Alle inzendingen over sterrennacht

ondoorgrondelijk de taal welke hemellichamen schrijven met 'n sierlijke schildersstreek wiegende cypres in maanlicht steekt hoog boven de verafgelegen stad uit houdt zijn kobalt ons in de ban sedert zonsondergang ~* Geinspireerd door De sterrennacht is een schilderij van de Nederlandse postimpressionistische kunstschilder Vincent van…

Leer mij in sterrennachten zijn gouden zin verstaan.…

Lichte nacht, die lichter zijt Dan mijn donker droeve dagen, Sterrennacht, die groter zijt Dan mijn kleine hart kan dragen - Laat mij knielen in het duister, Waar geen sterveling mij ziet, En mij bidden tot uw luister: Doof het licht mijns harten niet!…

mijn gedachten zijn zo helder als deze sterrennacht rimpelingen in het water nemen af evenals zorgen gekoesterd door het vuurtorenlicht waan ik me veilig…

Flip, ons konijn van een jaar of acht was bang dat hij met Kerst werd geslacht hij ging er vandoor samen met Flapoor en verdween stil in de sterrennacht.…

een palet vol bonte klodders kleuren zie ik jouw silhouet en ruik ik wierookgeuren In de donk’re sterrennacht ben ik zo’n fantast Ik heb de nacht doorgebracht met één of andere kwast…..…

Elke liefde gaat voorbij behalve die van jou en mij liefde als een lentenacht sterrennacht voorbij liefde die een liedje zingt elke liefde gaat voorbij…

bijna uitgestorven appelras waar ik vroeger graag in beet teloor geraakt in de tijd denk ik met weemoed aan zijn schil die je op kon wrijven tot die glom en de illusie gaf van een sterrennacht…

zijn sprankelende tonen weerklonken in het zingen van de zee tot we stilstonden en zelfs het water zweeg nee, zei hij de maan verdween in tintelende golven droegen tere loopjes ons zwevend in de sterrennacht er was een droom…

in de stilte de wonderbaarlijke pracht van een sterrennacht vond ik Zijn woorden vlammend warm een onuitblusbare kracht een gloeiend kooltje aangewakkerd dwars door de verlorenheid het geschreven leven de hoop, de liefde van Hem over de dood heen gespreid…

Zijn schim dwaalt door de nacht die het donker nauwelijks haalt de maan nog lang niet vol van zichzelf wacht rustig af hij droomt er van een vleermuis te zijn die scheert langs donkere takken zo schaduwt hij een hemellichaam tot een sterrennacht…

(Sterrennacht) Jouw lippen voelen als Satijn; fluweelzacht Bloed giert door mijn a'dren Blij als ik jou zie Lente, zomer, herfst en winter Jouw liefde warm Sterrennacht Jouw lijf voelt als zijde rups. Natuurgetrouw en zacht als eeuwige Voor altijd balans Voorjaar, najaar en hoogseizoen Laat mij van jouw (Kom bij mij!)…

Op het veelkleurige Pyreneëse plein daalt de avond roze als op een schilderij. In dit bijna mystieke late lichtfestijn dooft het warme zonnelicht boven de bergwei. De ruige rotsen verliezen hun scherpe kant, lijken zelfs kwetsbaar in hun versteende donker, tonen de wandelaar hun eeuwenoude band met de zwarte hemel en zijn sterrengeflonker.…

Hoog aan de hemel flonkert oeroud sterrenlicht spoelt in stilte aan. Vlammend valt een meteoor door de steilten van de nacht.…

Lichte nacht, die lichter zijt Dan mijn donker droeve dagen, Sterrennacht, die groter zijt Dan mijn kleine hart kan dragen - Laat mij knielen in het duister, Waar geen sterveling mij ziet, En mij bidden tot uw luister: Doof het licht mijns harten niet!…

een achteloos gemak trek ik mij voort aan een tak ik heb de zomer aan twee bomen beweeg me tussen lust en dromen stop de warmte onder mijn huid en mijn oren vul ik met geluid dat buitelt uit fluitende vogels voor mij geen volle zee of zonnebrand maar een boek en af en toe de krant, in rozen met hun feromonenkracht en de stille, zachte sterrennacht…

