Alle inzendingen over stille week

de stille week werd bruusk verstoord toen het nieuws over Brussel werd gehoord dat terreur en moord hard had toegeslagen met onbeschrijfelijk leed en zoveel vragen de stille week werd bruusk verstoord voor mensen onschuldig gewond en gedood door gekken die zichzelf zomaar opblazen en daarmee grotere massa's weten te raken de stille week…

de stille week werd bruusk verstoord toen het nieuws over Brussel werd gehoord dat terreur en moord hard had toegeslagen met onbeschrijfelijk leed en zoveel vragen de stille week werd bruusk verstoord voor mensen onschuldig gewond en gedood door gekken die zichzelf zomaar opblazen en daarmee grotere massa's weten te raken de stille week…

Stille week, een week om stil te gedenken Jezus’ lijden en sterven, Hij gaat ons voor Wij mogen Hem volgen de wereld door Totdat Hij ons Zijn heerlijkheid zal schenken. Stille week, Jezus zal de dood overwinnen Hij heeft dan Zijn grote strijd volbracht Een nieuw tijdperk wordt van kracht Wij mogen opnieuw met God beginnen.…

Zo te sterven als een vlinder op het water Geruisloos, voor de stille week, niet later Haar laatste wens was in besloten kring met zang en dans te worden gecremeerd Waar naast haar odes aan Piaf en Shaffy en 'Ne me quitte pas', chanson van Brel, In een laatst encore als requiem Haar 'Laat me niet alleen' gememoreerd…

Stil zijn zal ik want de dagen die komen heb ik nodig om te leren begrijpen waarom. Nu zoek ik nog naar antwoorden. Wie ben Je blinden zien doven horen verlamden staan op. Geef me een paar dagen om te ontdekken wie Je bent. Stil zijn wil ik maar wel voorlopig zoals een geheim dat straks onthuld wordt. Stil staan wil ik bij het…

Stil zijn zal ik want de dagen die komen heb ik nodig om te leren begrijpen waarom nu zoek ik nog naar antwoorden wie ben Je blinden zien doven horen verlamden staan op leer me deze dagen te ontdekken wie Je bent stil zijn wil ik maar wel voorlopig zoals een geheim dat ooit wordt onthuld stil staan wil ik bij het…

Stil zijn zal ik want de dagen die komen heb ik nodig om te leren begrijpen waarom nu zoek ik nog naar antwoorden wie bent U blinden zien doven horen verlamden staan op geef me een paar dagen om te ontdekken wie U bent stil zijn wil ik maar wel voorlopig zoals een geheim dat straks onthuld wordt stil staan wil…

Week op het wit van het wazige land, Week door het grijs van de wolken daarachter, schemert de schijn van de zon, die met zachte goudglans de zomen omrandt. Blank als de glans op het wazig verschiet, week als de schemer van de zon door het grijze, weifelt het licht door mijn stille gepeinzen, schemert de vreugde door mijn lied.…

Nog is het nacht en rust heerst overal De bomen roerloos en geen vogel fluit Geen tweets of mails en GSMs staan uit Geen blaam, beschuldiging of strijdgeschal Dan ergens in die stilte kraait een haan De mens ontwaakt en gaat er tegenaan…

Still loving you deunt uit de luidsprekers een heruitgebrachte gouwe ouwe en een herstarte verhouding na de maand februari die acht weken lang duurde Je zwijgt en ik antwoord: ik ook je zegt niks en ik snap het…

Lichte krullen bloeide lente rond mijn mond zomer warmde mij een glimlach klein, maar toch waait de herfst in blije bui mij kleuren stil, wat winter brengen zal ik heb zoveel gekregen al of kan het nog?…

de stille gedachten in een klein gebied waarop men levende letters in het leven ziet stroomt langzaam samen tot een klinkend rijm aan de gedroomde grenzen van het zwijgend zijn…

haar betoog was zo vurig tegenover mij kaarsen dansten in haar ogen ik luisterde niet keek alleen naar die ogen haar lippen langs haar heen ze vroeg iets nikske zei ik zag de week voorbij verlangde naar haar stille huid…

Een beeetje licht na zoveel weken duister en sneeuwklokjes die dapper bloeien gaan; ze groeten ons, al moeten ze vergaan en weg is dan weer heel die stille luister. Zo laat ons goed zijn nu het hier nog kan, want morgen komt er mogelijk niets van.…

zo dierbaar, deze week van oude en nieuwe verhalen verweven door stevige draden de witte ophaalbrug wat hebben wij genoten van bootjes op het Spaarne slenteren rond de Bavo broodje gezond bij "Jansje" stille rust in Teylers Hofje…

nu is het stil wind weet van geen richting meer bloemknop blijft gesloten vogel strijkt geluidloos neer heel de schepping weet… het voorhangsel gescheurd de band is weer hersteld de sleutel omgedraaid morgen zal het anders zijn dan komt de dood tot leven…

