Alle inzendingen over strelende

Alleen jij biedt mij jouw handen, wanneer ik bang ben in het donker van de nacht. Jij biedt ze mij bij mijn erkenning, dat jij mijn verassing bent waarop ik zolang heb gewacht. Alleen jij speelt met mijn huid, wanneer wij intiem samen zijn. Zachtjes streel jij oude wonden en zalf jij met de zoetheid van het gelukkig zijn. Alleen als ik…

De trapleuningen ontsmet ze met de frisheid van jonge lentes. Doe jij de dakgoot roept ze vanaf het balkon stralend van schoonheid.…

strelende handen niet, verraden enkel de onbekoorlijke gedachten, zeldzaam verdriet wil zo naar schoonheid trachten geweldig oogt het strenge silhouet begint kunstvaardig gebogen eerlijkheid te verachten, accentloze vervlakking aarzelt haast, strelende handen houden ongebroken vast.…

Strelende klanken stuk voor stuk meesterwerken taal van een dichter.…

Wensen geboren in zacht strelende handjes hartjes gaan stralen…

Bloeiende tulpen De oog strelende kleuren Thuis in vaas of tuin…

ik zag tonen van de kleine melodie al komen in je ogen vingers speelden met akkoorden door het strelen over huid in het teder raken lieten zij heel lief het warme voelen ontwaken jij lachte in het lichte klateren van hoge tonen wist mijn illuster bedoelen maar ook de eerste viool kent de strelende pijn van onderdanig aan de strijkstok…

Als het gordijn van de nacht door het morgenlicht is opengegaan en de aarde zich aan de lenteregen tegoed heeft gedaan is het gras groener dan ooit en het groen van de bomen uitbundiger getooid fluitekruid en boterbloem sieren als een geweven kanten lint berm en waterkant wiegend in de wind vogels uit volle borst weer zingen en zonnestralen…

Het zijn strelende handen voor dag en nacht jouw bekwaamheid kleurt de hemel open uit mijn winterslaap komen is een verademing. Jouw gegeven warmte verdeeld door mijn poriën het voelt als schrijden over mijn koele lichaam de statische aantrekkingskracht creëert verbinding.…

ik heb de nachten opgerekt in zwart ze sensueel kunnen vertragen in verborgen wat zich geven kan heb ik jouw aandacht willen vragen ik donker je zo teder gebruik de stilte van de nacht in strelend huiveren verleg ik alle grenzen genoten van jouw kracht je hebt me laten zien dat kou ongrijpbaar is gebleven hoe liefdevol het harde is…

zacht zijn gedachten strelend fluweel langs pijn van je dagen verloren hoeveel zout in je tranen het stille verdriet geef jij als vertrouwen in handen verbergen willen we niet herinnering van gisteren is pijn van vandaag liefde is morgen we kussen de toekomst geluk met een glimlach nietwaar…

een werveling als een zuchtend flirtend kind in een spelend strelend leven een sterveling bleek je…

een gulle hand, een strelende hand Dat is warmte en liefde geven!…

zonder grenzen hart en ziel verkennend oeverloos strelend glijden mijn handen van je rug als een traan die valt…

Deze nacht Vochtig zwoel Brandende liefde Tongen strelend Ritme zoekend Deze nacht Vochtig zwoel Kreunend genot Vingers strelend Plagend voelen Deze nacht Vochtig zwoel Uitdagende ogen Wilde passie Naakte oase Deze nacht Vochtig zwoel Brandende liefde Smeltend ineen Druppelend vocht Voldane zucht...…

Ik wil jou in mijn armen, strelend je gezicht, je ogen op mij gericht, wil je beminnen, fluisterend... ondeugende zinnen, ik streel je zacht hier heb ik op gewacht.…

het licht van de maan schittert sterren in haar lach haar hemels lichaam strelend ademt de wind zacht watervallen in de nacht…

ik lig daar in de stilte wachtend op jou komend met de rug van je hand strelend en je lippen kussend mijn lichaam wacht op jou die niet komen zal…

zij koestert verlangen die strelende lach aanvaardt het dromen wat geen antwoord vermag fluistert haar woorden in momenten van pijn verbergt tranen die de hare zijn…

Als slaafje lag ik lekker lui op mijn rug Meesteres Carla zat bovenop mij bewerkte me overheersend maar minzaam noemde mij strelend haar eigendom.…

hoe zacht de herfst kan zijn alsof hij nu alleen voor mij is de blaadjes neergevleid met harmonie in kleuren en aarzelend het strelend zonlicht op mijn huid zo zacht de herfst en jij…

Laat mij Jou tranen Zijn Strelend Langs Je gezicht Laat mij De wind Zijn Als een zacht Teder briesje Langs Je huid En Voel Je geborgen In je Zijn…

Helende wind draagt mildheid verstrengeld tussen de takken van haar beleven Stilte fluistert zwijgend, kussend, sussend, strelend....!…

zoetelief ziekebloed strelende koorts opvlammend pelsdier geplunderde moord brute volharding tot brakens plezier drachtig gefluister genadig ontspoord…

Hier aan de oever van het stil duistere meer diep in gedachten Fluistert het water uit onpeilbare diepten strelende woorden. Met troost voor de ziel en vredige gedachten voor een nieuw bestaan.…

strelend over je wangen glijden mijn vingers om zacht te ontvangen mijn lippen tuiten zich om te vragen naar je antwoord de tinteling doordringt mijn hart en aderstroom met twee armen om je heen…

Verankerd in donkere aarde Voorvaderlijk grillig vergroeid Veilig veinzend bladerpracht Verstrooit verneveld strelende stralen. Om stil bij te staan Tijdelijk geen woorden.…

Je kunt de stilte horen van het prille ochtendgloren alleen het gezang van de vogels streelt je oren om zo even te genieten van dit serene morgenuur strelend zacht als een pianopartituur…

Strelend vergroot zij haar kennis. Mijn ademhaling is haar partituur. Haar weten omvat mij. Zij ziet mij blindelings.…

ik heb de bloemenzee aan jou gegeven in het boeket net vers geplukt nog strelend voor het oog of was jij liever met mij meegegaan om genietend van de voorjaarsgolven kleur daar in de wei te staan…