Slechte stoelgang

In het hoekje van deze warme kamer
verlept, vergeten, mijn rieten zitting stug
van alle billen die op mij hebben gezeten
ben ik vrijwel tot op de draad afgesleten
nu met een kermend krakkemikkige rug
die ooit stevig werd bevestigd met een hamer

Mijn baasje sleepte mij altijd kordaat naar achter
plaatste zijn benen wijd en trok me aan mijn poten
krassend protesteerde ik zijn bruutheid keer op keer
hij wipte na de maaltijd altijd houterig op en neer
en hielp mijn evenwichtigheid danig naar de kloten

De tweede was zijn zeer gewichtige vrouw
die zich zuchtend maar kordaat bovenop mij zette
en terwijl haar wijde rokken mij echt benauwden
kreunde ik van inspanning om haar te houden
als haar plompe achterwerk mijn zitting plette

Het kleine joch van dit stel kon amper lopend al klimmen
sjorde me aan mijn latten naar kasten waar hij vermoedde
zoet verborgen schatten, een echte doerak, die meestal
een bestijging moest bekopen met een stevige val
of onverrichter zaken op mij rond stampte van woede

Verjaardagenlang ben ik met vlaggetjes behangen
buurvrouw heeft vederlicht met mijn rietjes gevreeën
schoonmoeder heeft zich ook op mij neer gezet
samen kraakten we als was het Gods wil en wet
ja, ik heb toen regelmatig om verlossing gebeeën

Maar het zwaarst van al waren de kapriolen
van de hond en de kat die me niet moesten
hij beet me in mijn poten of zeek ertegen aan
zij kon het niet laten haar klauwen in me te slaan
dat was erger dan de jaren vol stille broekhoesten

Nu nutteloos denk ik aan het eind van mijn leven
hoe stoer en stevig ik in mijn jonge jaren was
en wat een gewichten ik heb weten te dragen
zonder het piepen, kraken of klagen
glimmend geboend en zonder kras

Zo mijmerend glijden de oude tijden wrang
mijn verleden kan ik niet zomaar vergeten
de sporen hebben mij gehavend en getekend
daar had ik in mijn prille jeugd niet op gerekend
ik ben niet gek geworden maar raakte bezeten
van de verloren hoop op een goede stoelgang