Alle inzendingen over sprich auch du

Spreek ook jij, spreek als laatste, zeg wat je te zeggen hebt. Spreek - Maar scheid je nee niet van het ja. Maak wat je te zeggen hebt zinvol, geef het de schaduw. Kijk om je heen, zie hoe levendig alles is - Rond de dood is het leven! Waar spreekt hij, die vanuit de schaduw spreekt.…

soviel scheint schon gesagt .....................................................ueber den fluss der liebe dichtest du mich dann an, fluester dasjenige was ich noch nicht in deine seele gelegt habe ....................................................ich fluester die liebe…

stake as un wilt beeist du mait paktu du avont su was un schaduwgeeist en gunoot ut meeist ga henu sai du geeist en ontkleet ju net as mai geein fent sal hier dan komme want bai du meeist blotu staa du keruls in du rai…

- Van waar koms du* getreden Zo laat door rein* en wind, Van waar komst du getreden, Alleen, du blonde kind? - Du smidje van de woude, Ik kome van het veld Waar vader heeft gestreden, Waar vader ligt geveld. - Lo*! viel hij, ’t was met ere*, Dijn* vader welbemind. Wat bergt dijn blauwe schabbe*, Du arrem heldenkind?…

De woorden verzamelen zich een put, een sloep, de berg een zwaan op de vijver es ist auch l'imitation een trappenhuis de dageraad op de terugtocht wachten op het vertreksignaal en een spoortje bloed…

De woorden verzamelen zich een put, een sloep, de berg een zwaan op de vijver es ist auch l'imitation een trappenhuis de dageraad op de terugtocht wachten op het vertreksignaal en een spoortje bloed…

‘n Hartz raken kannst om weem du zijt en niet om weem of wat du kennst of met Wederhaling van heilige Bronnen die voor du zijn verzonnen weil du niet zelf na hoeft te denken wat du uit dein Hartz schenken wil probier erst maal in eigene Woorden ‘n Zin aan dit Leben te geben voor du weder die verruckte Non-Spraak der schmoetzige Mannetjes…

Wie weet daar dan nog iets van Dat kon je toch bij de Chinees afhalen Covidius waer bestu bleven Du coors die doot du liets mi tleven…

' dan vraag ik als egidius 'hoor 'ns even du coors die doot, maer wien liets du tleven?'…

Voor de tiende maal op rij, lopen zij die " iets " hebben met het monster kanker, de Alp op. Voor de tiende maal op rij en al ben ik er zelf niet bij, mijn hoofd loopt mee! Voor hen, die voor de tiende maal op rij alles opzij zetten om de mensen die eraan stierven, of eraan lijden een groot hart onder de riem te steken…

Buitengewone opluchting toen jij mij zei ach Du mimosa…

God wat is er hier tog gaande, wat is er aan du hand? ut antwoord kryg ik later ut staat sochtends in du krant. du woorden flitsen voorby, er komt un beeld tot stand, zet muself aan du kant God waar ben ik nu beland? want du dinge die ik zie zyn op mu netvlies gebrand, ik leef niet in un Sprookje nee dit is Nederland.…

Zij omsluit hem met haar benen Laat hem rusten tegen zich aan Ze speelt met hem en hij met haar Gevoelens versmelten zich met elkaar Op het hoogtepunt ‘t is werkelijk waar komen ze gelijktijdig zoals heet te zijn het ideaal verhit en vermoeid klaar de cello en z’n bespeelster…

nog erger dan het sterven is bij leven verlatenheid erven en chaos je zuigt in een kolk waar de ziel likt aan een scherpe dolk *dans le paradis du coeur* het touw naar de hemel lijkt gebroken de opperherder is, onaangekondigd, ondergedoken ik hoef niemand te vertellen hoe mensen mensen pellen *dans le paradis du coeur…

Halfweg september Place du Tertre je mantel grasgroen die kleuren van toen weet je nog het was mij om het hazelnootbruine van je ogen te doen…

