Alle inzendingen over tenger

m'n tengere tanden typen: "ik heb schrik" want dit land van duiven blijkt meer havikken te bevatten dan me lief kan zijn m'n tengere tanden typen: "ik heb schrik" want ons nest is bevuild met koekoekseieren van hen met dubbele tong m'n tengere tanden typen: "ik heb schrik" maar schreeuwen durf ik niet meer daar mijn eertijds sterke…

Hoor in karton doos Wat ben ik tenger ook koos Rattengif erg zuur.…

Bloesem roze zo zacht verfijnd bijna fluweel Prachtig en kwetsbaar aan hun tengere steel Het gras niet meer groen maar een mix van kleuren Vol blaadjes en bloemen vergeven van zoette geuren Betoverd is de natuur de zon is mijn vriendin Haar stralen heb ik lief vanaf het allereerste begin…

Je kruipt met haar weg op de bank zij op jouw schoot geborgen jij je arm om haar tengere lijf veilig beeld spreekt voor zich mijn papa mijn dochter ontroerend moment van twee eenheid.…

ze komen je halen je weet, je wacht ze nemen je mee je geeft je over ze lopen naar beneden ik hoor je droeve, aarzelende tred ze plaatsen je in een auto ik zie je tengere, weerloze rug…

hij onderhandelt in angstige verwachting met haar tengerheid gedachtenloos dronken aangezogen en slap in vrije val nergens naartoe hitsige hoeren komen ongevraagd langs niet ongewenst onvermijdelijk onderworpen en overspoeld…

Ze staan -onverstoorbaar- aan de waterkant de wilgen ze houden van land en water Buigen zich zover voorover dat ze zich niet meer strekken kunnen Hun tengere voeten klauwen in modder, aarde herkennen de waarde van het taai houvast hun twijgen verwijzen naar: later.…

woorden zinderen na als ware ik niet hier gaat zij weer op in het wassen van het rauwe maal achter haar toren ik boven 'r uit bladeren glinsteren tussen tengere vingers m'n handen gebogen rond gouden haren kus ik haar hoofd…

De kronkels van mijn geest volgen nooit de route van het levenspel mijn tengere lichaam kan nog geen stofje tillen. Ik kijk in de spiegel.…

de leegte in haar ogen kleurt peilloos diep waarin vissen welig rondwaren krijtwit haar gelaat tenger structuur zichtbaar gebeente oogt bitterkoud ondergrens allang overschreden zoekt dolende ziel naarstig naar houvast…

we kusten wangen en wisten onze toon niet meer ik meldde het geluk van een drijvende ark met acht zielen ze wenste mij het beste ermee en ging heen tenger trots alleen 4 februari 2002 ZONNELEEN De episoden van Amos 66…

Een tenger zaadje ontkiemt in aarde, de aarde voedt en ziet. In zijn wortels zul je later wonen, daar waar de dood niet kan komen.…

Paarse linten doorweven zilveren haren in schuchtere wind de rilling nabij wacht een elfenkind op ongeboren woorden tussen bijeen geraapte gedachten van rozenblaadjes en maneschijn op ragfijne lijn balanceerd in onwerkelijkheid van dromen haar teder tenger lijf tot ochtend zal komen…

Soms zit ze naast hem zo ineens vanuit het niets fluisterend in zijn oor streelt ze lieflijk zijn wang als warme wind dit verre elfenkind en hij voelt haar zilveren huid zo tastbaar dichtbij als slaap niet meer komen wil zijn tengere lijf rilt de koude voorbij verlangt naar betoverende dromen…

Dit tengere dingetje beleefde pijnlijke zaken Mijn hart voelt zalig warm aan, die regen kan me niet droevig maken! Een kluis of dikke bankrekening, bezit ik niet. De Liefde voor de medemens primeert, niets doet dit teniet!…

ragfijn getekend door een ongekend penseel hemelsblauwe groenen hier en daar een stipje vuur doorzichtig dwalend door mijn geest hier en daar een knopje open vol herinneringen dansend op mijn oog je kietelt in mijn oor even geef je hoop tot je broos en tenger smeltend op mijn tong afscheid neemt van deze bittre wereld…

