Alle inzendingen over taalbondigheid ter a

ze strijkt met pen teer teder zwijgend precies concies op perkament fragiele streepjes trillen van zonder woestijnen eeuwige stilte verlaten verlangens zanden verstuiven bloem en palm zij tooit zich in roos in jurk eeuwig haar zand nomaden zwerven zwijgend langs haar haar rode rozen ogen geloken versluiering zware gewaden…

Dit-is-een-voor-beeld (5) (A) Van-hoe-je-een-Hai-ku-schrijft (7) (B) Het-is-niet-moei-lijk (5) (C) Het-kan-ook-rij-men (5) (A) Dat-is-ei-gen-lijk-mooi-er (7) (B) Pro-beer-maar-e-ven (5) (A) Ga-er-voor-zit-ten (5) (A) Let-op-de-let-ter-gre-pen (7) (A) Het-is-wat-wen-nen (5) (A) Of-de-eer-ste-zin (5) (A) Rijmt-he-le-maal-ner-gens-op (7…

mijn gedachten teer naakt ontkleed breekbaar in behoedzame onschuld waarin mijn moedertaal ligt geborgen ongrijpbaar stort het de woorden in ongebreidelde poëzie ontknopend uit de slapen van mijn denken ontvouwend, ontwikkelend uit mijn hand tastend en gissend zichtbaar op het papier…

jouw schoonheid, sierlijk ontleend aan de broze teerheid van bloesem ontwakend in tijd van het uur van puur pogend te blinken in het spoor van elegantie schoonheid wat simpel speelt op de achtergrond in de transparantie van zachtheid bespeeld met jouw deinende ogen in een lichtval van begeerd geluk, reikend over de horizon…

Hij bloeit weer wit en teer en dat al voor de tweede keer vijf september jarig ben je en ik zie je bloeien wit en teer als een rododendron weer…

Geluk is zo teer houdt het daarom stevig vast zolang het nog mag.…

Geen lied van hem dat mij is bijgebleven Wel albumtitels en zo'n Duitse Show Ik weet er een: 'Trompeten a Go-Go' Zo'n plaat die op het einde wat gaat zweven Wie daarvan hield was op z'n minst bekrompen Ter ere van draai ik 'James Last op klompen'.…

in zijn hoofd dreunt een trein de cadans van het leven nog eenmaal met haar dat ritme beleven nog eenmaal met haar de wereld ontdekken het station binnenrijden en nooit meer vertrekken met haar de toekomst inglijden nog eenmaal de vrijheid tegemoet in zijn hoofd dreunt de trein waarmee zij is verdwenen, voorgoed…

bij slash nadrukkelijk komt het over ter ere van, wie dit begrijpt de min is niet genoemd met opzet verzwegen niet belangrijk in mijn leven nooit een impuls om op te geven sluit met het devies van A tot Z, van begin tot eind heeft niets mijn gevoelens ondermijnd…

A-b-a-b wordt nu a-b-b-a, Dat heeft een bij de voetbalbond bedisseld. Het schema bij een strafschopserie wisselt, Wat door mij word ontvangen met “Hoera”. In ABBA zit altijd veel melodie, Het voetbal ademt steeds meer poëzie.…

catacombe di san callisto a roma als ik als een tere bloem ophoud te bestaan in een wiegend veld van pure schoonheid zullen velen me nooit missen maar jij bloeide naast me ik hoorde jouw muziek en zag je zuiverheid vergeet me niet we deelden de zon zagen de sterren lachten naar het leven dat altijd weer zal opbloeien in hen…

