Alle inzendingen over taal muziek

muziek…

wat was er eerst taal of muziek muziek denk ik taal denk ik muziek het eerste wat ik dacht dan taal maar ja ik denk wel meer…

Wieg een groot verdriet in muziek, er is geen taal -- om het te dragen.…

Iedereen heeft Baat bij muziek, De taal waarin de klanken De intense boodschap Overbrengen zonder ook Maar een woord Te gebruiken…

Ik dacht dat het een basketballer was, Zo een die dunken tot een kunst verheft. Maar Duncan Laurence is wat mij betreft Wel even van een compleet ander slag. Hij zong zijn liedje zonder valse noot, Maar Duncan had mij danig bij de poot.…

wakker wacht men op het uur dat klinkend zingt waarin taal zich met muziek verbindt om te vormen tot een krachtig rijm waarin woorden klinkend samenzijn…

Het antwoord op de vraag wat morgen zal gebeuren wordt niet gehoord in taal van vandaag veeleer wat gisteren is geweest klinkt heden nog in oren als muziek wat toekomst brengt en “’t nu” is het luchtledige.…

het was niet jouw muziek die felrood doorkwam uit de achtergrond zij lichtte op uit een palet met onbekende vergezichten geroezemoes van stemmen uit de duizend talen die eonenlang al uitgestorven zijn de mengelmoes van angst en haat vergaard in onbestemde kleuren van de dood jouw muziek gaf hoop maar verloor de strijd van het…

De muziek, de fluit en het snerpen, het brengt me terug terug naar het blauw van de lucht en het meer de klank van de taal, terug elke keer naar ons verhaal naar jou en je land ons, hand in hand…

In mijn catacombe-stem in de echo van hoog naar laag en andersom A singer I am not Kon ik zingen zonder muziek en taal in het oor van God een speld laten vallen.…

jij en ik, een piano, mijn muziek…

Bij deze muziek leeft niets bij jou, jij geniet van andere ordeningsniveaus daarin, daarin ben ook jij werkelijk uniek. Soms zijn dingen uitvouwbaar verwijst net als muziek niets naar iets. Is alles net als taal domweg autonoom, niet meer noch minder. Als een golf die je terug gooit waarvan je weet dat hij weer binnenrolt.…

Muziek slaat bruggen, van mens tot mens, van taal tot taal. Zonder iets te zeggen, wanneer muzikanten, musiceren. Zangers zingen. Geluid laat ons mensen weten, wat ons aller lieve oorsprong is. Luister naar het ruisen van bomen. Naar hoe vogels pratend fluiten. Naar hoe regen vallen moet.…

Komieke politieke linguïstiek: Hirsch Ballin wil de taal moreel opschonen. Weg met de de ‘auto’- en de ‘allochtonen’. Maar maken tonen hier ook niet muziek? Het is toch zaak hoé je die woorden zegt…, hoe de moréle klemtoon wordt gelegd?…

zoals de vogel in de morgen mij uittilt boven alledag verwarmt jouw toon mijn hart meer nog dan klank en kleur de woorden die ik met je deel raken dieper dan de huid want zoveel meer dan taal zijn zij vooral muziek…

fluisteren in de hoge vloeiende taal van bloemen muziek…

Lelietje-van-dalen de taal van romantiek, wanneer je kijkt naar is het zachte muziek. Een fluistering, een streling voor heel even, maar ook voor het echte ware leven.…

Geeft antwoord Zonder woorden Speelt een akkoord Zonder akkoorden Je hoort geen muziek Er is geen publiek In deze enige taal Is het non-verbaal Je gevoel vertaalt Wat er in jou speelt Het hart verhaalt Je bent close in beeld… In liefde…

De Spanjaard krijgt een volkslied zonder woorden De meute wou geen algemeen verhaal Muziek is weliswaar instrumen-taal Maar tekst hoort te versmelten met akkoorden Want niet mee kunnen mompelen is raar Straks komt er nog in plaats van woord gebaar!…

De dichters Vangen in woorden Het leven Zonder muziek Praten zij zachte taal Fluisterend Een stroom In klanken Even in de eeuwigheid Wiegend als een slapend kind Dat wil blijven Bij de boom En de roos Met doornen De bramenstruik En het vervallen huis Met een veranda…

na de taal die als muziek klinkt hoor ik hier: Hup, Holland Hup toch werden elegante Bleus ingemaakt door les Oranges het enige oranje rond het huis zijn de afrikaantjes in mijn tuin dinsdag zit ik voor de buis juich dan mee in moerstaal…

is maar één aspect waarvan de vlag de lading dekt muziek verbindt als taal verdeelt als 'Alors on danse' op de radio speelt De oplossing ligt er voor 't grijpen als de politiekers 't willen begrijpen 't is niet de taal die telt maar hoe 't met de mensen is gesteld…

Bewandel de wegen van de woorden Bewoon de straten van de taal Bespeel de vensters van de akkoorden Vertel door jou hun verhaal Laat de muziek door je ziel klinken Bepaal hun intonatie, bepaal hun spel Zodat de melodie zich laat bezinken Tot een symphonie van de hemel…

Het LSO en Oerol: Niet meer haalbaar Theater, dans, muziek: Een grote vloek Voor bibliotheken zelfs valt straks het doek Elk kind krijgt zo een achterstand in taal. Maar het stemt me toch ook best een beetje blij Dat niemand strakjes beter schrijft dan mij…

zacht haalden donkere tonen emoties uit de vreemd gestemde muziek waarvan de melodie een kruidige geur verspreidde die refreinmatig wisselde van intensiteit de woorden waren voor ons niet te verstaan maar de draag- wijdte in lichaamstaal sprak ons aan in samenzang we lieten ons meevoeren naar eeuwen geleden zagen in…

Mist heeft op de eigen bank plaatsgenomen de stoel van pad blijft leeg de hond moet op zijn poot spelen aangezien de pan waarin normaal hersens zijn gehuisvest als schoteltje fungeert overvliegend ambitie uitstraalt de huid van de olifant verdikt prikklokken ontregelt het gewricht een kom aanbiedt met stemmen die gevorkt in een buis gedwongen…

Hij weet van toeten en ook blazen Bespeelt zijn trompet van kindsbeen af Zijn instrument kreeg hij van 'Sinterklazen' Zijn partituren van korps,fanfare en harmonie Hij kende alle straten van z'n woonplaats Groeide op met marsen serenades en aubades Het zal u zeker niet verbazen: Geen noot te spelen... was de ergste straf…

sterrenogen schitteren me toe omkranst door het weelderig groen dat haar heet bronsgroen,goudbruin haar weerkaatst het licht van duizenden zonnen intense blijheid die als uit kinderogen straalt verbindt de doffe willekeur van ons,volwassenen die teveel weten om nog onbevangen te zijn jouw naam is een lied als een paradijs dat ik mee-neurie…

een mistdeken kleedt de aarde windlied zucht klanken gelijk een spelling van woorden dichtverzen over het bedaarde veld thuis speelt de radio het is alsof een componist in melodieën vertelt van vlinders denkbeeldig flanerend rond klokjes, bloemrijke bodes het voorjaar in een notensymboliek ik luister droom nog wat rond zijn jaargetijdenmuziek…

ik zou woorden willen schilderen met de kleuren van de regenboog en zou letters willen laten dansen huppelend naar wachtende zinnen ik zou muziek willen maken met de klanken van de woorden en een taal maken met nieuwe woorden die alle mensen verstaan een taal met woorden over verdraagzaamheid saamhorigheid, begrip en vrede…