Alle inzendingen over slavernij met wel ee

Vissers zingen op de Li Rivier ze heten hetzelfde allemaal seizoenen spreken eenzelfde taal voor Chinezen met aangelijnd schollevaar om te laten schieten alzeker duizend jaar Vogels met om hun keel een ring zoals men ook met slaven omging in werktijd wordt niet gegeten vast ligt dat waarin bij de jacht in eendracht tot overgave is gebeten…

We leven met de nukken van de pluim De weerman kan ons ijs en sneeuw beloven Maar op zijn woord kun je hem niet geloven Zodat ik al zijn praatjes niet meer pruim De vorst is weer een keertje weggebleven Die Hiemstra kan ik echt geen pluimpje geven!…

Al had de slavernij dan wel veel wreeds, We maken bij het schoonmaakwerk nog steeds, Heel graag gebruik van de Antilliaan. ‘t Is niet dat hij nog alles van ons pikt, Al wordt nog steeds wel veel door hem geslikt.…

- Wel, Wendy woont waar Wilma werkt... Waarempel? Waarachtig? Wel, wel, wel...…

Jij kwam en heerste driehonderd jaar over mijn land over ons over mij In drie eeuwen leerde jij de taal van mijn pijn niet spreken Hoe snel ik het felle woord van je zweepslagen verstond Een zonnebloem die zich gehoorzaam wendde naar de zon D’e ta boko S’anan Konde jij hoorde mijn slavenlied niet Mi ta kas porfin Ik ben eindelijk…

Reeds lang diep in de schedels gevallen ogen, gebroken ruggen, vergane oren, zullen niet meer zien, niets meer voelen, nooit meer horen. Laat staan spreken.…

o zoete slavernij met ketens vastgeklonken aan hem die aan mijn zij luidruchtig ligt te ronken…

- Hieldt ge eens tegen Slavernij Tachtig bange jaren stand, Krachtig volk van Nederland! Thàns omsluit u strenger band.... Blanke slaven, vecht u vrij!…

vrij We zijn slaven van de maatschappij We leven gewoon nog steeds in slavernij…

ander nachtdienst draaien kan Overuren worden geschrapt CAO-loon onthouden Zo opereren duizenden bureaus door criminelen in stand gehouden Vandaag excuses, vandaag slavernij Kabinet Rutte huichelt voorwaarts en kijkt schaamteloos opzij…

het brandmerk twee tellen roodgloeiend ijzer tegen de bange huid het gebogen lichaam bezegeld getekend een ijle kinderstem zingt van ver vuursteen vuursteen brand me toch niet zo…

Het zwart-wit dilemma vergroot, omdat blank zich tot slavernij toe keerde en zo de macht genoot. Nu in alle ellende het ziektebeeld, die onder zwart-wit wordt verstrooid, en aan allen wordt uitgedeeld. De illustere geschiedenis, over miljoenen jaren, wordt nu het beeld verfrist, wat al eeuwen is te verklaren.…

Zwart, was het wat ik zag, de nacht overschaduwde de dag, als een donkere nevel... Kleur, zag ik niet, de zwarte gloed overschreeuwde, haar schriele wezen in 't niets... Even, gloeide haar ogen op, bij het zien van haar huid, zwart... Toen, zei ze de blanke gedag, die haar het leven ontnam... Een zwarte dag in een…

150 jaar geleden schafte Nederland de slavernij af voor zwarten wel te verstaan De slavernij voor blanken bleef gewoon bestaan De boerenknecht, z’n vaar en moer waren erfslaaf van de hereboer Een arbeider in de katoenfabriek stierf uitgemergeld aan een koliek Z’n vrouw moest hoereren om niet te creperen en de kinderen, zo had God verkozen…

