Alle inzendingen over schrijven tijd

, tijd heelt de wonden, dus kijk ik naar de klok, kwart voor acht, het laatst dat je naar me lachte, kwart voor acht.…

De paar seconden die wij leven, biedt tijd om muzikaal te zijn. Tijd om symfonieën te dirigeren. Tijd om gitaren te bespelen. Tijd om teksten te schrijven. Tijd om op de trom te slaan. Muziekinstrumenten zijn kosmisch. Ontelbare mensen zijn muzikaal. Via stem, viool of grote trom. Bomen ruischen in de wind. Vogels praten graag.…

Vertrouwen vergaat in de nachten, als deze als sneeuw voor de zon. In ieder zie je verdachten, vervloek je alles zonder pardon. Verwijten terecht onrechtvaardig, eisen onrechtvaardig terecht. Waar was je? Wie ben je? vragen zoveel. Aan mij, ik aan jou, aan elkaar. Vragen, vragen, enkel die vragen. Antwoorden zo…

Dromen ontstaan, in euforische nachten. Dromen vergaan, bij een heldere dag. Uitstel en afstel, dromen ten gronde. Weggevaagd, uit dit ware bestaan.…

Tik, tik, de tijd die aan de rand der ronde tafel zomaar stilte tegengaat. Ik knars seconden met hoorbaar gevoel en luister tegelijkertijd naar de pen die mijn hand voortdrijft, onomwonden schrijft. Tik, tik, de tijd tel tel telkens weer hier en nu waar ik verblijf.…

Het is misschien vijf dromen verderop dat land waar jij verdwijnt in jouw dans en veel tijd om te schrijven heb ik niet maar ik vertel je over muziek over het voedsel van mijn volk er is geen tijd om na te denken jij staat daar waar mijn wereld eindigt en zwaait er naar de wolken met niets anders om over te peinzen dan de afscheidsbrief…

Het is misschien vijf dromen verderop dat land waar jij verdwijnt in jouw dans en veel tijd om te schrijven heb ik niet maar ik vertel je over muziek over het voedsel van mijn volk er is geen tijd om na te denken jij staat daar waar mijn wereld eindigt en zwaait er naar de wolken met niets anders om over te peinzen dan de afscheidsbrief…

Waarom zou ik vormvaste rijmpjes schrijven Terwijl het vrije vers me beter ligt Kan ik de plooien straks nog gladwrijven Waarom zou ik vormvaste rijmpjes schrijven Om mijn kostbare tijd te verdrijven Of ben ik het aan mezelf verplicht Waarom zou ik vormvaste rijmpjes schrijven Terwijl het vrije vers me beter ligt…

iets willen schrijven dat is niets dan tijd verdoen doorstrepend wat je schreef opnieuw schrijven en ook dat weer schrappen aangezien wat je gedacht had slecht bleek maar bij nader inzien nog zo gek niet was misschien zelfs bij benadering het beste hoe- wel uiteindelijk toch ook alleen maar bij benadering en dus zo ongeveer precies niet…

Is de tijd te dichten? Iets zinnigs over te zeggen? Iets te schrijven wat beklijft? Dat is nog maar de vraag! Over tijd kan je wel denken En maximaal overdenken Neem daar de tijd voor Dat is geen vraag, dat is een weet!! Want wie de tijd neemt Ademt de tijd Leeft tijdloos!!!…

mocht ik een dag bezig zijn met een gedicht, dan zou ik nu nog schrijven. als ik tien minuutjes nodig heb om na te denken hoe lang het zou mogen worden, dan had ik dat zeker nu al gedaan.…

Op een dag zal ik niet meer schrijven op een dag kent niemand mij meer ach, ook wie schrijft zal niet eewig blijven op een dag leg ook ik het bijltje er bij neer.…

In je gedichten leef je, Kun je onbekommerd reizen Door de tijd, Kun je schrijven Hoe de oertijd was, En na jouw tijd De eeuwigheid - Voor ons werd je Stilaan een vreemde, Die onmerkbaar uit Het zicht verdwijnt…

´k Had eigenlijk geen tijd om dit te schrijven Ik ben niet met vakantie maar zit thuis Gekluisterd aan de bank en aan de buis Maar toch wou ik niet in gebreke blijven Geen tijd!!! Zeeën van tijd had ik ervoor Want ´k schreef dit tussen de medailles door…

