Alle inzendingen over uitdelen

een buitenstaander hoeft zich niet druk te maken, over een insider, die de lakens uitdeelt !…

De paradijsboom der verboden vruchten vertolkt als bekend, streng Bijbelverhaal, de eenvoud van de Goddelijke taal, die mensen voor Hem doet vrezen en vluchten. Heden geeft hij de mensen steeds genuchten, laat in stilte, of luid waaiend, menigmaal van zich proeven, belooft een groot feestmaal, dat gepaard kan gaan met velerlei kluchten.…

groot bleekwit gekleurd samen poppenkast spelen lakens uitdelen ongezien iets uitspoken 't verborgene gebroken…

Een tik uitdelen, een tik van de klok een tik van de mallemolen een tik met een stok een tik op het raam een tik er tegenaan het tikt in zijn hoofd en ik had hem beloofd dat tikken uit den boze zou zijn.…

Bij het uitdelen van de gewetens stond ik per ongeluk te ver vooraan En dat heb ik geweten O wat knaagt en knabbelt zij Een konijn kan nog veel van haar leren Had ik ’t maar geweten Dan had ik me nog bedeesder opgesteld want echt ik heb het niet zo op konijnen…

Als een vuurtoren fier en ferm zo sta je, kaarsrecht overeind zo zie ik je aan de einder licht uitstralend alle kanten op, uitdelend aan ieder om je heen wie kent het donker de leegte binnenin je eenzaamheid, het weifelend begin?…

Geld, is er voor iedereen, nooit krijgt men er genoeg van, Geld, er wordt mee gespeelt, nooit krijgt men er genoeg van, Het, Uitdelen, aanbieden, dispenseren, rondgeven, verdelen, distribueren, Aldus het eerlijke in het onnatuurlijke vinden, Aldus de socialist.…

niets heb ik nog te winnen de lakens zijn al uitgedeeld de wonden zullen blijven bloeden hun pijn wordt zelden nog geheeld. tegen bruut geweld zijn nog altijd geen helende kruiden gewassen.…

in haar smalle gezicht het teken van de vogel of het vermoeden van vleugels dat wonderen verricht zoals het ontspringen van de dans in bleke dagen het logen van woorden in de witte kamer van de avonden het duizelend bellen blazen in de blauwe ruimte van de nacht waar wij de lakens uitdelen…

Met verbijstering zie ik het nieuws, met ontzetting dan: wat er gebeurd, met walging de plaatselijke politie brood uitdelen, neen, niet GEVEN, het wordt als VRETEN naar de mensen gegooid, zo hard en zo ver mogelijk. Mensonterende toestanden, te walgelijk voor woorden. Hoe ver moet je gezonken zijn, om mensen zo te behandelen.…

andere dagen van ons leven verdwenen in de kleuren van de avond op 't doek in de hoek van 't atelier met de gouden zon tot aan de horizon daar lachen de kinderen onder de mooiste kleuren in 't hemelicht in de ruimte die ik inmeem waar wij alleen nog maar kunnen vertoeven nu we alles moeten opgeven elkaar hoop geven en bloemen uitdelen…

Vaders worden verafgood of verguisd Vaders moeten straf uitdelen en dat vind ik erg onjuist Vaders,zijn onmisbaar voor hun kind´ren Groot en stoer en weten veel en ook al lijken ze in opvoeding vaak heel passioneel... Toch verdienen ze een grote pluim, want dat schiet er vaak bij in en het raakt te vaak in het verzuim...…

Als miezer neerdaalt En hij dwaalt In achteraf contreien Waar een zweem hangt van ketterijen Het is er niet pluis Bomen verworden er tot gruis In onsamenhangende rituelen Zwammen verderfenis uitdelen Diep in dit Veluws woud Waar schimmigheid z’n spel opbouwt Dood hout verstopt in krochten Stammen zwieren in allerlei bochten Hier miezert…

die nieuwe rijken van slim en de loterij maakten hun leven vrij met hun geld in tonnen wel gewonnen niet geronnen ze zijn te bekijken huizen in kastelen zitten op gazons met dure scharrels sieren in hun bentleys gaan nu ook uitdelen wel met waar voor hun poen geen geklooi op de bonne fooi strategisch goed doen geen verwaaiering in…

Je ogen stralen: eindelijk, we gaan je taart ophalen vrolijk en blij komen we van de banketbakkerij vandaag is het helemaal jouw dag je laat het ook zien met smile en lach cadeautjes van groot naar klein wat is het heerlijk om jarig te zijn ouderwetse spelletjes spelen al dat heerlijke snoep uitdelen kaarsjes op je taart elk jaar wordt…

Waar de zware stormen tijd en lente storen waar het ontwaken kwelt in mijn slapen waar de herinnering voelt oprukt en terugwijkt waar de koude ogen van de straat met de adverteerders doodslagen uitdelen onder de makken waar een televisie nog maar honderd euro kost grootbeeld met gratis iedere dag nog grotere schrikbeelden waar geen droom…

