Alle inzendingen over sterfdag

Een herfstdag en een sterfdag... ik herdenk De dode, die me, in ver verleden, gaf Dit droeve leven, 't wanend groot geschenk. Ik wil 't niet vloeke' en werpen van mij af, Maar 't zingend dragen, tot de dood mij wenk' Naar blauwe hemellente of donker graf.…

Het is vandaag een extra blauwe hemel die naar ons lacht het ontbreekt jou hemels niet aan idealen en kracht Met liefde zijn jouw ogen in blikken op velen gericht verlegen verlevendig ik die beelden in een gedicht. Ja soms zijn er wolken die op oneven dagen breken vorst sneeuw ijzel of regen door gevoel willen kweken. Zonder ideeën of echt…

te vechten wij droegen samen pijnlijk lijden leden, maar vergaten ons onderling redelijk te berechten Een illusie is bezegeld de sterfdag geregeld het hoofdstuk is uit, de bladwijzer zoek jammer, liever las ik met jou het hele boek…

Wat zijn er weer veel mensen tien jaar dood Hun levenslopen worden doorgenomen Dat zat er vanzelfsprekend aan te komen Daar elke sterfdag tot ‘n mijlpaal noodt Zo dient voor prominenten het creperen Als opmaat voor geregeld jubileren…

Deze dag vandaag Is de dag voor mijn verjaardag In een vlaag ging hij voorbij Over twintig minuten ben ik jarig 28 jaar. En dat zo vlug Ben alleen niet blij ofzo Ik voel me rot en stug Zo lang alweer is dertien jaar Precies over een kwartier Mijn moeder niet meer hier…

van mijn kalenderjaar rest na een verschrikkeld jaar slechts een sterfdag een dag dat minuten opgaan in het nu dat ik je opbel om je weer eens te zien toen je zichtbaar laat was voor je pianoles om leven zijn geluid en inhoud weer te geven botsend jammer dat haar adem verkeert in mijn doodse stilte…

Vandaag op de sterfdag van Mam Iedereen heeft vrij en is gekomen Met zijn allen naar het kerkhof Lievelingsbloemen meegenomen Een mooie koude maar zonnige dag We zijn niet verdrietig of bedrukt Zijn Pap en Mam nog altijd dankbaar Dat niets ons uit elkaar heeft gerukt Daarna aanschuiven aan de eettafel En maar praten over Pap en Mam Herinneringen…

20 jaar geleden plotseling bij ons vandaan Echtgenoot, vader, opa, weg uit ons bestaan Een leegte, een gemis, wie had dat ooit gedacht.... Op 68-jarige leeftijd was het al "volbracht" Ieder jaar rond deze tijd komen wij tezamen We staan dan stil en luisteren naar het noemen van de namen De naam van deze mens, dankbaar voor zijn leven…

Met mijn mobiel naast bed kan ik niet slapen Niet slapend grijp ik snel naar mijn mobiel Mijn vriend vindt dat maar achterlijk gepiel Want daardoor ben ik dag en nacht aan ’t gapen Hij wil dat ik in bed je weet wel doe Ik heb geen smoes meer nodig, ben te moe…

Vandaag word het mijn sterfdag jij was voor mij waardevol. Vergeet mij niet ik zal jou niet vergeten. zoals je ziet is mijn hart versleten.…

U hebt nog tegen mij gelachen en vroeg zacht : kom jij eraan? veel meer woorden heb ik niet gehoord toen bent u van ons heengegaan. U was zo moe, het lichaam was op we wisten dat het afscheid kwam en wij u los moesten laten toen God u in Zijn armen nam. Uw lichaam kreeg een plekje in de aarde uw ziel maakte een hemelse reis nu mag u voor…

We wisten niet wat wij hadden en daarom hadden wij alles. Filosofie over historie. Magie in handen, hoofd en geest. Muziek tot in de diepte van gelijkenis: Mark, de vriend die ik immer mis. Zijn leven vermengde zich met mijn leven. Hij gaf, het, gratis en voor niks. Zijn houding om altijd van te blijven houden. Mark leerde mij te leven…

16 augustus 1977, de wereld werd opgeschrikt, Elvis was niet meer. De man van Jailhouse en Love me Tender, was vertrokken zonder afzender. De wereld stond even stil, niet echt, maar bij velen wel. Elvis was niet meer, maar zijn muziek wonderwel, bleef intact. 16 augustus 1977, de dag dat Elvis stierf, staat velen in het geheugen…

En kan ik vrolijk lachen Heb plezier en denk dan niet Hoe kan ik hem zo missen Er zijn dagen dan gaat het niet Dan zit ik thuis te waken Huil omdat ik besef Dat ik niet meer met jou kan praten Er zijn dagen die zijn voor ons Je dochter en mijzelf Ik zie je ogen en je neus En dan toch niet, zie je dan vervagen Er is een dag , jouw sterfdag…

Haast tien jaar her dat jij, Driek, ons verliet Je verzen blijven onverwoestbaar goed Incluis hun fijne vinho verde-gloed En ook je beeld verdween níét in het niet: Met lach en kloeke baard en vlinderdas Staar jij naar ‘t mooiste meisje van de klas…