De avond valt in romantiek verliefdheid tijdens nachtmuziek ze schenkt zichzelf een rode wijn zijn zoen voelt zachter dan satijn een climax en dan slapen gaan om `s morgens samen op te staan ze ruikt de ongepoetste lucht van drank en trek terwijl hij zucht zijn kussen smaken naar het gelag waar zij hem voor de eerste keer zag teruggeworpen…

'k Aanschouw luisterrijke bladerpracht tinten in roodkoper, geel en goud gedecoreerd met asparagusgroen begin van de avond voor sterrennacht. Heel sereen het spiegelend water schaduwstammen in blauw zilverschijn nu genieten van dit indrukwekkend moois want morgen is een dag voor later.…

de kleur van jouw ogen streelt me heel zacht ze stralen zo mooi als in 'n heldere sterrennacht de vorm van jouw lippen ze kussen me amandelrond hoe ze me laten zweven met mijn voeten van de grond de krullen van jouw haar ze spelen rond mijn gezicht intens genietend van ons vlinderen wij met ogen dicht…

blijf liggen murmelt de regen vandaag geen leeuwerik die zich op grote hoogte met een lied laat horen daal af naar je diepste slaap waar geen sterrennacht is rust nu maar onder dunne stille bomen vertrouw de duisternis waar het licht niet langer vecht voor levenslucht slaap nu maar stilt de regen…

De sterrennacht is opgestaan. Ik verlaat mijn plaats en bewonder het landschap in de regen.…

Strooien mijn gedachten langs helder blauwe lucht of in sterrennachten zenden naar licht der maan laten vliegen over horizon om daar in zonlicht verder te gaan.…

En later in de sterrennacht, een versleten hond blafte nog even vergeefs en schier overbodig naar de oude, wrede maan, was er niets meer. Niets meer wat hem nog verontrusten kon.…

jij sluierde macht langs slankranke vingers transparante voiles dwarrelden sierlijke pracht je lach sprak zacht de meest verleidelijke kleuren subliem waren hun universele flitsen in je ogen te bespeuren tegen de donkere sterrennacht lichtte blond zacht op een volmaakte wij ging in vereniging de schepping voorbij…

daar waar zacht het leven dooft waar vorst en wit de warmte rooft weet ik ons toegedekt wij stralen nu geen kou meer uit in heldere sterrennachten het herfstige tapijt beschermt ons in het lange voorjaarswachten wij kiemen lente ondergronds sturen groene punten door de sneeuw naar licht daar bloeien zij in kleuren en openen ons nieuwjaarsvergezicht…

Verkwikt verlaat de zon het bed van de sterrennacht, de tent waarin zijn bruid wacht Vrolijk als een held rent hij over de middag en de avond terug naar haar lichaam Zo ziet David in de hemel Gods hand en de wereld daarin gevat, zo mooi moet Zijn grootheid zijn voor wie er over nadenkt dat het niet anders…

eeuw en van de 20ste het begin was de havelock ontzet- tend in Toen gehangen over de schouders met armsgaten zonder zin, dus zonder mouwen maar mét bedekkend pelerine vaak als overmantel gedragen in een nacht die dan laat weten zon is gezakt een verspilde nacht; om te vergeten Desolaat landschap verwaait vrijheid dat in een mooie sterrennacht…

heb alle bijbels gelezen religies beleefd papyrusrollen nageplozen om te zoeken waar engelen vlogen wilde de hemel construeren leren hoe het daar gaat het knielen en bidden proberen zoals het in de schriften staat eindelijk gevonden wat ik zocht de hemel gezien in een feeërieke sterrennacht goddelijke liefde gevonden die jij me bracht…

in de donkergroene bundel neuriet de held dromend zijn legende tegemoet schepper van een poëtisch collage dat de ogen vasthoudt zoals The Joy of Life of Sterrennacht ik ben een kosmos schrijft hij een oneindige ruimte samen met alle materie en energie een van de wilde jongens halfgod van innerlijk gezang weefsel van stemmen ik…

Het donker omsluit mijn lichaam, een vreemde sterrennacht... Wie loopt hier nu zo eenzaam? Je weet naar wat ik smacht! Een tinteling bruist in mijn lijf en wordt een wervelstorm... Je weet je met jezelf geen blijf, mijn lust wordt nu enorm! Ik neem je vast, neen, geen verzet, jouw lichaam voelt zo goed...…