Op het kantoor kon ik het werk uitdelen, nu loopt mijn vrouw mij te bevelen, dan moet er in de tuin worden gewerkt en ook heeft zij weer een kapotte dakpan opgemerkt. En na het eten, wil zij van afwassen niets weten, maar ik ga liever wandelen in het bos, en als ik moe word, zitten op het mos.…

Waar sterren fonkelen, zonnen schijnen en hun stralen snoep uitdelen. Zoekend naar een evenwicht sta ik wat te wiebelen, je klapt je wimpers op en neer en lap ik ga weer vliegen. Wat had ik graag houvast gehad daarboven aan je ogen, zodat niet telkens jij verpinkt ik weer heb gevlogen.…

En 'k zoude ervan uitdelen. Ik zoude 't maken tot een spel voor velen, Uw schat, waarvan gij mij zo angstig weert En maakt mij door gedreigde straf verveerd. Niets zou mij heilig zijn, zelfs niet het kwelen Der zangertjes, schietend van tak op tak Door 't heilig wulfsel van uw weidse lanen.…

Hun geestelijk werk zou hen paleizen moeten opleveren en dikke rekeningen op Zwitserse banken, een en al weelde en continu tedere schoonheden, die de beste liefdeskunsten uitdelen. Helaas is de massale wereldbevolking te blind en dom voor echte geestverrijking.…

verlichting op de gevel van het huis Trijntje Total Touch op de kleurenbuis puzzels oplossen en ijsmutsen breien excuses stamelen in supermarktrijen winterstop in het uitdelen van trappen reclame met nieuwe Loeki-grappen kerstballen zoeken op rommelmarkten engelen die euro’s bij elkaar harken KERST is…… aardverschuiving- en hongerrampen…

Ik schreeuw het uit, en probeer de zon te vangen zodat ik de schitterende stralen kan uitdelen. Er zijn zoveel mensen die naar dit gevoel verlangen, en ik gun het alle mensen om me heen!…

en de raaf is er in gevlogen smulde van het aas van wat was begonnen gewekt in het boze bed woede duisternis en verdriet met de halsstarrigheid van een lange koude winter waarin de dichter schrijft met zwarte inkt over radeloze dolle honden van de macht verblind door horror waanbeelden en bezuiniging taferelen cyaankali pillen uitdelen…

koffie met gebak Nu effe zonder zorgen Of zeg een dinsdag met vergadering; met koffie en een echte koek een krakeling Of woensdag midden in de week na eerst een goed gesprek het delen van een vers gebakken cake Dan is het al weer donderdag discussies met collega’s waarom dit wel en dat niet mag de waarheid kwam tot ons na het uitdelen…

uitdelend en liters schuimend bier weten te hijsen wij zijn de mensen van de voorste lijn achterstevoren bekeken wel te verstaan op afstand strak in de houding achteraan vóór norm en waard’ en veiligheid zijn wij zijn de lui van de communis opinio wij verdedigen met kracht het vrije woord als het maar óns woord is dat wordt gehoord anders…

indpunt voor de volgende reis n aar een nu onbekende toekomst d walend samen op weg naar meer o ver pieken en dalen en oevers b lijven omarmen en steunen en s amen alle voorkomende stormen e indig maken in grote harmonie r eizend naar de uitvoering van v eel nog niet uitgevoerde dromen e tnodating overal over de wereld r espectbandjes uitdelen…

Wie niet groot is moet fijn zijn Het liefst klein en zacht zijn En schattig en lief voor dieren en bomen En ze laten je spelen en zoentjes uitdelen het houdt ze tevreden Laat ze maar dromen.....…

vanaf een veilige afstand zie ik je tranen ze stromen in momenten van grote angst en dat voor zo’n klein meisje kleine handen uitgestrekt zoekende naar hulp, gereed om te slaan benen gemaakt om te rennen om te vluchten vanaf mijn veilige afstand sla ik je gade meer kan ik hier niet voor je doen wat rijst uitdelen, je veiligheid garanderen…

dollen afbrokkelen rokkenjager nulpunt duizendpoot avondrood koorddanser kousenband sereen obsceen luchtvochtigheid eenzaamheid dralen verdwalen verwateren tranendal waterval vallen opstaan ontdaan verslagen versaagd emotioneel geraakt lukraak snater snateren rem remmen dimmen bedrempeld zegeningen tellen verhalen vertellen taart uitdelen…

voor altijd in ons hart zij die nog altijd klokken luiden, uitgekotst worden omdat zij die opstaan tegen, onrecht spugen in de bek zij de hun mouwen oprollen, uitreiken naar degene die dreigen in den vergetelheid te raken zij die hun zicht verloren, maar beter gingen zien zij die blijven geloven dat liefde het antwoord is steevast knuffels uitdelen…