Ik ben de dame met lichte geest en heldere ogen die in stille liefde van haar priester houdt nog het meest.…

De vleermuizen razen De wereld is verlaten Vergooi je leven niet met poezie Zei Komrij zie je dat dan niet De vuurkolf danst Zoals de muggen zouden dansen In trance En het vergaat Zo ook de woorden En was een lach Die sprak zonder te horen…

…’k Voel me zo vreemd, – zo vreemd bevángen zijn… Uw stille stemme fleemt als zoete wijn.…

Zij keek mij zonder ogen aan en zag welhaast door mij heen Haar ogenlicht leek uitgegaan Inwendig dood, zo het scheen Lege blikken zagen door mij, als van een onbestaand mens In hemdje met jeans, als kledij uitte zij haar zwijgende wens Stille woorden, zonder klank zweefden uit haar droge keel Dan week ze van de mistbank haar blikken…

Zal ik blijven wachten alleen aan tafel? Mijn ogen springen en zwaaien Help Help Help Schepen varen voorbij Ik roep steeds harder met mijn schouders maar ik ben onzichtbaar Stad en land overstromen schepen vergaan volgepakt Help Help Help Ach, zal ik zal ik blijven wachten?…

Geen storm, geen stilte een diepe deining van mijzelf in mijzelf verloren zijn Mijn organen vervloeien Vlugge visjes golven onder de huidspiegel Een vergeten verlangen stroomt over mijn wangen…

Kijk Mijn handen Ze zouden iets moeten doen Maar ik weet niet wat Niemand heeft mij nodig Saaie dagen, lege handen Blaadjes in de wind En zand Ik let op het zand Kijk Een foto Vitrage voor de ramen En een schim erachter ..Dat weet je wel mam ..Dat ben jij ..Kijk ..Ons huis, de tuin ..Het prieel waar papa koffie dronk ..…

Ik zie veel schippers gaan, en naar mij zwaaien alleen voor mij vergeet de wind te waaien ....Er is geen zuchtje wind meer ....nergens wind meer Ik lig maar in de haven, in de haven en dobber dag na dag, ik dobber dagen ....er is geen zuchtje wind meer ....nergens wind meer Mijn plannen heb ik opgeborgen, opgeborgen als proviand voor onderweg…

Ik ben afgedwaald Geen onkruid hier De tijd raast voorbij over een druk spoor Volle treinen zonder mij! Vervangen door een ander hoop ik voor mijn collega's Maak je geen zorgen we redden ons wel je ziet er heel goed uit je bent vrij! Woordenwagons! Ik sta hier alleen! Op aangeharkte paden…

Elke tien jaar leef ik in een andere wereld met andere wensen De oude zijn gepasseerd door nieuwe omstandigheden Herinneringen bleven achter Tevreden met wat dichtbij is koester ik van tijd tot tijd wat was, de vriendschap die we nog voelen, ook al is er ongemak geslopen in onze ontmoetingen We wonen te ver van elkaar en willen wel,…

Hier komen maar af en toe mensen Ze brengen geld, dag en nacht staan de voordeuren open versierd met vergulde sneden Ik heb gehuild bij het afscheid Papa's handen op mijn schouders Mama's kussen op mijn hoofd Een uitverkoren kind was ik maar ik huilde niet van vreugde ik huilde om al de jaren die ik wijd aan het vuur in deze tempel van…

dat het gauw voorbij zal zijn dat ik niet hier ben, niet nu dat ik alles voel wat ik niet wil dat ik niets voel behalve afkeer dat ik in een zinkgat gevallen ben dat ik misschien wel gefilmd word en dat ik niet herkenbaar ben, hij wel, zo- dat ik een bewijs heb dat ik durf te laten zien dat ik niet weet wie hij is dat ik bang ben voor…

Het was haar kleed dat afgleed van wat het verborgen had gehouden niet hooggesloten maar als een streling op de wind, een vlies dat slechts zichtdicht de welvingen verried van wat een leven had te gaan proces van rijping ze lachte zonder reden dacht ze zonder naam ze lachte vreemd en hard en wachtte op momenten die onschuldig…

eens in de week neem jij een groot stuk ruimte in de telefoon gaat terwijl je komt tuut tuut tuut tuut aaaaaaaaaah dan ga je, moeiteloos week ik me los, nog zacht, nagenietend dan een dagje rauw waar je zat even boos waar je niet bent stil worden, rustig van binnen de waakvlam laten branden…