Bloem destijds nog zo mooi wist te schrijven doch schrijven blijft hard werken al denkt menigeen daar anders over in tijden van haastige kriebels op facebook…

Ik sta op een bed en schrijf op de muur, spring op het bed op en neer om de woorden waarmee ik wil beginnen zo hoog mogelijk op de muur te schrijven De maan in de lucht als een letter uit een doos letters, als ik misschien geen tijd meer heb om te leren schrijven.…

Ik was die wilde schrijven omdat ik niet meer eenzaam was en wilde wachten. Dankbaar zal ik ze vinden. Want ze zijn van mij gebleven en de stilte zal ze niet meer terug vragen zolang ik blijf schrijven en de tijd en de dood blijven lezen.…

Bidden, leren, schrijven, lezen, Spelen, werken heeft zijn tijd. Moeder lief ’t kan ook niet velen, Dat de tijd verwaarloosd wordt. Lui zijn, zegt ze, is tijd te stelen, En ons leven is zo kort!…

als het vandaag je laatste levensdag was waarna je voorgoed zou verdwijnen nam je dan nog tijd en moeite een gedichtje te schrijven ? wat zou je anders nog gaan doen ?…

Ik denk soms al weet ik het niet zeker dat zij die zich het minst vaak schrijver noemen, meer te vertellen hebben de weemoedige vreemdelingen die geen tijd hebben om te schrijven ze beleven pure poëzie en ademen het leven, waarover schrijvers schrijven en het zal mijn eigen pen niet zijn die woorden herhaalt, van wat ik hen niet heb…

Schrijven stille kreet Je verstaat het keer op keer Mijn koele bloedend woedend hart Schrijven stille kreet Letters vallend uit mijn gedachten Verleden heden of een toekomstrede Schrijven stille kreet Je roept steeds harder Ik mis je, meer en meer…

ik schrijf om te herinneren maar ook om te vergeten of om te kunnen zeggen wat anderen reeds weten ik schrijf om te verjagen of in mijn hart te sluiten om niet te hoeven praten of juist te moeten uiten ik schrijf om druk te zijn of om stil te blijven om weg te kunnen dromen of angsten te verdrijven ik schrijf voor jou alleen of honderdduizend…

ik letter de dagen zo gaan ze voorbij tussen de regels met pen rij voor rij dragen mijn woorden verdriet en plezier schrijven is leven op papier…

De onzekerheid overwonnen onderneem ik mijn eerste stap zal 't me gaan lukken ben ik goed genoeg voor 't schrijverschap De pen is mijn allerbeste maatje maar af en toe voel ik vijandigheid dan weet ik 't even niet meer ben ik alle woorden kwijt Soms komt er niets uit de vingers doch... m'n hart kent mijn gevoel op papier verschijnt…

duister woelen schrijven is sterven in de herfst…

dezelfde tekens haalt of later terug vertaalt zo heb ik de bron van mijn schrijven geëtaleerd aan een wereld die lezen al vroeg heeft geleerd…

Woorden, die overgaan in zinnen, gevoelens, die het van gedachten winnen, zinnen, overgaand in een couplet, emoties, die ik in woorden omzet, strofes, vormen een gedicht, gevoelens, even voel ik me weer licht...…

schrijven is niet moeilijk maar vaak pijnlijk woestijnen droge stilte in het willen begrijpen zit gedrevenheid altijd weer rijzen vragen die als nomaden door het denken zwerven net als je denkt te weten ijlt de waanzin voorbij spaties van leegte die het hart niet konden vullen…

Geldingsdrang vormt de lucht van bruin bier en rook de scheppende ziel vereeuwigd op papier een hobby gevuld met creatief vertier en voel jij die prikkel tot schrijven ook?…

'k heb er lang over nagedacht en gekeken en gewacht gecheckt en afgestreept opgevraagd en weggesleept aangevinkt en gemarkeerd zwart op wit en ook verkeerd nagemeten en verkort vergeleken en opgeschort beschreven en afgedaan opgepoetst en laten staan omheen gedraaid en ingekeken veranderd en afgezeken punt en komma's bijgedaan die zijn…