Alle inzendingen over slee

Schichtig kind kleine vogel gekortwiekt alleen in dromen verstrikt dribbelt gespannen van hier naar nergens heen. Kunnen vleugellamme vogels huilen misschien? zwijg onder de zware vleugels van verstikkende ouderlijke vonkenregens. Veilig dromen onder de tafel over echte ouders zij zullen haar halen als vogels met gespreide vleugels…

Hoe diep de afgrond Is waar langs ik Gelopen, soms geslopen Ben, kan ik van hieruit Niet zien, geen meting Mogelijk om deze diepte Te peilen en van de juiste Mijlen te voorzien, Afgrond met op de diepste Bodem een sediment van Onverwerkte emoties die Mij met alle geweld Naar beneden trekken, en zonder Mededogen naar zich toe…

Kerstman, kom naar mij in Salvador, op je slee -- met de kamelen.…

doet hetzelfde ik ga hard ik verlies me evenwicht de slee slaat om het knappen, scheuren, kraken de boom is hard harder dan de slee hard als de diamanten waterval verstijfd van kou Auww… Daar lig ik daar lig ik met mijn open mond in de sneeuw me broer en zus kijken gespannen en dan doodse stilte nog een keer!!!…

Vrolijke jodelaar Oefent hier dagelijks Op hoge c Of zit die bangige Aspirantrodelaar Weer met zijn vingertjes Onder zijn slee?…

't was een Amerikaan: deze slee kon motoren varvangen. Het kletterde tegen de ruiten. Al waren er plensbuien buiten, ze werden niet nat. - En succes, dat men had, want de slee was een prikslee voor 't spuiten.…

Joho, hij was luid zingend onderweg En vrolijk rinkelden de kleine klokken Voor aan zijn slee, door rendieren getrokken, Maar toen had onze brave Kerstman pech, Want door een stel gewapende malloten Zijn al zijn trekrendieren doodgeschoten.…

Mijn vader had een slee, na snel beraad, op eigen wijze in elkaar gehangen Het leven van de slee heeft kort geduurd We werden door een stoeprand aangereden en vader zei: ‘Je hebt niet goed gestuurd’. Zei hij dat echt? ‘t Is zestig jaar geleden, Waarschijnlijk was hij niet eens in de buurt. Toch heeft dat sleetje in mijn ziel gesneden.…

't Was waarlijk, of hij niet kon slikken, Toen hij de slee schoof voor haar deur. Hoor Wimpje, zucht hij, onder 't dansen, Zag ik zo menigmaal jou aan. 'k Zei in me zelve Pieter Franssen! Hoe is 't? wat ben jij aangedaan. Ik heb zo'n zin in jou gekregen. - ‘Zo zeker!…

Je zou het bijna niet kunnen geloven: deze een meter achtenzestig grote man is ooit over de wegen gevlogen in een grote Amerikaanse luxe sedan. Ik kan de elektronica niet genoeg loven; als kleine man had ik toch voldoende zicht, mijn zetel als chauffeur rees naar boven, het systeem reageerde zoals ik had ingericht. Comfortabeler auto heb…

mijn slee moet gerepareerd zodat ze volgend jaar goed over de daken scheert Lieve kleintjes, slaap zacht volgend jaar kom ik weer in die nacht snoepjes in jullie laarsjes leggen en vergeet ze niet op de juiste plaats te zetten!…

Belletjes rinkelen zacht achter een slee. Met de romantiek rondom de kerst telt ook het verlangen weer mee. Een verlangen om meer onbevangen los te mogen laten van al wat ons tot zorg was en op ons drukte als loodzware dictaten. Een jaar van plichten en zorg- betrachting trok aan ons voorbij.…

wandelen in de verse sneeuw de slee sleept achter ons aan ik neem het touw van haar over haar koude handjes sluit ik even in mijn vuist kijk omhoog; de hemel ziet grauw een druppeltje hangt aan haar neus wangen kleuren rood van de kou haar ogen glinsteren terwijl ze kletst zonder ophouden gewoon apetrots om in de alsmaar…

Dat met haar meegetrokken slee wat loopt te dromen. Zo maar een beeldimpressie van een gewone winterse donderdag. Eenvoudige gebeurtenissen die ik zo graag aanschouwen mag.…

Sinterklaas rijdt niet over daken, de Kerstman vliegt niet in zijn slee, een onbaatzuchtig persoon begon met mooie gedachten en nam de wereld daarin mee. Warmte en liefde verspreiden is het hoogste goed, omdat de mens in moeilijke tijden graag iets voor een ander doet.…

voor Jocha De mist pakt de polder in, hult elk gehucht in een gewaad en ook de slee- en meidoornhaag, sloten, kreken, bruggen, putten, hutten, een school, de danszaal en een kerk, de mist is als een verlegen regen, ze leekt weemoedig op je neer tot traag de voorhang opengaat en de zon doorbreekt.…

