Alle inzendingen over stiller stilst

Stilst…

Verstild verdriet is mijn mond die schreeuwt maar niemand hoort ogen die verdrinken maar niemand ziet hart dat niet wil weten maar onmogelijk kan en stil, stiller, het stilst als ik aan de liefde denk.…

We zijn stil stiller dan stil de stilste stilte ik voel een kuchie een hoesie, een proesie maar mijn geest is zoveel sterker dan mijn lichaam ik blijf dus stil en slaak geen geluid zodat ik stil blijf en voor allen de stilte bewaar en het snikkie, het natte snikkie, dat slik ik in!…

In een hoek van de kamer zat ze helemaal ineengedoken nog kleiner dan het kleinste kind en stiller dan de stilste wind. Trillend als een espenblad wetend dat de volgende klap gaat komen geen stemgeluid dat uit haar keel de weg nog vindt zo leeg, alleen en onbemind. De angst laat haar nog harder beven.…

Eenmaal zoveel vuren branden tweemaal zo lang nog langer nog nog heter nog en als het vuur besterft nog stiller nog dan voorheen hou ik van jou.…

als een inktmop die allang bekend was voor hij werd gemorst op de korst van brood kruimels waarmee het spoor duister werd en alle papegaaien zijn verwend werd de ruimte van de aan mij toegeschreven tijd verlengd Tussen twee oogopslagen in wordt papier plissé en plooibaar maar verbreekt de stilte niet als bruggenbouwer, niets is stiller…

Is het ergens stiller dan van binnen er is niemand die daar praat verwonderlijk dat je daar leert kennen wat je aan de buitenkant ontgaat…

Vergeef de man zijn agressie; hij had enkel lief in zijn stilste uur.…

Door diepe dalen weerklinkt in jouw stilste lied een verloren stem.…

Stiller dan stilte zijn gedachten in mijn hoofd. Stiller dan stilte is mijn stem zonder klank. Stiller dan stilte is de ziel van mijn gevoel.…

stiller dan zwijg ik de dag stil ben ik stiller dan je woorden tot mij vandaag vaag ik weg ben ik stil stiller dan je woorden me zeggen…

In de kroeg de stilste klant brandewijn tot aan de rand tegen alles weer bestand blijf ik zittend een passant…

Ik zie je lopen, Zo dichtbij En denk dan honderd dingen Ik zie je lachen Soms om mij Wil stil verwonderd zingen Maar wat ik denk en wat ik zing een hard onhoorbaar lied Dat merk je niet en weet je niet Zo onverstoorbaar stil Steeds stiller dan ik wil... ...toch zing ik ooit Had ik bedacht Als alles beter is Als jij bij mij…

ijsbloemen en sneeuw een stille witte wereld witter en stiller…

soms lijk je even vergeten in de ruis van het leven maar als het stiller wordt laat jij je weer weten in de hoge lach van een onzichtbaar kind spelend met de wind op zonverlichte stukjes bos waar stof in schaduw danst boven het warme mos in rust kom jij nader vult aan wat haast gestolen heeft en zorgt dat ik weer voluit leef…

Mijn oren verstaan slechts woorden Dus vertel me van wie je bent, en zeg me welk licht te fel straalt zonder sluier dat verhult, of van onwetendheid misschien onbeschermd voor de schuld zuiver in haar handelingen oordelend met zienend oog Vertel me toch, over de blinden gezien door de ogen, maar onbekend voor zichzelf schreeuwend van…

In een stug rieten mand is mijn leed geweven tot breekbare materie Terwijl ik in stilzwijgen verga, tot de steen die mij openen zal Nimmer ging ik tot donkere nachten doch tot tere tranen die uitbreken als Invidia…

Ik dwaal door regen en ochtendschemering Tastbaar in mijn kleine woorden De stilste straten van de slapende stad; Zo begint de morgen vederlicht En groeit de wereld om mij heen…

stiller dan ooit zonder geluid vergeet ik je sneller dan ik wil veranderen anderen mijn leven rij ik je voorbij zomaar even op een maandag en ben ik stil stiller dan ooit…

de lelijkste de stilste (de stomste?) degene met de meeste punten degene met de slechtste smaak dus: waarom zou je? er zijn er zoveel anderen die beter zijn dan ik ja: waarom zou je?…

in de stilste nacht van korte dagen spreken vragen luider in verhaal een taal die dwingend is die handenwringend schrijnt omdat er nooit een oplossing verschijnt die draagbaar is voor beide kanten ook de kribbe had daarmee te kampen want in het onbevlekt ontvangen van Maria nam ook Jozef zijn gereedschap mee ik zag die…

Stiller stil Als de ijsvogels dromen raken wordt het stiller stil met koude handen ijzende ogen De clown die lacht bevroren tranen zijn schoenen veel te groot De danseres die huivert wankel op het slappe koord Het applaus is mager als de fluister stil valt verdwijnt zij in de mist Stiller stil huilt zij Boulevard of frozen…

Het is stil maar dan verbreekt jouw lach de ijzige kilte Ik zie jou herinner jou en hoor jou weer Het geluid weerkaatst van links naar rechts En even lijk ik tussen hoog en laag te zweven Maar het wordt steeds stiller steeds stiller stiller stil doodstil Tot ik de stilte erken Tot ik besef dat je er echt niet meer bent…

Stiller, stiller, stiller zakken Nacht en dagen om mij heen – Als de sneeuw de dorre takken Dekken zij ’t verleên. Doch hun hout wacht, diep verborgen, Menig, menig wederkeer, En mij komt de jonge morgen Nimmer, nimmer weer!…

daar in de achterkeuken scheurde haar lijf en alles verbrijzelde zwart borsten en buik werden getooid met een lijkstoet van razernij bomen huilden naakt en gekromd om haar ogen in het gras en de kinderhoofdjes lagen stil , ongeneeslijk ziek achter het raam van angst ik zag wat ik morgen nog zie…

Stiller nog dan buiten, je hoort de wind niet noch vogels fluiten. Ik sta omzwachteld met de grote stilte één.…

verstrikt in een streng die ons omknelt stiller almaar stiller een verdord blad schuifelt van stoep naar rand verder weg niets blijft bewaard het onvermijdelijke tot het einde vol in het gelaat zien tot we niemand worden…

Het is stiller op straat het is vooral stiller in de harten van Nederlanders Zij denken mee zij leven mee zij beleven mee zij kijken mee zij voelen mee zij huilen mee zij en zij: wij herdenken nationaal de MH 17 vlieg/oorlogsramp!…

En dan is het herfst de beuken worden stiller van zwijgen komt goud…

de eerste sneeuw mooier stiller de wereld nu wij nog…