Zodat ooit een tengere stengel zich verheft boven ontheemde laagte, zich ontfermt over een zucht van aards treuren.…

ze is van glas van een doorzichtige kwetsbaarheid de ceintuur van haar jas houdt het tengere lijf bijeen aan de overkant achter het raam slaat hij haar gade de wind wakkert aan ze versnelt haar pas haar voeten lijken de grond niet te raken ze verdwijnt in het landschap niet langer te onderscheiden hij grijpt naast het glas dat breekt…

Zij heft haar tengere armen met strakke blik vooruit lange haren wapperen in zilte wind geen kou kan haar deren door lang dun gewaad als de zon ten onder gaat zij is één met de zee en de zee met haar rollende golven spoelen aan de kracht van het universum oude woorden in haar hoofd broze vingers reiken…

BADVROUW IN BAD Met tengere, tedere handen draaide zij een sigaret stak hem aan en verlangde naar een warm, geurend bad waarin zij ontspannen liggen kon zonder gevaar voor brand door het smeulend genot diep strelend in haar longen Soms bracht de meid haar een glas gevuld met cognac spartelde met haar in het bad droogde haar af met…

Het ergste dat een mens kan overkomen, is nèt de metro missen na het hatelijke DINGDONG schuiven deuren toe, toch zijn er mensen die tussen beide komen - met alle macht houden jongens ze open een mollige dame mazzelt naar binnen een tengere jongen werpt zich iets te laat in de strijd en valt op zijn achterhoofd het perron gilt ervan…

De orchidee, de enkeling, de schrikse fantasie der lijnen een opensperren - en dit kwijnen o nauw geredde drenkeling; een tengerheid, zacht neergelegd door vriendenhand die wou bewaren herinnering aan zielsgevaren - en al het schuwe, ongezegd. ----------------------------------------------- noot van de redactie: Frederik Schmidt-Degener…

ach, tere boself je lijkt verdwaald tussen kale bomen die niet beschutten het dunne pastelkleed dat glinsterend jou omhult maakt je zo kwetsbaar op deze kille dag in je ogen lees ik verlangen naar lentelicht bosanemonen en wollegras wiegelende grasklokjes dreigend reiken bramendoorns naar je tengere gestalte een roodborstje zal…

Ik zie de haveloze tengere man met zijn ogen dicht, op blote voeten. Paniek en doodsangst, ...tekenen zijn gezicht... Ik zie de soldaten zonder leider, alle normen overboord, totale waanzin. Zonder enig pardon, ...wordt de man vermoord... Ik zie het pistool tegen zijn slaap, het emotieloos afvuren, geen film maar echt.…

Zij was zo tenger dat het wijd gewaad Haar eerder hulpeloos dan groter maakte, Zo kinderlijk alsof het smal gelaat Onder de zware wrong zopas ontwaakte. Maar toen de fluiten gilden, de trommen trilden En gong bonsde, wierp zij zich in de strijd; ’t Was of zij even aarzelde, even rilde, En toen – een ruk, een zwaai, zij was bevrijd.…

Er staat in mijn hart een boompje gegroeid, De wortels zijn bloedig rood, Maar de bloesems zijn, als het boompje bloeit, Sneeuwwit langs de tengere loot. 's Nachts droom ik van vogels en laaiend vuur En hoor verward gekras, Maar een lied rijst in het morgenuur Als een feniks uit as.…

Het riet spriet vertakt zich niet loten tenger in de winden sierlijke vingers wijzen het oog van de blinde op de schoonheid alom verbinden het wonder buigen gracieus voor rimpels en vlonder In het knisperende gefluister beluister ik het applaus terwijl het zuiden de wangen streelt troostend met hoop in het verschiet dragen zij die…

Het tengere lichaam van vroeger is nu aan de mollige kant. De mooie ogen twinkelen nog altijd, maar hebben nu iets ondeugend. De mooie witte tanden zijn gefraudeerd, maar nog even verzorgd. Het haar is nog altijd zwart, maar de verfkwast is langs geweest.…

Ze voeren dronken laten leeg wat niet vatten kan verrijken het armste van de aarde blozen het bleekste van de dag De eeuwige dood van blad de sluipende ondergang van de in zwam verpakte stronk plukken ze tenger uit het woud Ze bouwen gespreide vlerken als kathedralen tegen het palet kerven en ketenen bos en mos onwrikbaar als…

Haar tengere vingers klampten zich rond haar hopeloos verdriet, dat zij niet kon vertellen. Ze zat in een bodemloze doos, maar zag het gat niet waar ze kon ontsnappen.…