Ze rijdt pronkend door de straat in een grote dure slee maar het contrast in groot als ze náást haar wagen staat. Ze loopt met een air in een truitje van Zeeman een broek van de markt en een versleten colbert.…

in het park staat hij met zijn hoofd boven het dak het opgroeien zag ik en de wildgroei van de stad 's winters was er weinig uitzicht de sneeuw bedekte het gras en het blad je zag soms een kind op een slee wat mist over de vijver en tussen het riet de ochtenden waren mooi totdat hij zijn bladeren gaf…

nu sneeuw niet meer is, en ijs frisheid van een kerstbevroren sterrenhemel in vroege morgen de slee, het schaatsen, ijskristallen op het raam winters speelplezier, als prehistorisch dier uitgestorven nog even rest in oude zielen de herinnering krom gebogen uit de tijd deze generatie sterft en met ons wat winter was…

Samen kochten ze een breier wisselden die om de maand, truien, sokken, soms een vest rolden uit het naaldenbed van links naar rechts roetsjte de slee de maand vloog om geen pand bleef stranden leeg kwam het de ander toe per auto of bij vlagen te voet met wandelwagen tot een tweede werd gekocht nu liggen in hun kasten de breiers werkeloos…

op de slee glijden we van de heuvels wit is hun kleur, de kleur van hoop zonder enig obstakel glijden we recht naar beneden ik voel me weer kind, in harmonie, samen met mijn kind maar als ik glijd van de heuvels van het leven gaat alles veel moeizamer ik kom hobbels en putten tegen, ze gooien me omhoog en weer omlaag…

En krijgt u dat niet op uw slee? Het mag natuurlijk niet gaan dooien, dan smelt mijn sneeuw beslist te gauw en daarom vraag ik, Kerstman een grote doos met winterkou.…

Boom in groen, rood en goud, rond haardvuur kinderen luisterend naar verhalen van weleer van koningen vergezeld van een ster, op weg naar een wereldreddend kind, geboren in een stal, bij engelengezang Oude legendes maken plaats, voor oude man met baard en slee met rendieren, elfen, sneeuw en ijs en pakjes in gekleurd papier, gebonden…

glijend door de sneeuw op een slee van prachtige kleuren trek jij mij voort en ik heb het nooit zien gebeuren ik werd ondergedompeld in een zee van mooie vormen windkracht nul op de schaal van liefde maar het begint nu toch hevig te stormen rollend van een helling prachtig rood ik ruik de heerlijke geuren en bijt weer stevig in onze…

In een heel anders klinkende stilte met miljarden dwarrelend, in ’t gelid elk vlokje onbetekenend met elkaar vernietigend, wit Een bibberhondje met een dekje bibbert een oudje schrikt, en denkt owee één verkeerde stap en mijn heup in tweeen en een kind schreeuw om een slee Die hele andere witte wereld waarin je opeens alles zo anders vindt…

Zuidpool: die van de pinguïn, vogel in duikerpak die het eigen lichaam als slee gebruikt om over de hard geworden winter te glijden. Vogel die liever zal zwemmen in het donker onderwater dan vliegen in het licht der eeuwigheid. Ik kan de pinguïn wel begrijpen. Slapend zien we meer dan met de ogen open.…

in deze intieme tijd brengen niet zo zeer sneeuw den boom of bal hert pool hond ar of slee glitter bel krib mis man herder stol beeb wijze ree hulst mistel stuk ster of stal sfeer drama en romantiek nee juist veeleer de te vroege val van de kerstpiek men krijgt uitgerekend het land aan de te laat opgeruimde middenstand…

Zuidpool: die van de pinguïn, vogel in duikerpak die het eigen lichaam als slee gebruikt om over de hard geworden winter te glijden. Vogel die liever zal zwemmen in het donkere onderwater dan vliegen in het licht der eeuwigheid. Ik kan de pinguïn wel begrijpen. Slapend zien we meer dan met de ogen open.…

met kerstmis je eigen rendieren de belletjes aan de halsters als lampjes in de mist en natuurlijk kan je slee op banden rijden- deze volle kring vliegenzwammen waar een sjamaan voor zou betalen zou jou als de roep van ganzen en de duindoornbessen die nog resten als de koperwieken en de kramsvogels en de zwermen spreeuwen doorgevlogen…

Bomen getooid met ballen, piek en sneeuw, engelen met ‘peis en vree’, kerstman met versierde slee, huizen vol hemelse muziek, konden mij niet echt bekoren. Alleen weten dat jij er was en altijd tot het heden zou behoren. Ik kroop dieper in mijn jas, koude beet in mijn oren, en volgde blij in jouw pas.…