Alle inzendingen over uitkleding

Steeds verder wordt de thuiszorg uitgekleed Schandalig, dat gebeurt al heel wat jaren Het VWS, hét hol van zorgbarbaren Heeft listig deze taken uitbesteed Gemeenten trekken nu hun eigen plan Die maken er dus écht een potje van!…

toen het uitkleden nog zeer aantrekkelijk was brandde het volop [senryu]…

ze maakt zich stilaan op zodat men haar bovengronds kan uitkleden weten hoe ongedierte haar ziel heeft aangevreten…

laat ik nog een keer de woorden ontbinden ze ontdoen van overvloed en maskerade ze uitkleden tot het bot laat ik nog een keer de woorden ontmoeten in hun naakte bestaan…

Toen ze zich - enigszins verlegen nog - voor me uitkleedde straalde haar slipje maagdelijk wit. Een rozig veegje kleur verraadde later - toen ze het weer aantrok - dat ze nu maagd was in de voltooid verleden tijd.…

Niet vanwege bomen die zich uitkleden in de wind en zo, of hongerige meeuwen in natgrijs beweeglijke wolken die je naam krijsen. Dat is het niet. Gewoon als woord weet ik geen mooier of jij moet een woord zijn en herfst zijn.…

Terwijl jouw ogen mijn lichaam uitkleedden trok het leven een wissel langs perron en spoor vijf bus na bus na bus na bus was dit de enige reis zonder vertraging jij kwam thuis jij wel…

(Geschreven n.a.v. het laatste bezoek van de thuiszorg) Gehaast zag ik ze gaan bij dag en nacht, bevlogen, zelfs bij spiegelgladde wegen. Geen code rood, geen Covid hield hen tegen. Loeidruk want Mark(t)werking is aan de macht. Lang heeft regering thuiszorg uitgekleed, hoog tijd dat zulk beleid wordt omgesmeed –…

Jij mag mij met tedere handen aandachtig uitkleden en liefkozen, dikke kussen geven, hitte en kou deren mij niet, ik geur vruchtbaar in jouw armen open je met mijn huid ontdoe je van eelt en stijfheid, ja ik wil zonder verleiding van jou zwanger zijn elke dag begeerd worden door jou, ik wil alles van jou, kinderen en kleinkinderen…

Boven-armen die in weelde leven, armen uitkleden. Wijsvingers die de duim opsteken neerdrukkend, armen laten zakken vrijpostig verwoorden, lage inkomens belasten zelfs niet om-armen Te vroeg overleden sprakeloos opgeschreven. Harteloos zonder geweten kosteloos vergeten weg-geschreven…

Stil laat de aarde zich wakker kussen Door het licht van de vroege morgen Speels laat de wind zich ruisen Door de bladeren van bomen De vroege herfst regeert En laat het bos uitkleden In een gedaante verwisseling Geeft de herfst zijn prachtige kleuren Stil laat het bos zich kleden In een mantel van kopergroen De bladeren laten zich inkleuren…

het gewicht van dagen in waagschaal van toekomst gravend telkens weer naar bladzij van jouw jeugd wanhopig blind in angst verstaand jouw vreemde taal uitkledend in eigen schaduw stond je daar in breekbaarheid in koude klaarheid en nevels van stilte nam ik jou in mijn armen samen losten we op in deze wereld de wateren van nacht…

wat zijn ogen zagen z’n gedicht verwoordt bijhorende dimensie van gedachten en gevoel dichter zijn we door het dichtvuur om onze sensaties te verwoorden als gevoel ‘t verstand overweldigt dansen woorden op vleugels van inspiratie tot poëzie pure waarin woorden zelf het onderwerp zijn dichten is tekst ontdoen van franje uitkleden…

Ik wil weer de witte vlinder zijn en mijn vleugels uitkleden en mij laten smelten in de mond van mijn geliefde. Ik luister naar het uitwuiven van de meeuwen boven het Zwin.…

wat zou mijn kleine Kikimeis vanmiddag doen met blokjes spelen en een toren bouwen de pop uitkleden of de kar voortdouwen of geeft ze snel haar beer een dikke zoen misschien een kopje thee voor mama maken voorzichtig om vooral maar niet te knoeien de lepel in de kop om mee te roeien of zou ze bezig zijn met hele andere zaken het hoofdje…

de hogere kringen van het moederland willen de koningin uitkleden tot in d'r blootje voor ceremonieel als de koning van swaziland dat is toch hard voor de liefhebber van bontmantels livrei kroon epauletten goud bestikte inlegkruisjes op het Haagse Koningsplein ingericht ter ere van Willem de Derde staat het koninklijk paard als…

Het waren waterdiepe jeugdjaren daar aan de Maas en aan de Waal, met het diepste geniep van uitkleden op een klam strandje en een eerste tasten soms.…

De bezoekingen van kleine mensen storen mijn uitkleden niet. Ik spuug op hen. Diep kerven de koraalkettingen in mijn lijfeigenennek. Ik ben niet Cleopatra, niet de minnares van Caesar. Ben geen salamandermoeras, spiegel van het onherkenbare niets, ben geen naakte martelaar zonder oranje ondergoed: Ik ben slechts in tuniek en sandalen.…

Langzaam laten je ogen mij uitkleden Gedreven door je hongerende blik Is mijn passie hevig verlangend Om je mijn lichaam te geven Plagend willen je ogen mij zien Ik spiegel in mijn roomwitte huid..…

Uiers, fopspenen humor uitkleden de kat bij de melk ossen voortplanten de koetjes zijn van hun melk Ont-kalvende geluiden vaarzen, huilen, treuren, rouwen, verzuurde stremsels weeklagen Luistervinken, barmsijsjes, getuigen, bladerdeeg uit bomen vallen kalverliefde onvoorwaardelijk puur fluiten oorlogsfronten sneuvelen veestapels bergen…

gebruinde gezicht De wind speelt zachtjes met je lange blonde haar Je glimlach laat jouw gezicht stralen Vrolijke emoties in jouw gevoel voor mij 's Werelds meest waardevolle liefdesgebaar Je komt nog wat dichterbij me liggen Ontdoet je van jouw toch al schamele bekleding En plukt vervolgens gebarend aan die van mij Je lippen kunnen niet op het uitkleden…