Alle inzendingen over tafel met te korte poot

hij zette zijn beker neer de tafel wiebelde. één poot was korter dan de rest — net zoals alles in het leven is. hij repareerde niets, paste zich simpelweg aan de omstandigheden aan: hij hield de tafel stil met zijn knie. ‘weet je nog, dat tankstation buiten Breda?’ ‘nee.’ ‘je zei dat je met me zou bidden.’ ‘nee, vóór je.’…

Eén heel dikke poot? En: wat wil ze van dergelijke poten, zo'n tafel van mij? Zou mooi vinden voldoende zijn? Zou de tafel het houden? --------------------------------------- Uit: 'Het geluk weet niets van mij', 2002.…

De spin, zei aan de langepotenman dat hij de weg kwijt was en dat hij met zijn lange poten Op Lange Poten was. Ik zoek Korte Poten zei de Spin... Dan heb je pech gehad, maar desalniettemin, Je hakt gewoon een stuk er af, dan heb je toch je zin...…

In het wild lopen ze lopen te grazen Het zal u niet verbazen dat je ze hoort grazen hun kaken malen Ze zetten poot voor poot door hoog gras Zij zullen kunnen verhalen over: de natuur-onverwacht- een gedekte tafel de hemel hun beschutting in zomerdag & winternacht.…

Een tafel met drie poten valt niet — als ze goed verdeeld zijn — om zelfs niet als hij vierkant is dan staat er eentje in het midden ook al oogt het krom…

Als morgen de fat lady zal gaan zingen Is dit wellicht het laatste snelsonnet Dat ooit misschien zal worden bijgezet Als iemand oude cache uit durft te wringen Die decodeert dan dat een pot met vet Eens ferm al op een tafel is gezet…

Straks gaan ze m’n pensioentje nóg meer korten Het moet niet gekker worden in Den Haag De pot zit vol maar toch moet het omlaag Met dank aan Jetta Klijnsma en consorten Ik pak mijn diesel en scheur uit protest in korte broek en laarzen door Nieuw-West…

De huisspin bungeejumpend tussen zijn vier poten. Het schonkig hoofd gevuld met roes, ronkend op zijn blad. Het is de vlieg die zich kwiek in de poten wrijft na een gigasnelle landing. De wellustige voet die zonder erg zijn poot streelt en niet het ademende been van een ander.…

zo heb ik het gedroomd deze boog van rozen potten in bloei stoelen waarin niets dan verwachting zetelt die lege tafel laat het zo zijn o koning van mijn tuin dat alleen aller zachtste krachten aller lichtste elfen hier teder schikken…

ik zal moeten opschikken achter de krakkemikkige tafel zonder bierviltje onder een poot met een gemoed van jewelste zit ze ineens bovenop op me ik zon hier vaak: zegt ze knipogend je hangt hier vaak: zeg ik ze giechelt het terras zowat omver als ik weg wil wring ik mij heen…

als tafels konden spreken had niemand voortaan noch honger noch dorst door al die onverteerde, opgekropte rotzooi van dubbelspel en achterbaks geroddel, dat werd verteld tussen de soep en de patatjes, of in een bruine kroeg tussen pot en pint in de donkerste hoek.…

Het raam maakt een kier en de tafel tot hier breekt op slag en de tafel is niet bij het raam maar hier naast me gaan staan aan de voet van de tafel valt het kleed van de tafel in het licht van het raam buigt het blad een armlengte knikt in de elleboog een reep in de lade, kruimels paperclips het stuk karton dat de tafel recht en het…

Ik zit aan dezelfde tafel, eet mijn bord. Wrijf mijn palmen over haar nerven. Het voelt aan als vertrouwd. Als iets dat er nog is.…

Een pot voor hem, een pot voor haar, een pot voor 't kleintje dat doodziekjes is geweest. Hier heb je je speelgoedkonijntje, kleintje, je had zoveel troost aan dat pluchen beest. Droeve dromen druilen en tranen druppen neer, maar ik heb niets te huilen : mijn hart doet nog geen zeer.…

als de donder bijna op de bliksem valt de wind nijdig raaskalt onder de luifel de regen tegen het rolluik slaat geen vogel nog een poot zet op het dak de herfst de eerste lansen werpt zal ik luisteren naar de babbelzieke regen tegen welke prijs hij samen met de wind dit hels geweld bekokstoofd heeft…

De pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet. Maar de ketel, die boeit dat in 't geheel niet. Het zal hem worst wezen of anderszins dat verwijten niet wit maar zwart is!…

Paradijsvogels zijn uniek want als je ze ziet blijf je je vooral verwonderen Paradijsvogels zijn tijdloos want als je ze ziet staat de tijd gewoon even stil Paradijsvogels zijn ook mensen met een zeldzame helicopterview van het wereldse en het paradijselijke Paradijsvogels zijn veelal po(t)ten laat ze gaan, laat ze vliegen blijf met je poten…

de woorden zijn er eerder daar waar aards voedsel gewoonlijk passeert de geest en gevoel dringen zich op hier strijden behoeften opdat inzicht wordt geleerd welke type speeksel draait dan aan de knop het moet gezegd dat het een persoonlijk aansturing kent soms neemt het graan de leiding terwijl de ziel kiest voor haar moment het vraagt…

Het oude jaar zullen we nooit vergeten vol reizen en avonturen, konden die maar langer duren. Het was een jaar vol gebeurtennissen, die we zeker zullen missen. Maar we gaan niet treuren, Want er gaat nog van alles gebeuren. Het nieuwe jaar staat voor ons klaar. Gelukkig Nieuwjaar!…

Ik hou van die jongen. Die jongen dat ben jij. Die jongen maakt me vrolijk. Die jongen maakt me blij. Je maakt me aan het dromen. Mijn gedachten zijn bij jou. Wat me nou is overkomen is dat ik van je hou.…

kort, de staatsiegeldsecretaris door de bocht, eist opslagcenten voor kleinverpakt vocht straks vraagt ie ook nog zonder blikken of blozen om een heffing op zakken, potten en dozen ik vind dat politici, zonder dralen voor hun zetels moeten betalen te vaak zijn deze niet bezeten en dat geldt ook voor hun geweten…

Helemaal voor mezelf de pot thee, de tafel de kamers van ons huis met zijn nieuwe ramen de krassen in de kast al de cadeautjes die ik aan jou gaf en de poster van het schitterende water aan de horizon met de schim van een schip Ik hang hier maar wat rond in jouw afwezigheid niet in staat tot actie, zo sterk en nabij voel ik jouw aanwezigheid…

Op verzoek dan maar een kort gedicht, ik pas mijn stijl aan, al valt het me niet licht. Kritiek kan ik zeker verdragen, maar ik ga niemand behagen. Ik ga stug door, ik geef niet op! want ooit is er iemand die zegt jouw gedichten zijn top!…

Ik wil niet langer tastend in het donker vragen naar de bekende weg Het lichtknopje…

Het kan niet korter 't is te kort om nog te korten snijd je niet…

Een grasmaaier bromt een lentezon die zomert kort zo zal het gras…

Het jaar is te kort, ik ben nog lang niet klaar, dagen kom ik te kort, een paar daagjes maar, het jaar is niet lang genoeg voelt net als gekrompen sokken, ik kom dagen te kort, hoor mezelf zachtjes mokken, geef me wat extra wat meer tijd, ik wil 2014 nog even niet kwijt, het jaar is te kort!…

Ook ik heb thuis sinds kort een plascontract Ik mag per dag nog hooguit een keer plassen Omdat ik ruim over de pot blijf sassen En niemand zit graag op een bril die plakt Zodat ik wijdbeens door de straten kuier Maar op den duur dan wen je aan zo'n luier.…

verlichting en lijdelijkheid vooral geen pot verteren maar uitsloven in banen…

zou ie het nog weten, die belangrijke man hoe wij vroeger knikkerden om de pot busje-schrap deden en hard wegrenden om niet gevonden te worden steppend met luchtbanden om de hoek sjeesden moedertje en vadertje speelden met een rol Mariakaakjes bij slecht weer de tafel naar het raam geschoven Dinky Toys en blokkendoos de wereld zou ie zichzelf…