Alle inzendingen over stenen volk

Stenen volk, trommels roepen, markeren de tijd als het water haar doden wegspoelt en de oude wegen wegbrandt.…

Overlevering stammende uit de oudste tijden van een volk dat een toren wilde bouwen reikend tot de hemel Tegen Gods wil bleef het volk bijeen waarop Hij hun taal verwarde >>> Overmoed van toen die mensen hun Toren van Babel voorbij wolk in meervoud, hoog aan het gewelf bouw tot in de hemel Tegen Gods wil bouwt 't volk steen-op-steen…

Het ‘brood en spelen’ blijkt nog steeds te werken: de populist speelt graag voor Sinterklaas, zo wordt hij bij verkiezingen de baas en kan hij rechten van het volk beperken. De mensheid stoot zich door de eeuwen heen helaas nog altijd aan dezelfde steen.…

een wandelaar vraagt me: 'welke volken er hier streden?'…

Het moeten stenen harten zijn en ogen zonder licht niet meer in staat tot enig voelen door de zucht naar vernietiging totaal verblind geen dialoog meer mogelijk hun taal spreekt slechts met tongen van haat mens tegen mens, volk tegen volk eens vruchtbare akkers met bloed bezaaid talrijk reeds de neergestorte vogels moeders in eeuwige rouw…

Zo’n twintig jaar geleden in Berlijn Zag men een volk verbaal en vreedzaam vechten Om zo de monsterlijke muur te slechten Die Oost en West twee werelden liet zijn Maar daar is, met het ruimen van de stenen De muur tussen de mensen nooit verdwenen…

Het volk roept uit de woestijn om het manna na de regen. Welke leider groot of klein voert hen na veertig jaar naar de zege. Is het Mozes uit de stam van Abraham? Of het gouden kalf dat hen het land beloven kan? Een staf breekt het water uit een steen en voert het volk door een hoge zee heen.…

Een keten rond een steen geworpen, zo is deze boef geboeid: met ijzerdraad en diamant. Het volk haalt, met bloedbesmeurde koning in het land.…

voor steen…

Drie stenen zitten op een steen. Acht stenen liggen er om heen. Daar onder liggen er nog negen. Andere daar naast en tegen. Een steen steekt half uit het zand naar buiten om zich nog eventjes te uiten. Leer, kinderen, dit uit zijne mond: houd steeds een vuist boven de grond. ------------------- uit: Tirade 1968…

Bergen als bultruggen. Hellingen waar je een tor wordt, stilte hoorbaar toeslaat, tijd vlug weggulpt langs watertjes... Je nadert een persoonlijkheid. Stapvoets voer je een gesprek. 'Het is goed om hier te zijn.' (Beamende kreet van een lammetje.) 'Je wil er gretig tegenaan, hè? Let wel: winden krijgen vat op je. Ik kan wel tegen wat…

Ik ben net zo'n steen, gepolijst door het leven en in de toekomst uiteenvallend tot stof, ach wij stenen uit het paradijs aan deze kant van de muur waar de vorsten in afzondering lijden aan verveling en de zorg om dat zo te houden…

Moeder zit te driegen Aan een mantelzoom. Zusje moet nu wiegen: Zoeteke, slaap en droom. Broederke, broederke mijn, Laat mij uw moederke zijn. Dekken zal u zusje, Ligt ge blootgewoeld; Kussen met een kusje Dat ge bijna niet voelt. Broederke, broederke mijn, Laat mij uw moederke zijn! Moet ge mee naar schole, Dwars door weer en wind,…

Daar komt de Lente: Ze spreidt algauw Haar hoge tente Van licht en blauw! De velden laaien In zonnegloei; De weiden waaien Vol bloemenbloei! Het beekje huppelt Zo vlug en fris; En zilver druppelt Van bies en lis. De bomen strekken Hun armen uit. De wilgen lekken, De berk loopt uit. Al! takken, twijgen, Al wierookwerk! De leeuweriks…

een oorlog die wel gewonnen maar nooit genezen kan zijn grond dat bloed kan zweten tranen uit natuurlijke bronnen eeuwige pijn zal ieder kind zijn kinderen tekenen de wereld stap voor stap aan het verenigen tegen de gruweldaden die een volk verjaagd heeft in 1 klap een volk dat zich in de geschiedenis zal vereeuwigen zonder hun waardigheid…