Ik kijk naar de foto die mij zo dierbaar is Het is vandaag die dag, de dag van het gemis Dat jij ons dertien jaren geleden plots verliet Het was niet te bevatten en groot was het verdriet We gingen allen verder, zo goed als dat het kon Maar niets was meer hetzelfde zonder jou onder de zon Maar zien we nu de zon die op ons schijnt en naar…

Jeetje wat gaat de tijd toch snel Een moment uit het verleden Herinner ik me nog wel De moord op Pim Fortuyn Is hier een voorbeeld van Dat is wat ik nog goed herinneren kan Ook al is het dit jaar (2022) Twintig jaar geleden Dit is een moment Die blijft mij altijd bij Zal voor altijd in mijn Geheugen gegrift blijven staan Mijn God, alweer…

na vijf jaar nu vaart een visserman voorbij hij draagt schoenen rond zijn nek en in zijn handen houdt hij slechts Latijn een grote paraplu verbergt de zon voor even, evenals de regen valt ze evengoed langszij het water schittert zijn kristallen glans als de pas geronnen terugblik op zijn ogenblauwe lach deze vijfde sterfdag bloeit…

Ik zie mijn spiegelbeeld in het raam zachtjes hoor ik mijn naam ik kijk om mij heen maar het geluid verdween komt het omdat ik aan je loop te denken of moet ik er geen aandacht aan schenken of zit je stem gewoon nog in mijn hoofd gelukkig is het nog niet gedoofd ook hoor ik in mijn gedachten nog steeds je lach denk nog vaak terug aan je sterfdag…

Onlangs vond ik op een wandeling een mooie witte steen ruw nog met aardgelaagde strepen hem thuis gewassen en geslepen eindeloos gepolijst tot hij schitterde in de zon een naam er in gekerfd, een edele naam die in eeuwigheid niet sterft wel duizend keer gezegd over het aangeharkte pad ontdaan van afgevallen blad naar de rustplaats gebracht…

het was misschien een warme herfstdag, dat jouw vlinders ineens overleden, en jij je zomaar overgaf aan hun sterfdag.... Het leek wel één groot schimmenspel, en dat onze liefde alleen maar in mijn hoofd bestond... en toch voelde deze liefde heel naturel, waarom heb je mijn hart toch zo verwond....?…

immer voelend sinds jij mij verliet De geurende rozen in mijn armen, terwijl winterse zon mij weet te verwarmen, leg ik één voor één op de aarde voor jou, mijn schat van een pa om wie ik in stilte nog rouw Als ik Westgaarde weer verlaat met ogen nog droog en strak gelaat weet ik als ik thuis ben gekomen warme tranen zullen stromen want de sterfdag…

Dit is het, waar recessie toe verplicht en als het aan minister Dinges ligt, dan krijg men op z'n sterfdag pas pensioen. Zo wordt pensioen een groot evenement, want velen zijn tot levenslang veroordeeld wat werk betreft. We geven hier een voorbeeld: beschouw d'Amerikaanse president.…

Het is bijna de dag van de te verse gravering, de papieren, bloemen, de dag die zich herhaalt, alles wil herhalen wat herhaalt kan worden. Is het 't gemis, de ontroering van toen en nu, het denken aan het leven wat geleefd werd het niet weten, nog niet durven uiten en voelen. Wordt 't nu, helaas stekeblind, werkelijk verstaan, nog steeds…

wie kan mijn historisch geheugen opfrissen vertel mij welke vorstin verjaarde op negen en twintig april of vieren wij de stervens- koude sterfdag van de kak met verantwoord vals vioolspel: Wilhelmus in het Vondelpark een stap in een kleumend winkelcentrum een blik op een verkreukeld laken met afgedankt speelgoed, een discodreun van achter…

het was een zonnige herfstdag de lange schaduw liep voor me uit naar mijn oude woonstek daar kwam ik het verleden tegen stond leunend tegen ’t verroeste hek hier schoof een oude grens mijn tijd vooruit naar nieuwe wegen met een zucht liet ik met weemoed los dat wij nog samen waren voelde oude pijn van zijn gebroken snaren in zijn hoofd…

M'n ouderende vriend verkiest crematie familie haalt hem over tot begraven graf als monument voor 'n geliefde plek om herinneringen op te halen De stervende mens wil het graag geloven hij wordt begraven, sneeuw bedekt z'n graf de tijd schrijdt voort, niemand komt langs ik sta alleen aan je graf op je sterfdag Het graf gekozen om te laten…

Twee jaar na jouw dood Werd ze geboren Mijn kleine meid Precies op jouw sterfdag Ze leek zoveel op jou….. Was dat jouw manier Om mij te troosten Niet langer verdrietig zijn Doorgaan met mijn leven Ook zonder jou…..…

Op Claus' sterfdag overleed eveneens de Vlaamse dichter Eddy van Vliet. Met alle lichamelijke beperkingen lijkt relativerende en autobiografische poëzie voor een man zoals Claus, het wondermiddel. Wat mij betreft mag hij Elisabeth in dit opzicht overtreffen en in die zin een gedegen concurrent worden van Eddy van Vliet.…

Wie schrijft die blijft geldt zeker voor Couperus Hij was een visionair, qua plaats en tijd Zijn leven was primair schrijven gewijd Soms voordrachtskunstenaar, zoals Homerus Een rusteloze geest, een pen-nomade Die metamorfoseerde in figuren Die hij bedacht, zijn eigen creaturen Een eindloze portrettenpromenade Theater van de geest in…