvershut Kiss Kiss Someone Like You Only Live Twice Helaas, zijn filmscript won geen Oscar-price…

Hier, in de achtertuin, snurkten de zagen En klopten hamers hard zonder sarcasme Op de planken die hoofd en wereld schagen - Zij zuchtten, hijgden, zweetten bij het klussen, Niet uit vermoeidheid, maar uit enthousiasme Voor bouwen en de ruimtezee daartussen. ----------------------------------------- uit: 'Het vuil van de schoonheid', 2015…

ze kleuren met verschijnen in belichting zullen ze verdwijnen dan gaat haar stem weer voor ze spreekt van echt terwijl jouw emoties figureren de sterkste zal triomferen ze weet van goed of slecht jij ziet publiek dat hunkert van verlangen maar je laat de liefde zich verhangen in een strop verdriet zij lacht om ironie schampert met sarcasme…

lachend grijpen naar mijn toetsenbord knopjes ratelen in razend tempo mijn verrukking terug af en toe nog net te vingervlug omdat ik me weer jubelend in je woorden stort ondeugend antwoord ik vol enthousiasme schaterend kan ik je pretlichtjes haast staren met heel je zijn ben je mijn hart binnen gevaren nadat ik ben gevallen voor je heerlijke sarcasme…

de wereld is het goud waarvan je houdt als je ooit liefde hebt gekend door warmte bent verwend maar kleuren klateren met blikken klanken kou kruipt op uit vloeren met verrotte planken ze jatten letters uit de blauwe lucht en zwarten ze om schaduw mee te maken ze haten licht schrijven jaloezie dwars door je heen, sarcasme snijdt…

Het varkentje kon zijn geluk niet op, Het beestje werd veel blijer nog dan blij Toen iemand in een kleine slachterij Een pen schoot in zijn blije varkenskop. Om in een grote slachterij te sterven, Dat zou zijn stervensvreugde maar bederven.…

Mijn krant verliest een van zijn trouwste klanten, En dat vanwege hun verdienmodel: Ik krijg hem niet maar ik betaal hem wel, Want de bezorging daar klopt van geen kanten. Het lukt ook niemand om ze te bereiken: “Te druk met niet-bezorgen in de wijken.”…