Niet langer onder 'zijn' duim rollen met een wederzijdse satisfactie nu voor het eerst de stenen; die met een versteende luim als nog iets van een rock-and-roll tijdperk aan een vrijer volk mogen belenen.…

Ik leef tegen een volk dat zebrapaden aanlegt over wonden, Dat boven onze botten steen op steen Bewoont, dat leven wil voor zich alleen. Leeft dan in angst. Ons bloed wordt niet geronnen. Op hoeveel scherven vlees weerkeert het recht. En opgeblazen domme wraak en gal Is wat er rest, als hersenen gaan denken.…

Door don- en wolgagoten werd beweerd dat Ob veel langer is dan Elbrusz hoog, en dat zich op de Jenisej bewoog een vloot van kofschepen van Makkums tjeerd Een schipbeurt was pas in de zomer klaar met bakstenen en kalk, van boeg tot steven zo'n Fryke skipper had een spannend leven twee eeuwen reeds voor Peter, grote tsaar En 's winters…

Het volk deugniet, zo achterbaks en zo gemeen. Het maakte ieders zo mooie hart van steen. Ze leefden van roddel, achterklap en jaloezie. Het deugniet volk groeide en iedereen zei ik wee 't nie. Wie zou er opstaan en vechten tegen het kwaad. Wie o wie durfde te vechten tegen hetgeen wat leidt tot haat.…

Macron laat zich door het volk adviseren Misschien ook iets voor het Haagse formeren Laat het volk de politiek stimuleren Het volk zal goede ideeën etaleren Tjeenk Willink, ga bij het volk te rade Breek de politieke façade…

Ik ben een steen. Geef me een duw En ik geef je te leen Een lawine van stenen, ruw. Maar niemand duwt. Ik blijf staan en ween Tot de storm luwt En weer ben, een gewone steen.…

tussen beelden in het park tast ik je stilte af geboren in de zee lig je ingetogen gestold een blauw gedicht van steen nata in mare innemend als de welving van je been.…

Als een steen mij op de maag ligt Ligt hij mij niet in de weg Als een kei mij op de weg ligt Moet ik daar dan omheen Als ik een kanjer van een rots ben Beklim mij met een groot allure Kun je zeggen dat je die steen Met het meeste gemak hebt gehad.…

schrijf in woord aan een stijgend beeld dat ons in stenen steedsverdeelt tot mensen die weer verder komen langzaam rustend in de mooiste dromen…

onze liefde was als een kostbare steen in een ruwe rivierbedding we werden ondergedompeld in de heldere stroom die ons kabbelend kuste het leven verliep als een rivierstroom die zich haast naar zee en zoals waterdruppels de stenen uitholt, zo versleet de tijd ons hart de steen is geslepen, gekerfd vol littekens het hart het heeft de…

Iedereen 2cb koel de trip je leven een vuurwerk of niet? Beter is geïsoleerd goed is niet haalbaar verlicht nooit verleerd intergalactisch gebaar. Melancholisch gewaar in twaalf stappen de weg en het gevaar wie zal `et ooit snappen. Iedereen een eiland niemand de rots in de branding en uit de brand het schouwspel de leugen…

jaar na jaar de vuursteen heeft geen besef van tijd nodig liggend wat oncomfortabel in een rivier steen te zijn toevallige voorbijgangers schaatsend met ijzers is het ijs het enige wat de steen nog scheidende houd om een vonk te creëren…

opmerkelijk genoeg liggen in zwaar gesteente volle kleuren in het verschiet we gaan onze stenen nog breken zo dadelijk met blote hand of tegenwoordigheid van geest maar nu even niet…

er was eens een ezel die zich drie keer stootte aan dezelfde steen die midden op zijn pad lag de eerste keer was het donker de tweede keer had hij dorst de derde keer was hij verliefd hij zag niet waar hij ging hij leerde aan zijn nageslacht dit pijnlijk fenomeen elke ezel echter zal zijn eigen hoeven stoten .…

Geesten van stand wonen, men weet het, gaarne onder een steen. En niet alleen in het theehuis denkt men zo beminde, de schorpioen, de grijze pissebed, de vaal gezinde muis kan het u vertellen.…