inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.464):

het treurlied van een decemberroos

het zal zo niet blijven
het donkere oog van winter
dat mij het argeloze ontneemt

en alles doet vervagen
alsof ik je nog nauwelijks ken;
de belofte die je gaf

tussen zwaluwen
en de twee stenen waarop het vervolg
te lezen was, je gedicht onder een bloeiende boom

als een zachte blos op de mijne
op het licht dat neerviel, zonder aarzelen

en dat nu het lot
onder de sneeuwstilte vandaan
haalt


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 7 december 2010


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.8 met 20 stemmen aantal keer bekeken 482

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 15 jaar geleden
Zo heel mooi.
lijda, 15 jaar geleden
het treurlied zo zuiver weergegeven, de donkerte die het argeloze
ontneemt, mooi gevonden.
Astridv, 15 jaar geleden
Een droef-mooi schrijven, zoals een roos onder de sneeuwstilte vandaan haar schoonheid heeft behouden.
Martien Montanus, 15 jaar geleden
"het zal zo niet blijven". Heel mooi!
ingridvoerman, 15 jaar geleden
Iedere zin, zo gevoelvol mooi.
Rudolf, 15 jaar geleden
Boeiend
julius dreyfsandt, 15 jaar geleden
een heel mooi gedicht,,,,
amanda malinka, 15 jaar geleden
Intens.....het doet bijna pijn...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)