Alle inzendingen over stoelgang

als keien op de maag liggen mijn vragen daarbij ontlast ik ook nog traag dus komen de antwoorden na vele zware dagen…

De stoelgang stroef doe ik opgejaagd m'n best m'n draai te vinden; ze staan in de rij om in mijn stank te mogen zitten…

vaak ga ik alleen mijn weg het getuigt van moed en kracht soms word ik gedreven door een onweerstaanbare drang in mij en buiten mijn macht ik sluit dan de deur bij mijn dwingende stoelgang…

Elvis bleef ongelooflijk discreet ofschoon hij sterk aan zijn stoelgang leed. In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Daar ik per dag vijf aspirientjes slik Heb ik nog steeds geen darmkanker gekregen; Ook voor mijn bloedsomloop is het een zegen En voor mijn stoelgang en mijn rikketik. Het mag dan wel funest zijn voor mijn maag, Dat kleine nadeel accepteer ik graag.…

hebt erbarmen met je darmen…

te dragen zonder het piepen, kraken of klagen glimmend geboend en zonder kras Zo mijmerend glijden de oude tijden wrang mijn verleden kan ik niet zomaar vergeten de sporen hebben mij gehavend en getekend daar had ik in mijn prille jeugd niet op gerekend ik ben niet gek geworden maar raakte bezeten van de verloren hoop op een goede stoelgang…

De houder van een stadstaat zonder jeugd, de vader van een land vol halve mannen, heeft voor zijn reis al uitgewerkte plannen: hij gaat naar Albion, als hoeder van de deugd. Op basis van een godvergeten boek gaat waanzin hier vermomd als staatsbezoek.…

Als je tijd voelt verstrijken en je wordt niet meer rijker maar armer en armer last van je darmen je voelt je steeds meer bang met een afnemende stoelgang Ga dan, ga dan, blijf, bewegen laat je figuurlijk rondzweven over de paden, breed en smal over de heuvels visa versa dal Ga met jezelf dealen, handelen ga samen of alleen wandelen…

ik neem uit het medicijnenkastje een aspirine en een dosis filosofie die de stoelgang bevordert en helpt bij de afvoer van afvalstoffen zoals een wandeling op het strand het schuldgevoel doelmatig afweert neem ik vrede met het keukenwerk en dis gedienstig het avondmaal op want ik heb zo waar de schijn tegen kan niet even schuilen voor…

de stoelgang? rui? één groot goed heeft het ons gebracht: onvoorwaardelijke liefde! daar doe ik het vandaag voor! . Foto: zelfportret.…

uit doelloos duister opgestaan de stijfheid weggetrokken door een buigzaam, vroeg begin het levenloze licht verrijkt naar meer dan fletse beelden weelderig begint de dag mijn slappe buik verdraagt de trage stoelgang van de eerste vaste norm een arrogant geworden dichter is in vorm; hij schrijft de daagse zaken af ik schrijf en blijf…

De tijd ging hemeltergend langzaam, tot hij met een stoelgang rende naar 't toilet; hij deed z'n geldbehoefte op de pot. De vrouw dacht opgelucht: 'Ik kan weer dokken.' Ze stond verheugd al klaar met haar pincet. Hij had helaas de flapdrol doorgetrokken.…

De grauwe dag neemt ook vandaag zijn aanvang met wachten op wat snel verleden heet steeds door 't tehuis weer dagelijkse trage stoelgang tot een moment, dat zijn totaal vergeet.…

alom mij heen bestaat al jaren een Cordon Sanitaire cellen waarin rollen veelal grijs getint of zo de gezetene bemint zacht en lieflijk bedrukt, nadat de stoelgang is gelukt, het strijken ondersteunt soms in vaart, met haastige spoed doch vaak, zo niet steeds meer, nadat er eerst hortend en stotend lijfelijk…

samen via goedgevulde brievenbussen in donkere afgeladen kroegen waar het blond schuimend bier op bloemen, vrouwen, voetbal wacht zodat het maagzuur kan beslissen over de kleur van de vaas de plek op het dressoir een stoffige foto van oma een bitterbal voor de deftige dame laatste slok voor dat wijf met de pet voordat de stoelgang…

Eeuwig voortdurende stoelgang? Bedreigt een apocalyptische poepmeteoriet ons? Zijn we soms bang voor een Sovjet vijfjarenplan, of misschien voor het hoogste dreigingsniveau van E. coli terreur? Een hygiëneheffing? Een papiervretend monster? Een een op hol geslagen Tesla? Is het de eikenprocessierups? Hebben we allemaal schijtlaarzen?…

Maar wee dit aartsontaarde aarsmoeras waar niemand ooit zijn blote kont kan keren door het gewriemel in het misgewas, opdat de stille stoelgang vast stagnere. Een weldaad dat een tyfusbiotoop als deze naar de kloten kwalmt; een zegen, ‘t eschatologische van deze sloop met Lilith aan het hoofd der hellevegen. Conclusio.…

Het ontwikkelen van een regelmatige stoelgang was een vereist, want ja je zult ’s nachts in de winter of bij regen in het donker maar moeten. Nog net meegemaakt dat er veel met paard en wagen werd gewerkt. Er waren nog vele zandpaden. Klinkerwegen die bij veel regen en vorst spekglad waren, werden langzamerhand allemaal geasfalteerd.…

.~ Mijn stoelgang gaat nog steeds gelijk een speer. Nu het nog kan, eet ik met veel genoegen, want heus het hart begeeft het ooit een keer. XII Want heus het hart begeeft het ooit een keer. Al zal ik alle spek en bonen schrappen en nooit meer in een boerenmetworst happen, eens houdt het er mee op, wat ik je zweer.…