De hele dag roep ik uit ganse krachten, En du, mijn God, en wilst daarop niet achten; Ik hou niet op van schreien alle nachten, En zwijge niet. Daar du nochthans door 's werelds gans gebied De heilge bist: Ja 't eeuwig lof en lied Van Israël in alle zijn verdriet Blijfstu genadig.…

Chaos is een keuken vol konijnen na een rampzalig kerstdiner, eten met je vegan dierenvrienden; het leek zo’n leuk idee. Til je hoofd op van de tafel, jaag de meute naar hun hok, weg de wortels, weg de sla, en geef Flappie aan de kok. Stop met tobben, geef niet op, ga nu maar gewoon uit eten; en als je met Pasen koken wil, laat dat dan…

- de donder rolt en het regent ook binnen uit alle klieren -le tonnerre roule et il pleut même dedans des toutes glandes - the thunder rolls and it rains even inside out off every gland -dass Donnerwetter und es regnet auch drinnen aus allen Drüsen…

Niet te vertrouwen waren - Heb ik zo maar ineens een Inval, zo maar een gedachte Die bij me opkomt en die mij Op nieuwe gedachten brengt - Niet meer haten, niet langer Nadragen van zoveel narigheid - Zij verloren ook hun jongens, Hun zoons, zwagers, ooms En andere familie en vrienden Uit eigen dorp of stad - "Die haben ja auch…

rode rozen zomaar vielen op de mat hoort de postman zingt weg Ik geef je ’n roosje mijn Roosje Conny Vandenbosch Negentien zus en zoveel Alles vergeelt gaat dood Alleen de klank Die blijft Weisst du die Rose, die Du mir gegeben?…

Du coors die doot, zoals allen moeten, Du liets mi hier, alleen en klein. Van alle dingen die ooit vergaan, Blijft slechts een liedekijn, een refrein.…

Irgendwie bist du süss staat er met viltstift geschreven op een bank van het tweede perron te Bad-Bentheim blijken Duitsers irgendwo toch poëtischer dan ik ooit heb durven dromen…

Irgendwie bist du süss staat er met viltstift geschreven op een bank perron 2 te Bad Bentheim blijken Duitsers irgendwo toch nog poëtischer dan ik ooit heb durven dromen…

Bij ons is er op dinsdag nooit malheur Het alomtegenwoordig panorama Der actualiteit voorziet in drama Doch niet op dinsdag, au jour du bonheur Ook onze sonnetteur wordt teruggefloten Ons podium blijft zelfs voor hem gesloten…

Maar hij moest droevig verdergaan: het zwakke hart, dat nog niet wist, wel opmerkte de tuingeluiden in mineur: Bruder Martin, schläfst du noch? Hörst du nicht die Glocke? Hier begon de angst van negen symfonieën en de dood.…

Ik woonde niet eens aan een rivier toch staar ik weer in de verte naar niets, naar het water dat ook niet kiezen kan waar het terechtkomt over welke giftige gronden en stekelige verwachtingen verdund, bevroren of aangevreten door duizend kilometer zon Aan mijn schouders groeien zwarte vleugels van heimwee maar ik weet me gedekt door…

Oubliez moi, musicien joyeux, poète triste; que rien ne reste que rien ne subsiste, que ma matière se perde dans l'immensité du néant, que mon passé se voile dans l'intensité du présent. Oubliez moi, musicien joyeux, poète triste; tournez, dansez, la vie est un bal, finit bien, finit mal.…

Want ons verleden is geen plat du jour! Geschiedvervalsing ligt weer op de loer…

Ja, du-huh...…

waar goudgeel de zon van het groene lover de koele schaduw grenst zilveren in duizendtal vlinders moeder natuur zijdezacht getooid prachtigen zij de dag glimmend gelijk edelmetaal met zorgeloos flaneren van blad tot blad zo geluk regenend dwarrelen als parels zij geluidloos het leven met groeiend verlangen naar vrijheid van zijn…