A kan wel tegen B zeggen dat x y is, maar als B niet erkent dat A A is en hij of zij zelf B, en daarmee een ander is dan de ander; en als A niet differentieert tussen zichzelf en de ander, B in dit geval, dan is er geen A die tegen B zegt: x is y.…

rose for the sun that shines through bare branches a rose for two birds in the tree a rose for the chrysanthemums that are in bloom a rose for all the clouds in the sky a rose for the love that it is lasting a rose for perseverance in all struggles a rose for the warmth you give me a rose for all the thoughts I share with you a rose for…

vandaag vrijdag oktober de dertiende op de pechstrook van de A-tien buitenring snelweg is om acht uur elf een meisje ter wereld gekomen ter hoogte van Schiphol op weg naar Rotterdam gaf de aanstaande moeder te kennen het niet ver meer te redden de aanstaande vader aan het stuur maakte terstond rechtsomkeer in het drukke fileverkeer…

(een naamdicht) A ls een klein vlak . L and, dat saai .. B lank kleurt, ..... A ls ..... Y ell .. R oept: ´Word . A ls wij!´, sterft K leur, wordt het doods.…

Je prie Je prie dans a nuit Voor hen die ik lief heb en heb liefgehad Dat dat gevoel mag blijven Je prie dans a nuit Voor hen met een verscheurd hart Dat hun hart de liefde weer mag vinden Je prie dans a nuit Voor hen die het moeilijk hebben Dat het hun beter mag gaan Je prie dans a nuit Voor hen met verdriet Dat ze troost mogen…

voor Gerald A.…

Het is moeilijk vechten tegen brave wil en stank uit het rijke hemelwater, om tenslotte tegen klare drank en een afgedankte kater, de rug te moeten rechten als de kruik dan leeg is, wankel in gestelde stromen vaart het droes van kleine ziel, op de tere vleugels van een bodemloze boodschap, waarin zo vaak de inhoud beschreven…

Kale muren en het leven vergelijkt zich. Gezichten zijn verdwenen. Een houten vloer draagt de echo’s van wat ik heb geschreven; het laatste geloof en een paar druppels van verwerping, een overbodig bericht naar mezelf. Het weggaan gebeurt voortdurend, ook wanneer ik rustiger ben. Wat er rest is dan een afdruk; een vereenzaamd…

Teer in het morgenlicht zo'n takje heel erg fijn. Geniet dus van dit jaargetij al is het bloempje nog zo klein.…

Dit is het 100ste gedicht dat Indigesto hier mag publiceren, voor elkeen die malligheid met een glimlach weet te waarderen, in klare taal, met rijmschema a-a-b-b-a, ik noem ze gewoon "kolderdichten", welja, en geloof me, humor is de beste saus om het leven te assaisoneren ....…

Gij ziet geen meisje, of straks zult gij haar vleien, roemen,— Dus mocht men u, met recht, de a a p der juffers noemen!…

de dood komt in een rookwolk stiekem binnen hij verft de longen langzaam schoorsteenzwart dan richt hij al zijn pijlen op het hart en gaat z’n sloperswerk pas echt beginnen de roker zit nu bij de pakjes neer zijn geest is zwak en ook zijn lijf blijkt teer…

Zo dichtbij voel je de doden en hoewel ze weg zijn verstopt achter een bocht aan de andere kant van het hoofd ze zijn er nog Je hebt op je eentje tweehonderd miljoen maal geademd genoeg lucht verzameld om een zeilschip vijfmaal om de wereld te blazen zo dichtbij voel je zijn adem nu leeggerookte longen en hoewel hij weg is lopend door…

Fijne kunstwerken zijn in de werkhal te zien. Die spinnenwebben!…

haar zachte hart blijkt nog steeds, -te teer-…

Voor mijn vader Zo dichtbij voel je de doden en hoewel ze weg zijn verstopt achter een bocht aan de andere kant van het hoofd ze zijn er nog Je hebt op je eentje tweehonderd miljoen maal geademd genoeg lucht verzameld om een zeilschip vijfmaal om de wereld te blazen Zo dichtbij voel je zijn adem nu leeggerookte longen en hoewel hij…

Onderin een zilverkleurige emmer lagen twee schitterend gekleurde bloemblaadjes in een mengkleur van rood en oranje te verwelken als uitgevlogen vlindervleugels.…

A…

a…