157 jaar geleden schafte Nederland de slavernij af voor zwarten overzee wel te verstaan De slavernij voor blanken hier bleef gewoon bestaan De boerenknecht, z’n vaar en moer waren erfslaaf van de hereboer Een arbeider in de katoenfabriek stierf uitgemergeld aan een koliek Z’n vrouw moest hoereren om niet te creperen en de kinderen, zo had God…

een rimpelend maïsveld op een stille onbewolkte dag de zachte stilte de herinnering zakt weg uit de man zijn gezicht een masker ogen twee putten zonder glans die de gloed van het vuur niet weerkaatsen als iets wat dood is gaat leven gaat het pijn doen de waarheid wiegt als een vogelverschrikker…

de woede raast door jouw lijf ik ben nog niet aan het oppervlak weet amper wat er diep in je leeft jij praat liefdevol met de doden ik hoor het niet jij toont jouw pijn zodat ik die in mij kan vinden beweeg me blaas leven onder mijn reprielenhuid schud me wakker open mijn ogen de ware liefde is onderweg…

schrille protestklanken schetteren hard: Tubataks, Tuut, Bàaah, Taks glimmende instrumenten ta-ra-ra-boem-di-ee lokken mensen in de straat achter honderdjarig vaandel loopt voltallige fanfare tambour maître slaat de maat…

Dan hoor je ze Kom spelen met de bal Buiten zijn we Jouw vriendjes Kom En dan weer die stemmen Ergens ver verloren Anders dan de werkelijkheid Sommige zijn dood Oud grijs en anders Naamloos verloren Zomaar ongevraagd verschijnt Een helderlicht kindergezicht Je kent het kind Ergens ver verloren.…

Zij ziet in`t veld Madeliefjes staan In het gras dwarrelen Bloemblaadjes Één voor één afgeplukt Hij is misschien geweest Zij houdt wel of niet En Zij plukte voorzichtig Zuchtte diep Hij houdt wel of niet.…

En iedereen lacht en is tevreden Want het kon dus wel, smeden van een band Spontaniteit, is lang geleden Maar eindelijk is er geluk aan onze kant Vergeten zijn de mindere jaren Verdwenen zijn de on sportiviteit Weg zijn de irritaties Wat overblijft is een toffe meid Die iedereen zou moeten hebben!…

Ik begrijp het even niet Het gebruik van ‘wel/niet’ Op welke gronden, Hebben ze dit uitgevonden. Wie was die pientere piet. Maar een twijfelaar Komt er wel niet mee klaar.…

De binnenmond ratelt En spatelt, tatelt En watelt, laat de bewoner Geen seconde met rust Binnenlippen bewegen Koortsachtig om het Onzegbare te zeggen De buitenmond zegt niets Hij vertrekt geen spier…

het zal zo niet blijven het donkere oog van winter dat mij het argeloze ontneemt en alles doet vervagen alsof ik je nog nauwelijks ken; de belofte die je gaf tussen zwaluwen en de twee stenen waarop het vervolg te lezen was, je gedicht onder een bloeiende boom als een zachte blos op de mijne op het licht dat neerviel, zonder aarzelen…

Daar sta jij dan Op een plek die ik niet bereiken kan Je bent zo dichtbij Maar zover weg Ee plek waar ik moet zijn Een plek waar ik kan leven De vrolijkheid die jij me geeft Door mijn hele lichaam laat beleven Niet kan wachten tot ik je kan zien En wanneer ik bovendien Weer in je ogen verdrink En ik mijn leven als compleet kan zien.…

160 jaar geleden schafte Nederland de slavernij af In de koloniën wel te verstaan De slavernij in eigen land bleef gewoon bestaan De boerenknecht, z’n vaar en moer waren erfslaaf van de herenboer Een arbeider in de katoenfabriek stierf uitgemergeld aan een koliek Z’n vrouw moest hoereren om niet te creperen en de kinderen, zo had God verkozen…

Vanuit mijn knieën scheur ik open wat is weggeplakt ik tors jouw zwarte handen in mijn vuile witte op ons stuk grond smeek ik u ontvang mijn spijt hef mij op vanuit de erfzonde naar uw vergevende ziel waaruit hoe klein hoe groot niets valt herstellen dan alleen maar verdienende rust pardonneer mij!…

A-u, o-u, a-u-w, o-u-w of dubbel ee, d of t of een dt - stop ermee! Stop ermee! -------------------------------------- uit: 'De liedjes voor kinderen', 1977.…

Omdat in de kolonie Suriname Het volk ten tijde van de slavernij Verkocht werd voor een appel en een ei Komt er een monument om ons te schamen. Nu gaan slechts voetbalspelers uit dat land Voor veel meer geld als slaven van de hand.…

In Amsterdam durft men hard op te treden Dat oor van Piet, die blinkend gouden ring Is bij de intocht een herinnering Aan ons schandalig slavernij verleden Zo wordt een kinderfeest voor je het weet Tot op de laatste pofbroek uitgekleed.…